از دید اسلام رضايت طرفين و توافق اراده طرفين رکن اساسی نکاح ميباشد. اما در جامعهء افغانی ما بیشتر مردم چنین نظر دارند و میگویند: شرم است دختر چرا در چنین مسایل گپ بزند، ما بهتر میدانیم و هرچه تصمیم گرفتیم باید بپذیرد. چرا چنین است؟
پاسخ روشن است که در بیشتر خانواده های افغان دختر را تنها وسیلهء برای کار خانه، ازدواج و تولد فرزندان میدانند. از این رو حق اظهار نظر را در هیچ موردی برایش نمیدهند، حتی در مسئلهء ازدواجش که رابطه به زنده گی و آیندهء او دارد.
گاهی اوقات هنگام بستن نکاح دختر را مجبور میکنند تا بگوید (بلی قبول است) و حتی بسیار دیده شده است که به جای دختر یکی از نزدیکان مانند خواهر، مادر، و یا عمه و خالهء دختر صدا میزنند که عروس قبول دارد.
قابل یاد دهانی است که در برخی از کشور های پیشرفتهء اسلامی ملا امام و یا قاضی هنگام بستن نکاح پسر و دختر با هرکدام به گونهء جداگانه می بیند و اظهار نظر و رضایت شان را از زبان خودشان میشنود. آنگاه نکاح شان را میبندد. از این رو هیچ گونه جبر از جانب هیچ کس در نکاح دختر و پسر دخیل نبوده و هم یکی از ارکان مهم نکاح مراعات میگردد...
تهیه کننده: عفیفه ساکب