بیشتر مردم می‌گویند: از دست اطفال گدا به تنگ آمده، زیرا تعداد زیاد آنان دستکول و یا بکسک پول آنانرا می‌دزدند. از سوی دیگر، سیدا جان باشنده منطقۀ پل چرخی کابل از اطفالی که در روی سرک و از صاحبان موتر گدایی می‌خواهند گفت: بعضی دختر های نوجوان که زندگی خوبی ندارند، دست خود را به داخل موتر دراز کرده و خیرات می‌خواهید، اما صاحبان موتر بجای اینکه به وی پول بدهند، دست او را کش کرده و خنده و مزاح می‌کنند.
نه تنها توسط اطفال در کوچه و بازار گدایی صورت می‌گیرد، بلکه آنان به کار های شاقه و سختی که از توان یک طفل بالا است نیز مجبور می‌شوند.
گلالی که در کوچه و بازار با خریطۀ چرک و کهنه اش مصروف جمع آوری هیزم است گفت: بخاطریکه غریب هستند، از صبح تا به شام چوب و کاغذ جمع کرده و می سوزانند.
بنابر اظهارات مسئولان وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان، تقریباً سه میلیون اطفال که بین شش تا هفده سال عمر دارند، زیر خط فقر قرار داشته و مجبور به انجام کار های شاقه از جمله گدایی می باشند. این مسئولان می‌گویند که آنان طبق برنامۀ که دارند، گدا ها را جمع آوری کرده و هر گروه را تشخیص و برای شان برنامه های آموزشی را تطبیق می‌کنند.
توضیحات بیشتر این موضوع را در این برنامۀ آشیانه می‌توانید بشنوید.
تهیه کننده: شمیلا جاوید
