پاکیزه با سعی و تلاش توانست به آرزویش برسد
پاکیزه آرزو باشنده ولایت غزنی و متولد ولایت پروان تحصیلات ابتدایه را در ولایت پروان به سر رساند و بعد از جنگ های داخلی با خانواده راهی کشور پاکستان شدند.
او که تا صنف ششم درس را پیش برد و در کشور همسایه پناهنده شد، خانواده اجازه درس و تحصیل را برایش نداد و مدت یازده سال از درس و تحصیل به دور ماند.
به گفته خودش در طول یازده سال او فقط دو بار بیرون از منزل رفته و یگانه مصروفیت اش تماشای تلویزیون و دختران گوینده در تلویزیون بوده است.
او که دیگر جوان می شد، آهسته آهسته احساس می کند "درس" این سرمایه بزرگ را هم از دست داده است.
پاکیزه بعد از ختم جنگ ها دوباره به کشور بر می گردد و به خانواده پشنهاد می کند که برایش اجازه ادامه تحصیل را بدهد اما خانواده با گفتن اینکه سنش کلان شده و درس را یاد گرفته نمی تواند مخالفت نشان می دهد، اما باز هم به اسرار زیاد فامیل را قانع ساخته به یکی از مکاتب دولتی مراجعه می کند تا اگر بتواند تحصیلاتش را ادامه دهد اما نظر به این که سنش کلان می باشد نمی تواند شامل مکتب شود ولی با مشوره یکی از دوستانش به خاطر درس تذکره به سن خرد می گیرد و با مشکلات زیاد شامل یکی از مکاتب دولتی می شود.
پاکیزه آرزو بعد از اینکه شامل مکتب می شود به کمک برادر اش برخی از کورس ها را هم تعقیب می کند و با کوشش و تلاش خود به درجه اول کامیاب می شود و بالاخره به لیسه و پوهنتون راه پیدا می کند.
پاکیزه می گوید، خواب و خیال که برسر داشت و فکر می کرد که آیا روزی فرا خواهد رسید که او هم مثل دیگر دختران تحصیل کند و در پرده تلویزیون ظاهر شود به حقیقت تبدل شد و حال او می گوید میتواند با همان دختران رقابت کند و از آن ها کرده خود را بالاتر احساس می کند.
پاکیزه آرزو که درجه لیسانس اش را از پوهنځی ادبیات گرفته است برخی کار های ادبی را هم پیش می برد که گاه گاهی نثر و داستان های کوتاه برای زنان و اجتماع خود می نویسد.
هر انسان به کمک و تشویق به یک جای می رسد، پاکیزه هم بخصوص برادر اش که با وی کمک کرده خیلی خرسند بود اما در ضمن گله کنان یاد اور شد چون یک انسان اجتماعی است و می خواست در جامعه حضور داشته باشد ولی خانواده همرایش کمک نکرد و نگذاشتند که به این آرزوی خود برسد.
اما پاکیزه آرزو دارد تحصیلات خود را ادامه بدهد و علاقه یی که به سیاست دارد می خواهد در بخش حقوق ماستری بگیرد و به خود و مردم خود به خصوص به خانم ها کمک کند.
او در اخیر از تجربه خود به خانواده ها و جوانان گفتنی های داشت که جوانانهیچ وقت نا امید نشوند شکست را قبول نکنند و با مشکلات مبارزه نموده تا پیروزی از آن آنها شود.
برنامه هوای تازه را از طریق ویب سایت رادیو آزادیwww.radioazadi.com و <http://www.radioazadi.com> فیس بوک هوای تازه هم شنیده و خوانده می توانید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فروزان حبیب زاده
وقت نشر برنامه، هفته دو بار روز های شنه و دوشنبه
پاکیزه آرزو باشنده ولایت غزنی و متولد ولایت پروان تحصیلات ابتدایه را در ولایت پروان به سر رساند و بعد از جنگ های داخلی با خانواده راهی کشور پاکستان شدند.
او که تا صنف ششم درس را پیش برد و در کشور همسایه پناهنده شد، خانواده اجازه درس و تحصیل را برایش نداد و مدت یازده سال از درس و تحصیل به دور ماند.
به گفته خودش در طول یازده سال او فقط دو بار بیرون از منزل رفته و یگانه مصروفیت اش تماشای تلویزیون و دختران گوینده در تلویزیون بوده است.
او که دیگر جوان می شد، آهسته آهسته احساس می کند "درس" این سرمایه بزرگ را هم از دست داده است.
پاکیزه بعد از ختم جنگ ها دوباره به کشور بر می گردد و به خانواده پشنهاد می کند که برایش اجازه ادامه تحصیل را بدهد اما خانواده با گفتن اینکه سنش کلان شده و درس را یاد گرفته نمی تواند مخالفت نشان می دهد، اما باز هم به اسرار زیاد فامیل را قانع ساخته به یکی از مکاتب دولتی مراجعه می کند تا اگر بتواند تحصیلاتش را ادامه دهد اما نظر به این که سنش کلان می باشد نمی تواند شامل مکتب شود ولی با مشوره یکی از دوستانش به خاطر درس تذکره به سن خرد می گیرد و با مشکلات زیاد شامل یکی از مکاتب دولتی می شود.
پاکیزه آرزو بعد از اینکه شامل مکتب می شود به کمک برادر اش برخی از کورس ها را هم تعقیب می کند و با کوشش و تلاش خود به درجه اول کامیاب می شود و بالاخره به لیسه و پوهنتون راه پیدا می کند.
پاکیزه می گوید، خواب و خیال که برسر داشت و فکر می کرد که آیا روزی فرا خواهد رسید که او هم مثل دیگر دختران تحصیل کند و در پرده تلویزیون ظاهر شود به حقیقت تبدل شد و حال او می گوید میتواند با همان دختران رقابت کند و از آن ها کرده خود را بالاتر احساس می کند.
پاکیزه آرزو که درجه لیسانس اش را از پوهنځی ادبیات گرفته است برخی کار های ادبی را هم پیش می برد که گاه گاهی نثر و داستان های کوتاه برای زنان و اجتماع خود می نویسد.
هر انسان به کمک و تشویق به یک جای می رسد، پاکیزه هم بخصوص برادر اش که با وی کمک کرده خیلی خرسند بود اما در ضمن گله کنان یاد اور شد چون یک انسان اجتماعی است و می خواست در جامعه حضور داشته باشد ولی خانواده همرایش کمک نکرد و نگذاشتند که به این آرزوی خود برسد.
اما پاکیزه آرزو دارد تحصیلات خود را ادامه بدهد و علاقه یی که به سیاست دارد می خواهد در بخش حقوق ماستری بگیرد و به خود و مردم خود به خصوص به خانم ها کمک کند.
او در اخیر از تجربه خود به خانواده ها و جوانان گفتنی های داشت که جوانانهیچ وقت نا امید نشوند شکست را قبول نکنند و با مشکلات مبارزه نموده تا پیروزی از آن آنها شود.
برنامه هوای تازه را از طریق ویب سایت رادیو آزادیwww.radioazadi.com و <http://www.radioazadi.com> فیس بوک هوای تازه هم شنیده و خوانده می توانید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فروزان حبیب زاده
وقت نشر برنامه، هفته دو بار روز های شنه و دوشنبه
