مسوولان و زندانیان نوجوان مرکز اصلاح و تربیت اطفال از مشکلات سخن می زنند که زندانیان دیگر محابس کشور نیز با آن مواجه اند.
یک مسوول این مرکز با شکایت از کمبود جای می گویند که مرکز اصلاح و تربیت اطفال برای هشتاد تن اعمار شده اما در حال حاضر در این محل بیش از 250 زندانی بود و باشد دارند.
عزیزه عدالت خواه رییس این مرکز نبود محافظین مسلکی را که در بخش حقوق اطفال آگاهی داشته باشند نیز از مشکلات دیگر این مرکز عنوان می کند:
« طبعاً در شرایط کنونی پولیس که در بخش جوانان کار بکند، اشد ضرورت است پولیس که از حقوق اطفال آگاهی داشته باشد و برخورد را که در قانون گفته شده صورت بگیرد بسیار ضروری است کمبود جای است این مرکز برای شصت تا هشتاد مهجوز در نظر گرفته شده ولی فعلاً 243 نفر ذکور و 23 نفر اناث است که ما به مشکل جدی روبرو هستیم. »
مرکز اصلاح و تربیه اطفال در منطقه بادام باغ شهر کابل موقعیت داشته و حدود 10 سال پیش بنام دارالتادیب یاد می شد.
مراکز اصلاح و تربیت اطفال یک نهاد آموزشی، تعلیمی و تربیتی بوده که اطفال مظنون، متهم و محکوم بین سنین 12 الی 18 سال کامل در آن نگهداری و تجدید تربیت می شوند.
رییس این مرکز در کابل می گوید، در مرکز اصلاح و تربیت اطفال اکثر دختران به اتهام جرایم اخلاقی و پسران به اتهام دزدی، اختطاف و قاچاق مواد مخدر آورده می شوند.
اما شماری از دخترها در این مرکز می گویند، آنان به اتهام جرم فرار از خانه در این مرکز نگهداری می شوند.
این دختر ها از مسوولان می خواهند تا هرچه زودتر به دوسیه های شان رسیده گی نمایند:
« بخاطر من طویانه گرفتند و مرا به یک خانواده کوچی دادند به خانه بیگانه رفتم در آنجا مورد لت و کوب قرار گرفتم، شوهرم دیوانه بود من مرگ را قبول نکردم فرار کردم آمده ام به زندان حالا نه پدرم به پرسان من میاید و نه خسرم. از دولت خواهش ما همین است که لطفاً دوسیه ما را زودتر بررسی کند، اگر برای ما قید تعیین می کنند و یا نمی کنند مقصد که بی سرنوشت نمانیم. »
برخی از دختران در حالی به اتهام فرار از خانه در مرکز اصلاح و تربیت اطفال کابل نگهداری می شوند که گفته می شود مساله فرار از منزل در قانون جرم پنداشته نمی شود.
به اساس گزارش ها در برخی دیگر زندان ها در افغانستان نیز این گونه زن ها وجود دارند.
هرچند شکایات از موجودیت برخی مشکلات در مرکز اصلاح و تربیت اطفال در کابل وجود دارد اما افراد که در این مرکز نگهداری می شوند می گویند، برای آنها در بخش های مختلف نیز آموزش داده می شود.
دو تن از این افراد به رادیو آزادی گفتند، در این مرکز مکتب نیز وجود دارد و داکتران روانی نیز در بخش آموزش سهم می گیرند:
« مدت بیست و سه ماه می شود که در این جا زنده گی می کنم پیش از ظهر می رویم مکتب یگان وقت ما را مکتب نمی برند بخاطری که داکترهای روان شناسی میایند با ما صحبت و همدردی می کنند، بعداً هر کدام در کورس های مختلف می روند. من هفده ساله هستم، 9 شب می شود که در این جا هستم من وکیل دارم وکیل من یک خانم خوب است امید زیاد دارم در این جا نظم هم خوب است کسی را به جنگ کردن اجازه نمی دهند. »
تلاش کردیم تا در مورد مرکز اصلاح و تربیت اطفال در بادام باغ کابل نظر وزارت عدلیه را داشته باشیم اما موفق نشدیم.
برعلاوه این مرکز شماری از مراکز دیگر نیز به سطح افغانستان به همین نام فعالیت می کنند، اما گفته می شود مشکلات آن مراکز نسبت به مرکز کابل بیشتر اند.
