فعالان زن در افغانستان برای دفاع از حقوق زنان در این کشور سختی های زیادی را تحمل می‌کنند.
شماری از این فعالان به مرگ تهدید شده اند، محل کار شان تخریب شده و یا اذیت شده اند.
صدیقه شیرزی، شمار زیادی از خبرنگاران جوان در کندز را آموزش داده و با دشواری های زیادی هنوز متعهد به دوام کارش است.
صدیقه سال‌ها پیش رادیوی مختص به زنان "روشنی" را ایجاد کرد.
"روشنی" در شهری نشرات می‌کند که تا حال دو بار به طور موقت به دست طالبان سقوط کرده و هنوز هم با تهدید روبه‌رو است.
صدیقه شیرزی بنیان گزار رادیو روشنی روز دوشنبه به رادیو آزادی گفت که با تحمل دشواری های زیادی به کار خود در جهت خدمت به زنان ادامه می‌دهد.
او گفت: "از سال ۲۰۰۸ در کندز کار را آغاز کردم اما زیاد تهدید شدیم. یکی از همکاران ما که عالم دین بود و در روشنایی از احکام اسلام به زنان آگاهی دهی می‌کرد به شهادت رسانیده شد. در سال ۲۰۱۲ تهدیدات زیادی متوجه ما بود. در سال ۲۰۱۵ مستقیماً رادیوی ما مورد حمله قرار گرفت. تمامی تجهیزات ما از بین رفت. با آن هم رادیو را دوباره راه انداختیم. اما در هر قدم با تهدید و ناامنی روبه‌رو هستیم."
خانم شیرزی می‌گوید که ناامنی ها جلو پیشرفت زنان افغانستان را گرفته است.
خبرگزاری رویترز به نقل از فعالان حقوق بشری نوشته که با وجود پیشرفت‌ها، زنان هنوز هم قربانی خشونت می‌شوند.
شیلا قیومی یکی از این فعالان گفته است که زنان نیمی از نفوس افغانستان را تشکیل می‌دهد اما از یادگیری سواد محروم اند، ازدواج جبری می‌شوند، اجازه کار ندارند.
به اساس یک سروی اشیا فوندیشن که به استناد گزارش‌های ملل متحد نشر شده هفتاد درصد زنان افغانستان از یادگیری سواد محروم اند و این معضل باعث شده که آنان در عرصه سیاست، اقتصاد و مسایل مهم اجتماعی سهم فعالی نداشته باشند.
طالبان در دوره شش ساله شان از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ زنان افغان را از یادگیری سواد، کار و فعالیت‌ها محروم کرده بودند.
فوزیه کوفی یک عضو سابق ولسی جرگه افغانستان به رادیو آزادی گفت که محدودیت های وضع شده دوره طالبان باعث شدند که کارها برای زنان پس از ۲۰۰۱ از صفر آغاز شود.
او گفت: "زنان در افغانستان به حقوق خود دست نیافته اند. زنان افغان خواهان دسترسی به خدمات با کیفیت صحی اند، در عرصه دسترسی به منابع اقتصادی با مشکلات روبه‌رو هستند. سطح سواد شان خیلی پایین است. از لحاظ سیاسی هم با آنکه به اساس قانون اساسی افغانستان در هر دو مجلس شورای ملی سهمی برای شان داده شده و در شماری از مقام‌های دولتی هم به کار گماشته شده‌اند اما این‌ها بیشتر به گونه سمبولیک بوده اند. در مجموع ما با دشواری‌های زیادی روبه‌رو هستیم."
فوزیه کوفی می‌گوید تا زمانی که برای تامین حقوق زنان و سهم فعال آنان در تمامی امور تعهد جدی سیاسی به میان نیاید زنان افغان پیشرفت نمی‌توانند.
کوفی که به تازگی "موج تحول برای افغانستان" یک روند سیاسی را ایجاد کرده است سال گذشته با این اتهام که افراد ملیشه و سلاح غیر قانونی دارد از کاندید شدن برای انتخابات ولسی جرگه محروم شد.
کوفی اما این اتهام ها را رد کرده است.
با تمامی چالش ها فرا راه زنان، دولت افغانستان خود را به دفاع از حقوق و دست آورد های زنان متعهد می‌داند.
به گونه مثال از پروژه "پروموت" نام برده می‌شود.
اداره رئیس جمهور اشرف غنی این پروژه را در سال ۲۰۱۵ با ایالات متحده امریکا مشترکاً آغاز کرد.
آموزش زنان در سطح رهبری، سهم آنان در عرصه های اقتصادی و اجتماعی، فراهم نمودن یادگیری سواد و دسترسی خوب به خدمات از اهداف عمده این پروژه هفتاد میلیون دالری خوانده می‌شود.
صفی الله ستانکزی
