روزنامه وال ستریت ژورنال در شماره اخیر خود مطلب دارد تحت عنوان " چگونه میتوان در جنگ افغانستان پیروز شد" که در بخش آن می نویسد: با در نظرداشت افزایش تعداد تلفات عساکر امریکایی در افغانستان این بجاست که یک تعداد مردم امریکا با ادامه حضور امریکا در افغانستان مخالفت کنند.
به نوشته روزنامه این خوب می بود که امریکا می توانست عساکر خودرا بخطر مرگ به افغانستان نفرستد و کاش فرستادن آنها به این کشور لازمی هم نمی بود، ولی اکنون این قربانی ضرور است، زیرا امریکا یک بار در دهه 1990 افغانستان را رها کرد که عاقبت آن 11 سپتمبر سال 2001 بود.
از سوی دیگر به نوشته روزنامه شکست در جنگ ناگوار است، مخصوصا اگر شکست خورده یک قدرت بزرگ جهانی باشد که در محدود ساختن قوه های سرکش نقش دارد. اما به نوشته روزنامه "کسانی که مخالف حضور قوای امریکا در افغانستان هستند آیا این واقعیت ها را فراموش کرده اند. وقتیکه امریکا در جنگ ویتنام شکست خورد دشمنانش از ایران تا نیکاراگوا در همه جا سر بلند کردند و در سالهای 90 وقتی که امریکا از لبنان خارج شد، اسامه بن لادن امریکا را به یک اسب زخمی تشبیه کرد که میتوان بدون مشکل از هر سو به آن ضربه وارد کرد."
و حالا در افغانستان اگر این کشور عقب نشینی کند، به نوشته روزنامه به عین سرنوشت دچار خواهد شد و علاوه بر آن قدرت طالبان در افغانستان گسترش خواهد یافت، حکومت مرکزی این کشورهرچند بتواند تا چند سالی از خود دفاع کند ولی ساحات بیشتر افغانستان تحت کنترول طالبان در آمده و تولید مواد مخدرهم به اوج خود خواهد رسید، تروریستان جای پای بیشتر پیدا خواهند کرد و در نهایت کار کشور همسایه افغانستان پاکستان و فراتر از آن امنیت جهان هم دوباره از این منطقه مورد تهدید قرار خواهد گرفت.
روزنامه اندیپندنت چاپ انگلستان در شماره اخیر خود مطلبی دارد در باره اهمییت عملی شدن تعهدات خارجیان در افغانستان که در بخش آن می نویسد: "بدترین خبر برای افغانها این خواهد بود که امریکا و غرب بار دیگر آنها را تنها رها نماید."
به نوشته روزنامه "دومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان با تقلب کاری های بیش از حد، خشونت و سردرگمی عمومی در افغانستان، انجام شد. دو هفته از انتخابات می گذرد، ولی نتاییج آن هنوز هم معلوم نیست."
روزنامه می افزاید انگشت تنقید در این ساحه از هر سو به سمت کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان بلند شده است، در حالیکه ملامتی را نباید بدوش افغانها انداخت. به نوشته روزنامه "در کشوری که سی سال جنگ را سپری کرده و اولین بار یک کمیسیون انتخابات در آن ایجاد شده است توقع چیست؟ در اینجا سوال اصلی این است که آیا کشور های غربی که خودرا گهواره های دموکراسی می خوانند نقش خودرا درست بازی کرده اند."
روزنامه می نویسد" با سپردن چنین یک وظیفه دشوار به این کمیسیون نو بنیاد آیا غرب منابع کافی مالی و بشری را در خدمت این کمیسیون گذاشت تا بتواند کارهای خودرا بطور منسجم انجام بدهد؟"
به نوشته روزنامه در یک کشوری که بعد از سی سال دوباره پا به عرصه وجود گذاشته و در هر ساحه به کمک نیاز دارد که کمیسیون انتخابات هم جز آن می باشد، اگر این خبر هم به گوش برسد که جهان دوباره افغانستان را به حال خودش خواهد گذاشت ضربه کشنده تر از این نخواهد بود.
به نوشته روزنامه این خوب می بود که امریکا می توانست عساکر خودرا بخطر مرگ به افغانستان نفرستد و کاش فرستادن آنها به این کشور لازمی هم نمی بود، ولی اکنون این قربانی ضرور است، زیرا امریکا یک بار در دهه 1990 افغانستان را رها کرد که عاقبت آن 11 سپتمبر سال 2001 بود.
از سوی دیگر به نوشته روزنامه شکست در جنگ ناگوار است، مخصوصا اگر شکست خورده یک قدرت بزرگ جهانی باشد که در محدود ساختن قوه های سرکش نقش دارد. اما به نوشته روزنامه "کسانی که مخالف حضور قوای امریکا در افغانستان هستند آیا این واقعیت ها را فراموش کرده اند. وقتیکه امریکا در جنگ ویتنام شکست خورد دشمنانش از ایران تا نیکاراگوا در همه جا سر بلند کردند و در سالهای 90 وقتی که امریکا از لبنان خارج شد، اسامه بن لادن امریکا را به یک اسب زخمی تشبیه کرد که میتوان بدون مشکل از هر سو به آن ضربه وارد کرد."
و حالا در افغانستان اگر این کشور عقب نشینی کند، به نوشته روزنامه به عین سرنوشت دچار خواهد شد و علاوه بر آن قدرت طالبان در افغانستان گسترش خواهد یافت، حکومت مرکزی این کشورهرچند بتواند تا چند سالی از خود دفاع کند ولی ساحات بیشتر افغانستان تحت کنترول طالبان در آمده و تولید مواد مخدرهم به اوج خود خواهد رسید، تروریستان جای پای بیشتر پیدا خواهند کرد و در نهایت کار کشور همسایه افغانستان پاکستان و فراتر از آن امنیت جهان هم دوباره از این منطقه مورد تهدید قرار خواهد گرفت.
روزنامه اندیپندنت چاپ انگلستان در شماره اخیر خود مطلبی دارد در باره اهمییت عملی شدن تعهدات خارجیان در افغانستان که در بخش آن می نویسد: "بدترین خبر برای افغانها این خواهد بود که امریکا و غرب بار دیگر آنها را تنها رها نماید."
به نوشته روزنامه "دومین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان با تقلب کاری های بیش از حد، خشونت و سردرگمی عمومی در افغانستان، انجام شد. دو هفته از انتخابات می گذرد، ولی نتاییج آن هنوز هم معلوم نیست."
روزنامه می افزاید انگشت تنقید در این ساحه از هر سو به سمت کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان بلند شده است، در حالیکه ملامتی را نباید بدوش افغانها انداخت. به نوشته روزنامه "در کشوری که سی سال جنگ را سپری کرده و اولین بار یک کمیسیون انتخابات در آن ایجاد شده است توقع چیست؟ در اینجا سوال اصلی این است که آیا کشور های غربی که خودرا گهواره های دموکراسی می خوانند نقش خودرا درست بازی کرده اند."
روزنامه می نویسد" با سپردن چنین یک وظیفه دشوار به این کمیسیون نو بنیاد آیا غرب منابع کافی مالی و بشری را در خدمت این کمیسیون گذاشت تا بتواند کارهای خودرا بطور منسجم انجام بدهد؟"
به نوشته روزنامه در یک کشوری که بعد از سی سال دوباره پا به عرصه وجود گذاشته و در هر ساحه به کمک نیاز دارد که کمیسیون انتخابات هم جز آن می باشد، اگر این خبر هم به گوش برسد که جهان دوباره افغانستان را به حال خودش خواهد گذاشت ضربه کشنده تر از این نخواهد بود.