تظاهرات در اوکرایین از شهر کییف به سایر مناطق این کشور گسترش یافته است.
بر اساس گزارش ها، باشنده های مناطق شرقی و جنوبی اوکرایین که پیش از این طرفدار و حامی رییس جمهور ویکتور یانوکوویچ بودند، حالا در مخالفت با وی قرار گرفته اند.
در یک تحول دیگر، تظاهر کننده ها، دیشب ساختمان وزارت عدلیه آن کشور را اشغال کردند.
دیگر تظاهرات تنها در شهر کییف پایتخت اوکرایین محدود نمانده و باشنده های سایر مناطق این کشور هم مخالفت ها با حکومت را آغاز کرده اند.
بر اساس گزارش ها، تظاهر کننده ها دیروز تلاش کردند تا چندین ساختمان دولتی را در شهر های زپو ریژیه و دنیپ روپیترو ویسک اشغال کنند.
پاسخ پولیس به اعتراض کننده ها، استفاده از گاز اشک آور، آبپاش های قوی و گلوله های بی هوش کننده بود. به این ترتیب نیرو های امنیتی مانع ورود مخالفین رژیم به ساختمان های دولتی در هر دو شهر شدند.
اعتراض های دیگر در شهر جنوبی اودیسا و خارکیف در شمالشرق آن کشور صورت گرفت.
گفته می شود در ده منطقه دیگر در غرب اوکرایین، تظاهر کننده ها چندین ساختمان دولتی را اشغال کردند.
در کییف، اعتراض کننده ها ساختمان وزارت عدلیه آن کشور را در کنترول خود دارند و در بیرون آن مانع ایجاد کرده اند.
الینا لوکاش وزیر عدلیه اوکرایین می گوید: اگر اعتراض کننده ها ساختمان این وزارت را ترک نکنند، او از شورای امنیتی و دفاعی می خواهد تا وضعیت اضطراری را اعلان کند:
« من عضو گروهی استم تا برای وضعیت فعلی یک راه حل پیدا کند و من تحت فشار قرار خواهم گرفت تا به ویکتور یانوکوویچ رییس جمهور اوکرایین بگویم که اگر به صورت فوری ساختمان وزارت عدلیه آزاد نشود، مذاکرات را متوقف سازد و شرکت کننده های این گفتگو، فرصتی نمی دهند تا یک راه حل صلح آمیز به این بحران پیدا شود.»
از سوی هم پاولو لیبیدیف وزیر دفاع اوکرایین گفته که اردوی آن کشور در بحران فعلی مداخله نخواهد کرد. وی در صحبت با خبرگزاری ایترتاس روسیه گفته که بر اساس قانون اساسی اوکرایین، اردو در این گونه اعتراض ها مداخله کرده نمی تواند.
به روز شنبه رییس جمهور ویکتور یانوکوویچ برای دو رهبر مخالف حکومت اوکرایین، مقام های صدارت و معاونیت صدراعظم را پیشنهاد کرده بود.
اما ویتالی کلیچکو یکی از رهبران مخالف می گوید: این پیشنهاد برای وی و آرسینای یوتسین یوک، بخاطری صورت گرفته که اعتراض های آنها پراکنده و تقسیم شود.
تحلیلگران می گویند: پس از فروپاشی اتحاد شوروی، اوکرایین بزرگ ترین اعتراض ها را در دو ماه گذشته تجربه می کند که حتی بزرگ و گسترده تر از انقلاب نارنجی سال 2004 در آن کشور بوده است.
بر اساس گزارش ها، باشنده های مناطق شرقی و جنوبی اوکرایین که پیش از این طرفدار و حامی رییس جمهور ویکتور یانوکوویچ بودند، حالا در مخالفت با وی قرار گرفته اند.
در یک تحول دیگر، تظاهر کننده ها، دیشب ساختمان وزارت عدلیه آن کشور را اشغال کردند.
دیگر تظاهرات تنها در شهر کییف پایتخت اوکرایین محدود نمانده و باشنده های سایر مناطق این کشور هم مخالفت ها با حکومت را آغاز کرده اند.
بر اساس گزارش ها، تظاهر کننده ها دیروز تلاش کردند تا چندین ساختمان دولتی را در شهر های زپو ریژیه و دنیپ روپیترو ویسک اشغال کنند.
پاسخ پولیس به اعتراض کننده ها، استفاده از گاز اشک آور، آبپاش های قوی و گلوله های بی هوش کننده بود. به این ترتیب نیرو های امنیتی مانع ورود مخالفین رژیم به ساختمان های دولتی در هر دو شهر شدند.
اعتراض های دیگر در شهر جنوبی اودیسا و خارکیف در شمالشرق آن کشور صورت گرفت.
گفته می شود در ده منطقه دیگر در غرب اوکرایین، تظاهر کننده ها چندین ساختمان دولتی را اشغال کردند.
در کییف، اعتراض کننده ها ساختمان وزارت عدلیه آن کشور را در کنترول خود دارند و در بیرون آن مانع ایجاد کرده اند.
الینا لوکاش وزیر عدلیه اوکرایین می گوید: اگر اعتراض کننده ها ساختمان این وزارت را ترک نکنند، او از شورای امنیتی و دفاعی می خواهد تا وضعیت اضطراری را اعلان کند:
« من عضو گروهی استم تا برای وضعیت فعلی یک راه حل پیدا کند و من تحت فشار قرار خواهم گرفت تا به ویکتور یانوکوویچ رییس جمهور اوکرایین بگویم که اگر به صورت فوری ساختمان وزارت عدلیه آزاد نشود، مذاکرات را متوقف سازد و شرکت کننده های این گفتگو، فرصتی نمی دهند تا یک راه حل صلح آمیز به این بحران پیدا شود.»
از سوی هم پاولو لیبیدیف وزیر دفاع اوکرایین گفته که اردوی آن کشور در بحران فعلی مداخله نخواهد کرد. وی در صحبت با خبرگزاری ایترتاس روسیه گفته که بر اساس قانون اساسی اوکرایین، اردو در این گونه اعتراض ها مداخله کرده نمی تواند.
به روز شنبه رییس جمهور ویکتور یانوکوویچ برای دو رهبر مخالف حکومت اوکرایین، مقام های صدارت و معاونیت صدراعظم را پیشنهاد کرده بود.
اما ویتالی کلیچکو یکی از رهبران مخالف می گوید: این پیشنهاد برای وی و آرسینای یوتسین یوک، بخاطری صورت گرفته که اعتراض های آنها پراکنده و تقسیم شود.
تحلیلگران می گویند: پس از فروپاشی اتحاد شوروی، اوکرایین بزرگ ترین اعتراض ها را در دو ماه گذشته تجربه می کند که حتی بزرگ و گسترده تر از انقلاب نارنجی سال 2004 در آن کشور بوده است.
