داکتران طبی می‌گویند، از خاطر سردی هوا سطح تلفات معتادین بی‌سرپناه افزایش يافته است.
داکتران طبی می‌گویند، وجود معتادین در برابر سردی هوا مقاومت ندارد، از همین رو آنان در فصل زمستان بیشتر تلف می‌شوند.
این جا دریای کابل است – جایی که از جمله پناه‌گاه‌های معتادین در شهر کابل به‌حساب می‌آید، اما حال در فصل زمستان که سطح آب در دریای کابل بالا می‌رود معتادین ناگزیز اند تا به جاهای دیگر که عمدتاً فضای باز است، بروند.
آواز جوان‌های معتاد در این‌جا وجاهایی‌که محل بود‌و‌باش شان است شنیده می‌شود.
مانند این جمع معتادین که در بالای پُل هوایی کوته سنگی در فضای باز گرد هم آمده اند و با سوختاندن پلاستیک و ذباله‌ها خود شان را گرم می‌کنند. چهره‌های آنان را دود سیاه ساخته و هرکدام از سردی هوا می‌نالند.
محمد یکی از این معتادین می‌گوید، هرچند می‌دانند که دود پلاستیک و ذباله‌ها به صحت شان مضر است، اما اگر آتش نکنند، در اثر سردی هوا و نه‌رسیدن مواد مخدر از بین می‌روند.
او افزود: "شب را معتادین تا صبح می‌گذرانند، با جمع کردن پلاستیک، کاغذ و همچو چیزها می‌سوزانند. فکر کو ضرر دود آن نسبت به مواد مخدر به وجود انسان بیشتر است یا نه؟ اما در این سردی هوا اگر چنین نکنند، با نارسیدن عمل شان از بین می‌روند."
حمیدالله معتاد دیگری است که شب را در زیر پُل سوخته کابل سپری می‌کند و روزها به‌دنبال جمع آوری پلاستیک و کاغذ می‌رود. وی می‌گوید: "هر صبح که از زیر پُل سوخته بیرون می‌رود، جسد یکی دو معتاد را می‌بیند که در اثر سردی هوا جان داده اند."
به گفته وی، تمام معتادین بی‌سرپناه با چنین روزگاری روبه‌رو هستند و حالت آنان با گذشت هر روز بدتر می‌شود.
او افزود: "شب‌ها را در زیر پل تیر می‌کنم، جای مناسب به‌گذشتاندن شب ندارم. هوا بسیار سرد است، بسیاری‌ها تلف می‌شوند و می‌می‌رند. همین مشکلات زمستان است."
معتادین بی‌سرپناه که خانواده‌های شان را ترک کرده و یا هم از خانه رانده شده اند، در کوچه و بازار برای پیدا کردن پول مواد مخدر سرگردان هستند و هر آنچه بدست میاورند آن‌را صرف مواد مخدر می‌کنند.
داکتر ارشاد منصور می‌گوید، اکثراً معتادین بی‌سرپناه در زمستان جان شان را به دلیل نبود سرپناه، وضعیت بد صحی و مصرف بیشتر مواد مخدر از دست می‌دهند.
او افزود: "معتادین که حمایت خانواده را ندارند، از لحاظ اقتصادی، مالی و سرپناه با مشکلات روبرو هستند. به خصوص در شب و روز زمستان سطح تلفات معتادین افزایش می‌یابد، مسمومیت‌ها و حالت کوما از اثر مصرف بیشر مواد مخدر دیده می‌شود. در عین حال به دلیل سردی، گرسنه‌گی و بارنده‌گی برف و باران امکان دارد که جان شان را از دست بدهند."
بر اساس گزارش‌ها تعداد معتادین بی‌سرپناه روبه افزایش است و مسئولان ریاست کاهش تقاضا به مواد مخدر وزارت صحت عامه می‌گویند، معتادین بی‌سرپناه با سرد شدن هوا با وضعیت بد روبرو می‌شوند، اما برای رسیده‌گی به تمامی آنان امکانات کافی در اختیار ندارند.
شاهپور یوسف رئیس کاهش تقاضا به مواد وزارت صحت عامه تاکید می‌کند که آنان برنامه زمستانی را برای رسیده‌گی به معتادین بی‌سرپناه راه‌اندازی کرده اند و هر هفته ده‌ها معتاد را از سطح شهر جمع‌آوری و به مراکز صحی انتقال می‌دهند.
او افزود:"در طول زمستان ما برنامه‌های زمستانی داریم، اما نسبت ازدیاد معتادین بی‌سرپناه، ما در این سال یک شلتر و طرح ایجاد مرکز اضافه‌تر از پنج صد بستر تداوی معتادین را آماده کردیم. بخاطریکه ما به یقین گفته می‌توانیم که معتاد که در سر سرک است، حیاتش در خطراست، زیرا وضعیت زمستان قابل پیش بینی نیست."
شمار کُل معتادین بی‌سرپناه در افغانستان معلوم نیست، اما بیشتر این معتادین در کشورهای همسایه به مواد مخدر معتاد شده و به افغانستان بازگشت داده شده اند، که به گفته داکتران طبی، این معتادین به‌مراقبت ضرورت دارند تا از تلفات بیشتر آنان جلوگیری شود.
گزارش: فرید حلیمی
