عدم حمایت از صنعت قالین بافی و نبود بازار برای فروش تولیدات زنان قالین باف از عمده ترین مشکلات است که زنان بدخشان را نسبت به رکود این صنعت نگران ساخته است.
مسئولان کارگاه بافندگی میهن میگویند که بیش از دو صد زن و دختر بیبضاعت به گونه رضاکار و بدون اینکه مزدی داشته باشند در این کارگاه مصروف قالین بافی هستند.
مارینا سادات یکتن از مسئولان این کارگاه میگوید، تمامی زنان و دختران در این مرکز به گونه رضاکار، کار میکنند و به جز دریافت کمکهای مقطعی از سوی سازمان غدایی جهان کدام درآمدی دیگری ندارند.
وی میگوید:
"کارگاهی را که شما دیدید تقریباً ۲۰۰ شاگر دارد و قبلاً شاگردانی را هم در بخش بافندهگی و قالین بافی فارغ دادیم، اکثری زنان که اینجا کار میکنند، زنان بیبضاعت و مجبور هستند و دیگر یک تعداد آنها رضاکارانه کار مینمایند و اینها سالانه از دبلیو اف پی کوپون دریافت میکنند و در خانههای خود هم کارگاه دارند."
شبانه و شقایق، دو تن از زنان که در این کارگاه مصروف قالین بافی اند میگویند، افزون بر اینکه از این پیشه درآمدی ندارند، قالین تولید شده توسط آنان نیز بازار فروش ندارد:
"نام من شقایق است. نبود مارکیت مناسب برای ما بزرگترین مشکل است، مثلاً وقتیکه ما قالین میبافیم و به بسیار مشکل آن را در کندز روان میکنیم و ماشین میشود و می آید اما وقتیکه به اینجا میآید مارکیت نیست که ما آنرا به فروش برسانیم یعنی کسی که کار میکند کدام فایده برایش نمیرسد."
"اسم من شبانه است. زنان بدخشان خیلی صنایع خوب کار میکنند ولی متأسفانه تولیدات آنها بازار مناسب ندارد که بتوانند آنرا به فروش برسانند و یک بازار کوچکی که در محوطه باغ زنانۀ بدخشان ایجاد شده این بازار همیشه فعال نیست و از این که از شهر دور است مردم به آنجا مراجعه نمیکنند."
نسرین رؤفی، سرپرست ریاست امور زنان بدخشان با تأیید مشکلات زنان قالین باف میگوید، این اداره طی سالهای اخیر تلاش کرده تا با راه اندازی نمایشگاهها برای تولیدات زنان بازاریابی کند.
اما به گفته او این تلاشها بیاثر بوده و به دلیل عدم حمایت جدی از سوی حکومت مشکلات زنان همچنان به حال خود باقیست.
وی میگوید:
"با وجودیکه ما نمایشگاههای صنایع دستی را به مناسبتهای مختلف برگزار میکنیم بخاطر این که زمینه بازاریابی به آنها مساعد شود اما متأسفانه صنعت قالین آن قدر بازار خوب ندارد، زنان قالین باف امیتاز بسیار کم دارند و این امتیاز اندک هم از طریق فروشات آنها تأمین میشود."
مسئولان مرکز بافندهگی میهن میگویند، بهای هر تخته قالین شش متره که در یک ماه بافته میشود ۵۰ تا ۸۰ هزار افغانی میباشد و در مقابل قالینهای خارجی که بهای پایین تری دارند بازار خوبی ندارد.
به گفته مسئولان این کارگاه، در صورت تداوم این وضعیت رکود صنعت قالین بافی در بدخشان حتمی است.
گزارش: نعمت الله احمدی، بدخشان