پادما کانور بهاتی دختر پانزده ساله یگانه شاگرد دختر در صنف پر سر و صدای است که بیست و دو شاگرد پسر در آن درس می خوانند.
پادما با مادر و پدر و دو بردارش در قریهء دیودا که دو هزار و پنجصد باشنده دارد، زندگی می کند.
قریهء دیودا در منطقه جیسلمر در ایالت راجستان موقعیت دارد که در آن، بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، تناسب جنسیت دختر در برابر پسر در بدترین وضعیتش قرار دارد.
پادما دل و نادل می گوید:
«هیچ دختر دیگر در صنف من وجود ندارد و در قریهء ما هم تعداد دختران اندک است.»
وقتی از پادما پرسیده می شود که چرا تعداد دختران در مقایسه با پسران در قریهء شان اندک است، او به کتاب علوم اجتماعی خود خیره می شود و به زبان ماروری زبان عمدهء راجستان می گوید:
«دختران می میرند»
درین گزارش آمده است که تقریباً همگی در قریهء دیودا و قریه های همجوار آن اعتراف می کنند که دختران کشته می شوند، جنایتی که ریشه در عنعنات قدیمی دارد و حتی امروز که هند شاهد تغییر سریع اقتصادی و اجتماعی است، به وقوع می پیوندد.
راجن سینگهـ یک دهقان در قریهء دیودا که دو پسر دارد، می گوید:
«ما دیوانهء داشتن پسر هستیم. وقتی دختر به دنیا می آید، ماتم می گیریم.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه، کشتار دختران در بسیاری از موارد ظرف بیست و چهار ساعت از تولد آنان صورت می گیرد و این جنایت یا توسط مادر یا توسط قابله انجام می پذیرد.
مورخین محلی به این عقیده هستند که شاید کشتار دختران درین منطقه راجستان ریشه در جنگ های داشته باشد که چندین نسل پیشتر میان سران اقوام راجپوت و مسلمانان صورت گرفته است.
این مورخین می گویند، راجپوت های هندو از ترس تهاجم مسلمانان، دخترانشان را می کشتند.
اما، اوما شنکر تیاگی یک مورخ محلی، به خبرگزاری فرانسه گفته است:
«اکنون که جنگ وجود ندارد، جهیزیهء هنگفت، بی سوادی و فقر ابزار جدید اند که کشتار دختران نوزاد را در خانواده ها توجیه می کنند.»
سران اقوام و مقامات حکومت می گویند:
«ظرف یک صد ساله گذشته صرفاً دو دختر در قریهء دیودا عروسی کرده اند.»
آنان می گویند:
«دختران در دشت ها مدفون می شوند و هیچ کسی سوگواری نمی کند.»
مقامات محلی در راجستان به خبرگزاری فرانسه گفته اند:
«از این جنایات با خبرند، ولی مقامات ارشد تمایل ندارند که در مسایل خانوادگی افراد مداخله کنند.»
پادما با مادر و پدر و دو بردارش در قریهء دیودا که دو هزار و پنجصد باشنده دارد، زندگی می کند.
قریهء دیودا در منطقه جیسلمر در ایالت راجستان موقعیت دارد که در آن، بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، تناسب جنسیت دختر در برابر پسر در بدترین وضعیتش قرار دارد.
پادما دل و نادل می گوید:
«هیچ دختر دیگر در صنف من وجود ندارد و در قریهء ما هم تعداد دختران اندک است.»
وقتی از پادما پرسیده می شود که چرا تعداد دختران در مقایسه با پسران در قریهء شان اندک است، او به کتاب علوم اجتماعی خود خیره می شود و به زبان ماروری زبان عمدهء راجستان می گوید:
«دختران می میرند»
درین گزارش آمده است که تقریباً همگی در قریهء دیودا و قریه های همجوار آن اعتراف می کنند که دختران کشته می شوند، جنایتی که ریشه در عنعنات قدیمی دارد و حتی امروز که هند شاهد تغییر سریع اقتصادی و اجتماعی است، به وقوع می پیوندد.
راجن سینگهـ یک دهقان در قریهء دیودا که دو پسر دارد، می گوید:
«ما دیوانهء داشتن پسر هستیم. وقتی دختر به دنیا می آید، ماتم می گیریم.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه، کشتار دختران در بسیاری از موارد ظرف بیست و چهار ساعت از تولد آنان صورت می گیرد و این جنایت یا توسط مادر یا توسط قابله انجام می پذیرد.
مورخین محلی به این عقیده هستند که شاید کشتار دختران درین منطقه راجستان ریشه در جنگ های داشته باشد که چندین نسل پیشتر میان سران اقوام راجپوت و مسلمانان صورت گرفته است.
این مورخین می گویند، راجپوت های هندو از ترس تهاجم مسلمانان، دخترانشان را می کشتند.
اما، اوما شنکر تیاگی یک مورخ محلی، به خبرگزاری فرانسه گفته است:
«اکنون که جنگ وجود ندارد، جهیزیهء هنگفت، بی سوادی و فقر ابزار جدید اند که کشتار دختران نوزاد را در خانواده ها توجیه می کنند.»
سران اقوام و مقامات حکومت می گویند:
«ظرف یک صد ساله گذشته صرفاً دو دختر در قریهء دیودا عروسی کرده اند.»
آنان می گویند:
«دختران در دشت ها مدفون می شوند و هیچ کسی سوگواری نمی کند.»
مقامات محلی در راجستان به خبرگزاری فرانسه گفته اند:
«از این جنایات با خبرند، ولی مقامات ارشد تمایل ندارند که در مسایل خانوادگی افراد مداخله کنند.»
