لینک‌های قابل دسترسی

خبر تازه
پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳ کابل ۰۳:۳۸

هشت تن از کودکان که در انفجار دیروز جان باختند، امروز به خاک سپرده شدند


هیولای وحشت انگیز جنگ باز هم سراغ شماری از خانواده های افغان رفت و با قربانی گرفتن دلبندان آنان گلیم غم و اندوه را درخانه هایشان هموار نمود.

خانه های که شاید یک روز پیش از کشته شدن هشت کودک معصوم، صدای خنده های ناز و قصه های شیرین آنان را از ترس فراموش شدن برای همیش در در و دیوارهای شان حک کرده باشند.

اجساد هشت تن از کودکانی که روز سه شنبه در نتیجۀ انفجار یک سر گلوله از بقایای مهمات منفجر ناشده جنگ های گذشته جان باختند، روز چهارشنبه از شفاخانه وزیر محمد اکبر خان به خانه های شان در حالی انتقال داده شد که مادران شان یک شب تمام را در غم از دست دادن آنان با گریه و ناله سپری کردند.

یکی از این درد دیده گان با گریه و ناله از آرزو ها و آرمان های شان یاد می کرد:

"بیادرکم رفت خدا خانه خود شان را خراب کند، همه شان آرزو ها و ارمان های زیاد داشتند که برآورده نشد."

در یکی از خانه های منطقه دشت برچی مربوط حوزه سیزده‌هم امنیتی که قبل از ظهر روز چهارشنبه خانواده های عزا دار همه گرد هم جمع شده بودند، ناله و فریاد مادران و خواهران داغدیده در سوگ فرزندان و برادران شان چنان بلند بود که قلب هر انسان را به درد میآورد.

مادری که دو فرزندش را در این رویداد از دست داده می گوید:

"بچه گک هایم را از دست دادم الهی خانه گک شان خراب شود، کاش یکی شان برایم میماند، خانه ام خالی شد! حالی مه چطور کنم؟ صدای انفجار را شنیدم سرلچ و پای لچ رفتم ده میدان فوتبال، دیدم که بچه گک خوردم افتاده و دستش قطح شده بود، لب هایش نبود ومغز سرش کوت شده بود. بچه کلان خود را هیچ ندیدم حالی رویش را دیدم، صدقه رامین شوم که دستش قطح شده بود."

فرزانه، علی، رضا، قربان، مسعود ، فرشاد و رامین که بین ۵ تا ۱۴ سال سن داشتند همه در این رویداد کشته و دو کودک دیگر جراحت شدید برداشته اند .

محمد باشنده کابل سارنوال نظامی ولایت غزنی، پدر یکتن از کودکان کشته شده می گوید که این حادثه ناشی از یک سوء قصد بوده و تا کنون چندین مراتب خانواده اش از سوی مخالفین مسلح تهدید شده است .

وی ادعا می کند، در محلی که این رویداد رخ داده است ماین از قبل جاسازی شده بود.

محمد می گوید:

"من خودم سارنوال نظامی در ولایت غزنی هستم، همیشه در آنجا تهدید می شدم، در تیلیفون پیام میماندن که اولاد هایت را می کشیم، این یک ماین جاسازی شده بود اینها از سر خود بچ می کنند و می گویند که نی سرگلوله هاوان بوده است."

اما شماری از شاهدان عینی می گویند، یک سرگلوله هاوان که از جنگ های گذشته در این منطقه بجا مانده بود و کودکان با آن بازی میکردند منفجر شده است.

افغانستان کشوریست که در بیش از سه دهه جنگ بخش های مختلف آن به کشتزارهای ماین تبدیل شده و تلاش های حکومت در راستای پاکسازی اراضی از وجود این ماین ها، نتایج چندانی را در پی نداشته و انفجار مواد منفجره باقی مانده از جنگ ها همواره از مردم قربانی گرفته است.

مردم عام می گویند که برای پیشگیری از وقوع همچو رویدادهای دلخراش، حکومت و موسسات ماین پاکی باید برنامه های آگاهی عامه را از طریق رسانه ها و مکاتب راه اندازی کند و مردم را از خطرات ماین ها آگاه سازد.

گزارش: ویدا بره کی

XS
SM
MD
LG