پس ازحاکمیت دوباره طالبان برافغانستان در سال ۲۰۲۱ وضع محدودیت ها بر موسیقی و آواز خوانی سبب شد که بیشتر هنرمندان افغان کشور را ترک کنند.
بسیاری آنها که به ایران و پاکستان مهاجرشده اند ،میگویند حالا شب وروز های دشوارمهاجرت را سپری میکنند.
سعیدوفا که پدرپنج فرزند است در صحبت با رادیو آزادی افزود که در افغانستان با نواختن آلات موسیقی و آواز خوانی در محافل خوشی، نفقه خانواده اش را بدست میاورد:
"مشکلات اینجا بسیار زیاد است ، ازیک طرف مشکلات اقتصادی و ازسوی دیگر بی سرنوشتی کودکان ما همه آوازخوانان را پریشان کرده است"
رضوان منور یکی دیگر از هنرمندان و رئیس اتحادیه هنرمندان ننگرهار در جمهوری مخلوع هم می گوید که هنرمندان افغان در مهاجرت با مشکلات زیاد دست و پنجه نرم می کنند:
"مساله بی سرنوشتی اولادها یک مسله بزرگ است که فرزندان شان ازسوی حکومت آنها به مکتب اجازه داده نمی‌شوند،و درمکاتب شخصی توان شامل کردن را ندارند، ازسوی دیگر بیکاری است دراین مدت چهارماه گذشته هیچ آوازخوان کارنکرده است"
آقای منور این را هم میگوید که بیشتر هنرمندان که به پاکستان مهاجر شده اند، پرونده های انتقال شان به کشورهای غربی را با سازمان ملل متحد اداره "یو ، ان ، اچ ، سی ، آر" ثبت کرده اند، اما تا حال هیچ نتیجه روشنی نداده است.
تخمین زده میشود که حدود چهارصد تن از هنرمندان افغان به پاکستان مهاجر شده باشند
به گفته او به اساس ارقام غیررسمی درسه سال گذشته دست کم حدود چهارصد هنرمند افغان به پاکستان مهاجر شده اند.
هنرمندان افغان در پاکستان از کشورهای غربی تقاضا دارند که درقسمت پذیرفتن هنرمندان افغان از پاکستان همکاری کنند.
همت گل یک آوازخوان دیگر افغان مقیم پاکستان هم درصحبت با رادیوآزادی از فقر و بیچارگی هنرمندان سخن گفت :
"الله حاضر است که هنرمندان افغان اینجا وقتی نان شب را بخورند ، برای صبح خود حیران میمانند، به الله قسم است که کسی از دو یا سه ماه به این طرف از درک کرایه خانه قرضدارهست وکسی هم از درک بل های برق "
همت گل مشکلات اسناد اقامت هنرمندان را چالش عمده و مهم دانسته میگوید، که هرچند ستره محکمه پشاور امر کرده که با هنرمندان افغان برخورد مناسب صورت گیرد ، اما به گفته او پولیس محل آنها را اذیت کرده و هنرمندان به دلیل نداشتن اسناد اقامت، وقت نا وقت زندانی شده و ازآنها پول گرفته میشود .
درجون سال ۲۰۲۲ که شماری از هنرمندان افغان از سوی پولیس پاکستان بازداشت و مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند، پس از آن شماری از فرهنگیان به رهبری حیات روغانی رئیس نهاد بنام « مفکوره »در اعتراض به آن راه پیمایی کرده و گفته بودند که این هنرمندان پاسپورت و اسناد کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهنده گان "یو ان اچ سی آر" و کارت اتحادیه هنری را دارند و اما از این که اگر ویزه ندارند نباید مورد آزار و اذیت قرار بگیرند.
حکومت طالبان بر نواختن هرنوع موسیقی محدودیت وضع کرده به ادعای طالبان، دراسلام نواختن و شنیدن موسیقی حرام است.
درحال حاضر دررسانه های افغانستان موسیقی جا ندارد و گزارش های هم منتشرشده که طالبان در برخی ولایات با کسانی که موسیقی می‌شنیدند با خشونت برخورد کرده است.
وزارت امربه معروف ونهی ازمنکر حکومت طالبان به تاریخ بیستم ماه اگست درنشست خبری زیرنام "حساب دهی حکومت به ملت "گفت که درسال گذشته ۲۱هزارو ۳۲۸آله موسیقی را تخریب کرده و از بین برده است.
اما مسوولان انستیتوت موسیقی افغانستان این اظهارات مقام های طالبان را محکوم کرده و دریک خبرنامه گفته بودند که این تجاوز به میراث غنی موسیقی افغانستان و حق آزادی کلتوری و هنری مردم است.
هنرمندان و آوازخوانان مقیم درپاکستان هم میگویند که سرنوشت نا معلوم موسیقی بر رشد موسیقی افغانی سایه افگنده است.
