در تازه ترین مورد، در جریان دو روز گذشته جسد دو زن، 55 و45 ساله که هر دو باشنده شهر شبرغان اند، توسط خانواده های شان به شفاخانه ولایتی جوزجان منتقل شده اند.
به گفته مسوولان امنیتی جوزجان، یکی از این خانم ها خود کشی کرده و دیگر آن توسط شوهرش به قتل رسیده و به شفاخانه انتقال شده است.
فقیر محمد جوزجانی قوماندان امنیه جوزجان گفت، یک پسر و برادر مقتول مدعی اند که خانم عاشور خال 55 ساله توسط شوهرش به قتل رسیده و پولیس شوهر او را بازداشت کرده است.
آقای جوزجانی در مورد خانم 45 ساله دیگر نیز گفت که این زن پس از مشاجره لفظی با شوهرش دست به خودکشی زده است:
«این خانم بنام عالم شاه از قریه آلتی خواجه شهر شبرغان بوده به علت جار و جنجال های خانوادگی دست به خود کشی زده و جسد اش را به شفاخانه انتقال دادند و شوهرش را پولیس بازداشت کرده، قضیه تحت بررسی قرار دارد.»
در این حال مغفرت صمیمی مسوول سازمان حقوق بشر و رییس نهاد های جامعه مدنی در جوزجان علل خود کشی دختران جوان و قتل زنان را بیسوادی، خشونت های فامیلی و ضعف اقتصادی عنوان نموده می گوید که باید عاملین این قضایا به شکل علنی مجازات شوند تا سبب عبرت به دیگران گردد:
« تا زمانیکه جلسات علنی گرفته نشود، من فکر نمی کنم که این خودکشی و قتل ها کاهش پیدا کند.»
افزایش خود کشی زنان و دختران جوان در جوزجان منجر به افزایش نگرانی ها در میان باشندگان شبرغان نیز شده است.
قربان علی باشنده قریه مغل ولسوالی درزاب که فعلاً در شهر شبرغان بسر می برد و یکی از اقارب خانم 45 ساله می باشد از نبود طب عدلی در این ولایت شکایت کرده می گوید که این مشکل دامنگیر باشندگان ولایت جوزجان است که هر روز به آن مواجه اند:
« خوب به دقت ببینید همین زن خودکشی کرده و یا توسط شوهرش کشته شده در حالی که داکتران خودکشی گفته به رسانه ها راپور دادند. اما این خانم صد فیصد مورد لت کوب قرار گرفته سپس به قتل رسیده است، مرا می گویند که به کابل به طب عدلی برو من کرایه موتر را ندارم که به کابل بروم.»
اما داکتران صحت عامه جوزجان می گویند که این چنین قضایا را غرض معاینات طبی به کابل راجع می سازند، ولی اقارب و نزدیکان میت ها حاضر نمی شوند که به کابل سفر کنند، به گفته این داکتران آنها مجبور می شوند بعد از معاینات با مشوره مسوولان امنیتی، میت شان را دوباره به خود شان تسلیم نمایند.
در عین حال، به گفته مسوولان سازمان حقوق بشر، تنها در 7 ماه سال روان خورشیدی، نزدیک به 20 زن و دختر جوان در جوزجان به شکل مرموز کشته و یا هم خود کشی کرده اند. مسوولان سازمان حقوق بشر در جوزجان، سال 1392 را پُر خشونت ترین سال علیه زنان نسبت به سال های پیش عنوان کرده اند.
آنان می گویند که خشونت های خانوادگی، عدم آگاهی از حقوق انسانی و بی سوادی، از عمده ترین عوامل قتل و خود کشی زنان و دختران جوان در این ولایت است.
