از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۲ میلادی بزرگترین مجسمۀ جوزف ستالین دیکتاتور اتحاد شوروی سابق در شهر پراگ مرکز جمهوریت چک خودنمایی میکرد.
این مجسمۀ غول پیکر که حدود ۱۷ هزار تن وزن داشت، از همۀ گوشههای شهر به مشاهده میرسید، اما اوتاکار سووک (Otakar Svec) هنرمندی که آن را طراحی کرده بود، هرگز این آفریدهاش را ندید.
اوتاکار سووک در مدت کمتر از یک ماه بعد از پرده برداری از روی این مجسمه خودکشی کرد و مجسمۀ دیکتاتور هم در سال ۱۹۶۲ میلادی به کمک ۸۰۰ کیلو گرام مواد منفجره، انفجار داده شد.
اما در ماه گذشته سر این مجسمۀ جوزف ستالین دوباره روی شهر پراگ سایه افگند. ویکتور پولیسنی (Viktor Polesny) فلمساز جمهوریت چک که در مورد زندهگی اوتاکار سووک فلم به نام مانستر "هیولا" میسازد، در صحبت با رادیو آزادی گفت:
"این مجسمه خالقاش را از بین برد، زندهگیاش را منهدم ساخت و این فلم در مورد آنست، در مورد شرایطی که این مرد با آن مواجه شد و از آن نمیتوانست فرار کند."
سرنوشت اوتاکار سووک خیلی شبیه به زندهگی تعدادی زیاد از روشنفکران کشورهای اروپای مرکزیست که متعلق به نسلی اند که در سالهای ۱۹۰۰ میلادی متولد شده، بین دو سنگ دیکتاتوریهای جوزف ستالین و آدولف هیتلر گیر مانده بودند.
اوتاکار سووک در سال ۱۸۹۲ میلادی در شهر کارلوویواری متولد شد و در جریان جنگ اول جهانی به حیث یک هنرمند مجسمه ساز خودش را تثبیت کرد.
در سال ۱۹۴۹ میلادی از اوتاکار سووک دعوت شد تا در مسابقه طراحی مجسمۀ غول پیکر جوزف ستالین اشتراک کند و او طرح خود را برای این مجسمه ارائه کرد.
ویکتور پولیسنی (Viktor Polesny) فلمساز چک در مورد اوتاکار سووک میگوید:
"او مانند اکثریت هنرمندان یک انسان مغلق بود. او متعلق به جمهوریت آزاد چکو سلواکیا در بین دو جنگ جهانی بود و یک کمونیست نبود."
ساختن مجسمۀ غول پیکر جوزف ستالین در شهر پراگ حدود پنج سال را وقت گرفت و در سال ۱۹۵۴ میلادی تکمیل شد. همزمان با پرده برداری از روی آن اوتاکار سووک در اثر فشار های سیاسی و خانوادهگی خودکشی کرد.
به گفتۀ ویکتور پولیسنی (Viktor Polesny) فلمساز چک، این فلم که مانستر "هیولا" نام دارد، یک درام روانی در مورد هنرمندیست که میخواهد برای شرایط حل نا پذیر، یک راه حل بیابد.