از کشته شدن فرخنده دو سال گذشت. دختری که با مفکورۀ بلند خواهان رشد فکری افراد و محو خرافات و نجات مردم بخصوص زنان از فریب جادوگران و تعویذ نویسان بود، وی در این راه جانش را از دست داد.
اما با گذشت این دو سال آیا ارگان‌های مسئول در رسانیدن حق به حقدار در قضیۀ فرخنده و برچیدن بساط تعویذگران و جادوگران توانسته اند مسئولیت شانرا ادا نمایند؟
سیمای خون آلود، قامت لرزنده و افتان و خیزان فرخنده در میان مشت و لگد و پرتاب و کوبیدن سنگ و چوب بر سرش از سوی تعدادی از مردان خشمگین نماد خشونت بی نظیر در برابر زن افغان بود.
لت و کوب و توهین و تحقیر و حتی دست زدن به حریم بدن فرخنده پرده از پشت این رخداد بلند نمود و واقعیت‌های تلخ موجود در جامعۀ افغانی ما را برملا نمود و آن این که مردان خشن باج همه نا به سامانی ها و مشکلات بیکاری، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی روانی شان را از فرخنده گویا به تهمت سوزانیدن نسخه های قران گرفتند.
گفتنی است که ما نیز برای اینکه بعد از گذشت دو سال از مرگ فرخند در زیارت شاه دو شمیره جایکه مردم گواه دردناک ترین صحنۀ زجر کُش شدن وی بودند، رفتیم تا ببینیم که آیا هنوز هم کار تعویذ نویسی در آنجا چه گونه است؟
اما ظاهراً تعویذگر و تعویذ گیری به چشم نمی‌خورد، تعدادی از زنان و دختران تنها برای دعا کردن به زیارت آمد و رفت داشتند. اما در چشم همۀ آنجا نوعی هراس و درد خاطرۀ از همان حادثه هویدا بود ...
تهیه کننده: عفیفه ساکب
