رئیس اجراییه حکومت افغانستان می گوید، هر اقدامی که در رابطه به رهایی سی و یک مسافر صورت می گیرد نباید رسمی را ایجاد کند که سلامت و امنیت سایر اتباع کشور را با خطر مواجه کند.
عبدالله عبدالله روز جمعه در دیدار از تحصن کننده گان که به هدف رهایی این مسافرین در شهر کابل خیمه برافراشته اند گفت، حکومت در این رابطه تصمیمی را اتخاذ خواهد کرد که آنان را به هر دو هدف نزدیک بسازد.
وی در مورد این که چگونه اقدامی برای حل این قضیه صورت خواهد گرفت، جزئیات نداد اما تاکید کرد که حکومت از ابتدا این قضیه را به گونه جدی پیگیری کرده است:
"هر اقدامی که صورت می گیرد در آن باید هم سلامتی این سی و یک تن در نظر باشد و در عین زمان یک رسمی ایجاد نشود که امنیت دیگر شهروندان را به خطر مواجه بسازد.
اما در مورد این که چه اقدام بهترین اقدام است و چه اقدام می تواند ما را به هر دو هدف ما نزدیک بسازد، مشخص صحبت نمی کنم اما در هر اقدام هر دو مساله در نظر گرفته شود."
آقای عبدالله گفت، حکومت در مورد این قضیه بی تفاوت نبوده، تدابیر اتخاذ گردیده و اقدامات لازم انجام شده است اما به گفتۀ وی بخاطر مصونیت سی ویک مسافر جزئیات آن نشر نشده است.
وی پیشنهاد کرد تا چند عضو از خانواده های این مسافرین در یکی از جلسات شورای امنیت اشتراک کنند و از تمام جزئیات اقدامات اتخاذ شده در رابطه به این قضیه آگاهی حاصل کنند.
چهل و نه روز پیش در مربوطات ولایت زابل سی و یک مسافر از سوی افرادیکه در مورد هویت شان حرف های ضد و نقیض وجود دارد، ربوده شدند.
چند روز قبل یک مقام حکومت افغانستان گفت، این افراد مربوط به گروه دولت اسلامی معروف به داعش است.
شماری از اعضای خانواده های سی و یک مسافر ربوده شده و تعدادی از اعضای جامعه مدنی از پنج روز بدینسو در شهر کابل خیمه تحصن برافراشته اند و خواهان اقدامات جدی حکومت در رابطه به رهایی این گروگان گردیده اند.
در این حال خانواده های این ربوده شده گان به نقل از موسفیدان ولایت زابل و غزنی که با رباینده گان گفتگو کرده اند می گویند که گروگان گیران در بدل رهایی این سی و یک تن، خواهان رهایی دوازده همکار شان شده اند که نزد حکومت افغانستان زندانی اند.
شماری از اعضای خانواده های افراد ربوده شده از حکومت می خواهند تا به هر شکل ممکن حتی در صورت تبادله زندانیان، برای رهایی این سی و یک تن اقدام کند.
معصومه زنی که دو فرزند اش در قید رباینده گان بسر می برد خواست اش را در این رابطه چنین مطرح کرد:
" از داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله به گونه جدی می خواهیم که سی و یک تن را باید نجات دهند، چهل و نه روز می گذرد که ما نه خواب و آرامش داریم خواهش داریم که از راه جنگ نه بلکه از راه تبادله مسافرین ما را به ما برگردانند، تمام خانواده ما آواره شده است."
در این میان، برخی از آگاهان هم سفارش می کنند که حکومت باید با بکارگیری از تمام امکانات برای رهایی این افراد تلاش کند اما نباید روشی را در پیش گیرد که گروگان گیری و تبادلۀ زندانیان در افغانستان به یک رسم مبدل شود.
سحرلیوال