این در حالیست که بنابر نبود امکانات، اعمال فشار بر زنان برای چشم پوشی از خشونت ها و عدم دسترسی به نهاد های مدافع حقوق زنان، منجر می شود که بیشتر موارد خشونت علیه زنان به نهاد های رسمی ثبت نشود.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
به گفته مسوولان امنیتی جوزجان، یکی از این خانم ها خود کشی کرده و دیگر آن توسط شوهرش به قتل رسیده و به شفاخانه انتقال شده است.
فقیر محمد جوزجانی قوماندان امنیه جوزجان گفت، یک پسر و برادر مقتول مدعی اند که خانم عاشور خال 55 ساله توسط شوهرش به قتل رسیده و پولیس شوهر او را بازداشت کرده است.
آقای جوزجانی در مورد خانم 45 ساله دیگر نیز گفت که این زن پس از مشاجره لفظی با شوهرش دست به خودکشی زده است:
«این خانم بنام عالم شاه از قریه آلتی خواجه شهر شبرغان بوده به علت جار و جنجال های خانوادگی دست به خود کشی زده و جسد اش را به شفاخانه انتقال دادند و شوهرش را پولیس بازداشت کرده، قضیه تحت بررسی قرار دارد.»
در این حال مغفرت صمیمی مسوول سازمان حقوق بشر و رییس نهاد های جامعه مدنی در جوزجان علل خود کشی دختران جوان و قتل زنان را بیسوادی، خشونت های فامیلی و ضعف اقتصادی عنوان نموده می گوید که باید عاملین این قضایا به شکل علنی مجازات شوند تا سبب عبرت به دیگران گردد:
« تا زمانیکه جلسات علنی گرفته نشود، من فکر نمی کنم که این خودکشی و قتل ها کاهش پیدا کند.»
افزایش خود کشی زنان و دختران جوان در جوزجان منجر به افزایش نگرانی ها در میان باشندگان شبرغان نیز شده است.
قربان علی باشنده قریه مغل ولسوالی درزاب که فعلاً در شهر شبرغان بسر می برد و یکی از اقارب خانم 45 ساله می باشد از نبود طب عدلی در این ولایت شکایت کرده می گوید که این مشکل دامنگیر باشندگان ولایت جوزجان است که هر روز به آن مواجه اند:
« خوب به دقت ببینید همین زن خودکشی کرده و یا توسط شوهرش کشته شده در حالی که داکتران خودکشی گفته به رسانه ها راپور دادند. اما این خانم صد فیصد مورد لت کوب قرار گرفته سپس به قتل رسیده است، مرا می گویند که به کابل به طب عدلی برو من کرایه موتر را ندارم که به کابل بروم.»
اما داکتران صحت عامه جوزجان می گویند که این چنین قضایا را غرض معاینات طبی به کابل راجع می سازند، ولی اقارب و نزدیکان میت ها حاضر نمی شوند که به کابل سفر کنند، به گفته این داکتران آنها مجبور می شوند بعد از معاینات با مشوره مسوولان امنیتی، میت شان را دوباره به خود شان تسلیم نمایند.
در عین حال، به گفته مسوولان سازمان حقوق بشر، تنها در 7 ماه سال روان خورشیدی، نزدیک به 20 زن و دختر جوان در جوزجان به شکل مرموز کشته و یا هم خود کشی کرده اند. مسوولان سازمان حقوق بشر در جوزجان، سال 1392 را پُر خشونت ترین سال علیه زنان نسبت به سال های پیش عنوان کرده اند.
آنان می گویند که خشونت های خانوادگی، عدم آگاهی از حقوق انسانی و بی سوادی، از عمده ترین عوامل قتل و خود کشی زنان و دختران جوان در این ولایت است.
این در حالیست که بنابر نبود امکانات، اعمال فشار بر زنان برای چشم پوشی از خشونت ها و عدم دسترسی به نهاد های مدافع حقوق زنان، منجر می شود که بیشتر موارد خشونت علیه زنان به نهاد های رسمی ثبت نشود.
گزارشگر: محمد عالم رحمانیار