جاوید حسن زاده
یک مسوول این مرکز با شکایت از کمبود جای می گویند که مرکز اصلاح و تربیت اطفال برای هشتاد تن اعمار شده اما در حال حاضر در این محل بیش از 250 زندانی بود و باشد دارند.
عزیزه عدالت خواه رییس این مرکز نبود محافظین مسلکی را که در بخش حقوق اطفال آگاهی داشته باشند نیز از مشکلات دیگر این مرکز عنوان می کند:
« طبعاً در شرایط کنونی پولیس که در بخش جوانان کار بکند، اشد ضرورت است پولیس که از حقوق اطفال آگاهی داشته باشد و برخورد را که در قانون گفته شده صورت بگیرد بسیار ضروری است کمبود جای است این مرکز برای شصت تا هشتاد مهجوز در نظر گرفته شده ولی فعلاً 243 نفر ذکور و 23 نفر اناث است که ما به مشکل جدی روبرو هستیم. »
مرکز اصلاح و تربیه اطفال در منطقه بادام باغ شهر کابل موقعیت داشته و حدود 10 سال پیش بنام دارالتادیب یاد می شد.
مراکز اصلاح و تربیت اطفال یک نهاد آموزشی، تعلیمی و تربیتی بوده که اطفال مظنون، متهم و محکوم بین سنین 12 الی 18 سال کامل در آن نگهداری و تجدید تربیت می شوند.
رییس این مرکز در کابل می گوید، در مرکز اصلاح و تربیت اطفال اکثر دختران به اتهام جرایم اخلاقی و پسران به اتهام دزدی، اختطاف و قاچاق مواد مخدر آورده می شوند.
اما شماری از دخترها در این مرکز می گویند، آنان به اتهام جرم فرار از خانه در این مرکز نگهداری می شوند.
این دختر ها از مسوولان می خواهند تا هرچه زودتر به دوسیه های شان رسیده گی نمایند:
« بخاطر من طویانه گرفتند و مرا به یک خانواده کوچی دادند به خانه بیگانه رفتم در آنجا مورد لت و کوب قرار گرفتم، شوهرم دیوانه بود من مرگ را قبول نکردم فرار کردم آمده ام به زندان حالا نه پدرم به پرسان من میاید و نه خسرم. از دولت خواهش ما همین است که لطفاً دوسیه ما را زودتر بررسی کند، اگر برای ما قید تعیین می کنند و یا نمی کنند مقصد که بی سرنوشت نمانیم. »
برخی از دختران در حالی به اتهام فرار از خانه در مرکز اصلاح و تربیت اطفال کابل نگهداری می شوند که گفته می شود مساله فرار از منزل در قانون جرم پنداشته نمی شود.
به اساس گزارش ها در برخی دیگر زندان ها در افغانستان نیز این گونه زن ها وجود دارند.
هرچند شکایات از موجودیت برخی مشکلات در مرکز اصلاح و تربیت اطفال در کابل وجود دارد اما افراد که در این مرکز نگهداری می شوند می گویند، برای آنها در بخش های مختلف نیز آموزش داده می شود.
دو تن از این افراد به رادیو آزادی گفتند، در این مرکز مکتب نیز وجود دارد و داکتران روانی نیز در بخش آموزش سهم می گیرند:
« مدت بیست و سه ماه می شود که در این جا زنده گی می کنم پیش از ظهر می رویم مکتب یگان وقت ما را مکتب نمی برند بخاطری که داکترهای روان شناسی میایند با ما صحبت و همدردی می کنند، بعداً هر کدام در کورس های مختلف می روند. من هفده ساله هستم، 9 شب می شود که در این جا هستم من وکیل دارم وکیل من یک خانم خوب است امید زیاد دارم در این جا نظم هم خوب است کسی را به جنگ کردن اجازه نمی دهند. »
تلاش کردیم تا در مورد مرکز اصلاح و تربیت اطفال در بادام باغ کابل نظر وزارت عدلیه را داشته باشیم اما موفق نشدیم.
برعلاوه این مرکز شماری از مراکز دیگر نیز به سطح افغانستان به همین نام فعالیت می کنند، اما گفته می شود مشکلات آن مراکز نسبت به مرکز کابل بیشتر اند.
جاوید حسن زاده
