خُلیان، دور افتاده‌ترین قریه ولسوالی چاه آب ولایت تخار است، ساکنان این قریه با مشکلاتِ زیادی از جمله نبود سرک‌ها، عدم دسترسی به آب آشامیدنی، نبود ساختمان مکاتب و کمبود مراکز صحی رو به‌رو هستند.
باشنده‌گان این قریه از حکومت می‌خواهند تا به مشکلات‌‌شان رسیدگی کند.
در همین حال محمد یاسین ضیا والی تخار به رادیو آزادی گفت که به کمک و همکاری کمیته‌ای سویدن برای افغانستان برای بیش از ۲۰ هزار تن از باشنده‌گان قریه خُلیان ولسوالی یاد شده یک ذخیره آب آشامیدنی صحی اعمار و به بهره برداری سپرده شد.
آقای ضیا در ادامه گفت:
"با ساخت این ذخیره‌گاه آب، بیش از ۲۲ هزار انسان از آب صحی مستفید شده‌اند و این آب از فاصله بیش ۱۶ کیلومتر توسط پیپ از یک چشمه طبیعی به این منطقه آورده شده‌است و در ساخت این ذخیره آب و انتقال آن از استندردهای قبول شده جهان کار گرفته شده‌است و ان‌شاءالله به دیگر مشکلات مردم نیز رسیدگی می‌شود."
ولسوالی چاه آب با کشور تاجکستان سرحد دارد و این ولسوالی دارای معادن طلا نیز می‌باشد.
بر اساس گفته‌های باشنده‌گان این ولسوالی، در مدت ۱۵ سال از سوی حکومت مرکزی به چاه آب کم‌ترین توجه صورت نگرفته‌است.
شماری از ساکنان قریه خُلیان از ساخت این ذخیره‌گاه آب اظهار خُرسندی کرده چنین گفتند:
"محمد سردار، ما خوش هستیم که این ذخیره آب را برای مردم قریه ما ساختند، ولی این آب به تمامی مردم قریه کفایت نمی‌کند و این قریه با تهدید سیلاب‌های موسمی نیز رو به رو است و منطقه ما مربوط ولسوالی چاه آب است و حتی سرک رفت و آمد نداریم و این‌جا موتر نمی‌تواند آمده و ما به وسیله مرکب و اسب مریضان خود را به داکتر انتقال می‌کنیم."
"خدای نظر، این آب بسنده نیست و دولت باید به مشکلات ما مردم توجه جدی کند، سرک نداریم، کلینیک صحی نداریم، مکاتب نداریم و هنوز هم ما مردم به وسیله مرکب و اسب به بازار می‌رویم، چون راه موتر نداریم و مردم ما با مشکلات جدی مواجه هستند."
اما مقام‌های محلی ولایت تخار می‌گویند هم‌اکنون کار جغل اندازی سرک‌های ولسوالی‌های ماورای کوکچه را که ولسوالی چاه آب نیز شامل آن‌است، آغاز کرده‌اند و با تکمیل کار این جاده به دیگر نیازمندی‌های باشنده‌گان ولسوالی‌های ماورای کوکچه رسیدگی خواهد شد.
گزارش: اجمل آرین
