نا‌امیدی من نا امیدی یک نسل است؛ سمیرا خیرخواه
بیست سال پیش در یازدهم سپتمبر زمانی که دو طیاره به آسمانخراشهای مرکز تجارت جهانی در نیویارک برخورد کرد، سمیرا خیرخواه پنج ساله بود. اوحاکمیت طالبان در دهۀ ۹۰ میلادی را به یاد ندارد. آنچه به یاد دارد رفتن به مکتب و پوهنتون، و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی خود و همنسلانش است. سمیرا اکنون در کابل زنده گی میکند، شهری که حدود بیست سال بعد، یکبار دیگر به دست طالبان افتاده و فعالیتهای زنان ودختران در آن بازهم محدود شده است. هفتۀ گذشته سمیرا با گروهی از زنان به جاده های کابل بیرون شد و در تظاهراتی خواهان حفظ آزادیهای شد که زنان افغان در بیست سال گذشته از آن برخوردار بودند. طالبان گفته اند "در چهارچوب اصول شرعی" به زنان حق تحصیل و کار را خواهند داد، اما در حکومت سرپرست که درجریان همین هفته اعلان شد، هیچ زنی حضور ندارد. ستار فروغ در این مصاحبه از سمیرا خیرخواه در بارۀ سرگذشت زنده گی اش، این که اکنون چی حسی دارد و آینده را چگونه پیش بینی میکند پرسیده است.