دیلی کالر
نشریۀ انترنتی دیلی کالر دربارۀ ترجمانان افغان که با تهدید طالبان روبرو و منتظر ویزای امریکا هستند یک مقالۀ نشر کردهاست.
این نشریه مینگارد که ۱۳ هزار ترجمان افغان که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ با نیروهای امریکایی همکاری کردهاند با خانواده های خود منتظر ویزای امریکا هستند.
بسیاری از این ترجمانان که در مناطق خطرناک با سربازان امریکایی همکاری نمودهاند به صورت دوامدار از سوی طالبان تهدید شدهاند.
برخی از این ترجمانان که در جنگ زخمی هم شدهاند از پنج سال به اینسو در یک وضعیت بسیار ناگوار منتظر ویزۀ امریکا هستند.
یکی از این ترجمانان که اسمش ذکر نشده به نشریۀ دیلی کالر گفته است اگر کسی او را تعقیب هم نکند، شب و روزخود را در جهنم سپری میکند و چنین احساسی نزد خود دارد که شاید کسی او را بکشد.
یک ترجمان دیگر گفته است که بسوی چندین تن از ترجمانان فیر شده، زخمی و معیوب شدهاند و همه در افغانستان گیر ماندهاند.
نشریۀ دیلی کالر مینویسد که کانگرس امریکا فقط هفت هزار ویزه به ترجمانان افغان تخصیص دادهاست و طی مراحل آن به علت پیچیدهگی امور دفترداری شاید چندین سال را در برگیرد.
نشریه میافزاید که وضعیت امنیتی افغانستان بعد از خروج نیروهای محارب امریکایی از این کشور در سال ۲۰۱۴ ناگوارتر شدهاست.
یک سرباز امریکایی که اسمش ذکر نشده به دیلی کالر گفته است کسانیکه که با ما هنگام جنگ در افغانستان همکاری کرده باشند و زندهگی امریکایان را نجات داده باشند و اکنون با تهدید شورشیان طالب روبرو باشند چرا به دادن ویزه به آنها محدودیت وضع شود؟
بریسبن تایمز
از سوی دیگر، نشریۀ بریسبان تایمز یک مطلب دربارۀ افغان های مقیم هند نشر کردهاست.
نشریه مینویسد که هنگام ورود به یک گوشۀ بازار لجپت نگر در دهلی نو وضعیت ناگهان تغییر میکند.
لوحه های زبان فارسی بر سر دوکان ها دیده میشود، در کراچی های کنار سرک نان افغانی فروخته میشود و افغان ها با لباس وطنی خود در این بخش بازار گشت و گزار دارند.
بریسبن تایمز مینویسد که این گوشۀ بازار که نیازمندی افغانان را مرفوع میسازد و میتوان آنرا کابل کوچک نامید با مرور زمان رشد کرده و هنوز هم روز به روز وسعت پیدا میکند.
نشریه مینویسد که افغان های که اول در این بازار کار و بار آغاز کردند از ترس جنگ داخلی در کشور خود به هند پناه آورده بودند، سپس افغان های دیگر از ظلم و استبداد طالبان به هند رفتند و گروه سوم هم در سال های اخیر به علت نا آرامی وضعیت امنیتی افغانستان به هند رفته اند.
اما اکنون اکثر افغانان برای تداوی به هند میروند.
یک افغان بنام فهیم پیرزاده که با مادر خود پیشروی رستوران افغان دربار منتظر گرفتن کباب بود به نشریه گفته است که این بار سوم است که به هند میآید و هر بار یک عضو خانواده خود را برای تداوی به هند آوردهاست.
او این بار با پدر خود آمده که عملیات نخاع شوکی انجام دادهاست و تا التیام جراحت ها در یک هوتل زندهگی میکند.
بریسبن تایمز مینویسد که افغان ها بعد از نایجریایی ها و عراقیان سومین جمعیت بزرگ مریضان خارجی در شفاخانۀ اپولو در دهلی نو میباشند.
این شفاخانه سالانه تا شش هزار مریض افغان میپذیرد.