وزیر خارجه امریکا جان کری با فشار و تهدید اینکه کمک های امریکا به افغانستان قطع خواهد شد بالاخره کاندیدان ریاست جمهوری افغانستان را به یک توافق قانع ساخت.
خرابی وضع اقتصاد در نتیجه طولانی شدن پروسه انتخابات، افزایش حملات طالبان و دیگر فشار های سیاسی دو کاندید ریاست جمهوری افغانستان را وادار ساخت که به توافق راضی شوند.
به نوشته روزنامه گاردین چیزی را که در افغانستان واقع شد میتوان از دو زاویه بررسی کرد.
یکی اینکه حکومت نو افغانستان ناکام خواهد شد زیرا دو رهبر رقیب برای بدست آوردن امتیاز تلاش خواهند کرد و از قدرت وزارت های دست داشته و والیان ولایت به نفع خود استفاده کرده و بازهم یک سیستم فاسد را در افغانستان ادامه خواهند داد که در آن رهبران محلی با توطیه سیاست های حکومت مرکزی را ناکام خواهند ساخت.
به نوشته روزنامه تقسیم قدرت در هیچ کشوری جهان تجربه خوب در تاریخ نداشته است. روزنامه گاردین در این رابطه به عراق، قبرس، زمبابوی، و ایرلند شمالی اشاره می کند که در هریک از این کشورها حکومت ها با تقسیم قدرت به مشکلات زیاد روبرو شده اند.
نظر مثبت و امیدوار کننده این خواهد بود که حکومت مرکزی ضعیف در افغانستان با داشتن روابط با مراکز محلی، قدرت خود را بیشتر بسازد.
به نوشته گاردین رییس جمهور غنی یک فرد مسلکی و با جاذبه می باشد که می تواند با معرفی پروژه های اصلاحات اقتصادی و اجتماعی توجه مردم را جلب نماید. به هر اندازه که حکومت به سرعت کار خود را شروع کند به همان اندازه برای افغانستان که بین اقتصاد شهری و روستایی آن تفاوت زیاد وجود دارد مفید واقع خواهد شد.
طبعاً، به نوشته روزنامه در افغانستان جنگی هم وجود دارد که باید آن را پیش برد، از سوی دیگر دست درازی پاکستان در امور افغانستان و ضعف قوای امنیتی افغانستان را هم نباید فراموش کرد.
به هر حال به نوشته روزنامه گاردین طالبان از محبوبیت در بین مردم افغانستان بهره مند نیستند و قیام ها و جنگها علیه آنها این موضوع را واضح ساخته است.
در چنین حالت به نوشته گاردین اگر رییس جمهور غنی و آقای عبدالله که هردو مردان خود خواهی هستند دست به دست هم بدهند می توانند یک امکان واقعی را برای افغانستان فراهم بسازند که از این ماجرا و خشونتی که از سالها به اینسو جز زندگی مردم آن شده است، خارج شود.