در گزارش موسسه اروپایی بنام فریدا که نقش سازمان ملل متحد را در حل بحران های جهانی بررسی میکند، به سازمان ملل متحد پیشنهاد شده است که بعد از انتخابات افغانستان دو موضوع را در این کشور در صدر برنامه های خود قرار بدهد.
اول اینکه نقش وزنین نظامی جامعه جهانی در افغانستان بیشتر به یک نقش ملکی تبدیل شود و دوم جنبه خارجی بحران افغانستان بیشتر به اقدامات داخلی تکیه کند.
در گزارش این موسسه که 205 صفحه دارد نقش ادارات صلح بین المللی که به دستور شورای امنیت سازمان ملل متحد در سه کشور جهان فعالیت دارند، بررسی شده است.
این گزارش توسط رییس موسسه فریدا سابق دپلومات سویدنی پیر شوری که سابق سفیر سویدن در سازمان ملل متحد و نماینده سازمان ملل متحد در ساحل عاج بود، به سرمنشی ملل متحد بن کی مون تقدیم شد.
این گزارش قبل از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ترتیب شده و ماجرا های تقلب و تخلف در انتخابات افغانستان در آن ذکر نشده است.
به تعقیب حملات تروریستی 11 سپتمبر سال 2001 شورای امنیت سازمان ملل متحد سه قطعنامه را در مورد افغانستان تصدیق کرد که طبق آنها تحریم ها علیه طالبان و القاعده وضع گردید، اجازه مستقر شدن قوای خارجی در افغانستان صادر شد و یک اداره سیاسی از جانب ملل متحد بنام "یوناما" برای تقویه صلح در افغانستان تشکیل گردید.
در گزارش موسسه فریدا آمده است، یک مشکل اساسی در افغانستان هماهنگی نا ملایم بین تلاش های سیاسی یوناما برای دولت سازی در افغانستان و ماموریت سیاسی آن با جنگی بود که قوای نظامی جامعه جهانی برای سرکوب نمودن شورشگران در افغانستان آغاز کردند.
این جنگ در قدم اول در چارچوب مبارزه علیه تروریزم و بعدا با ظهور دوباره طالبان در عملیات علیه شورشگران جریان پیدا کرد.
در گزارش موسسه فریدا آمده است که اهداف کوتاه مدت جنگ نظامی با شورشگران به اهداف دراز مدت دولت سازی و حمایت صلح در افغانستان صدمه وارد کرده است.
در گزارش تاکید می شود به هر اندازه که تعداد عساکر خارجی در افغانستان بیشتر شود به همان اندازه مقاومت و نا رضایتی مردم افغانستان هم بیشتر می شود.
هرچند در گزارش گفته می شود که این موسسه در انتظار تقویه قوای بشری ومنابع مالی در افغانستان می باشد، اما از سازمان ملل متحد می خواهد راهی را پیش بگیرد که افغانستان به سمت بهبود حرکت نماید.
در بخش اخیر گزارش موسسه فریدا آمده است که سازمان ملل متحد می تواند در ایجاد صلح در این منطقه نا آرام و آسیب پذیر نقش مهمی را به عهده بگیرد.
در گزارش گفته می شود تنها سازمان ملل متحد به حیث یک ارگان بی طرف می تواند به شکل قانونی در مذاکرات صلح میانجیگری نماید و زمینه برای ایجاد یک ستراتیژی سیاسی را فراهم سازد.
اول اینکه نقش وزنین نظامی جامعه جهانی در افغانستان بیشتر به یک نقش ملکی تبدیل شود و دوم جنبه خارجی بحران افغانستان بیشتر به اقدامات داخلی تکیه کند.
در گزارش این موسسه که 205 صفحه دارد نقش ادارات صلح بین المللی که به دستور شورای امنیت سازمان ملل متحد در سه کشور جهان فعالیت دارند، بررسی شده است.
این گزارش توسط رییس موسسه فریدا سابق دپلومات سویدنی پیر شوری که سابق سفیر سویدن در سازمان ملل متحد و نماینده سازمان ملل متحد در ساحل عاج بود، به سرمنشی ملل متحد بن کی مون تقدیم شد.
این گزارش قبل از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ترتیب شده و ماجرا های تقلب و تخلف در انتخابات افغانستان در آن ذکر نشده است.
به تعقیب حملات تروریستی 11 سپتمبر سال 2001 شورای امنیت سازمان ملل متحد سه قطعنامه را در مورد افغانستان تصدیق کرد که طبق آنها تحریم ها علیه طالبان و القاعده وضع گردید، اجازه مستقر شدن قوای خارجی در افغانستان صادر شد و یک اداره سیاسی از جانب ملل متحد بنام "یوناما" برای تقویه صلح در افغانستان تشکیل گردید.
در گزارش موسسه فریدا آمده است، یک مشکل اساسی در افغانستان هماهنگی نا ملایم بین تلاش های سیاسی یوناما برای دولت سازی در افغانستان و ماموریت سیاسی آن با جنگی بود که قوای نظامی جامعه جهانی برای سرکوب نمودن شورشگران در افغانستان آغاز کردند.
این جنگ در قدم اول در چارچوب مبارزه علیه تروریزم و بعدا با ظهور دوباره طالبان در عملیات علیه شورشگران جریان پیدا کرد.
در گزارش موسسه فریدا آمده است که اهداف کوتاه مدت جنگ نظامی با شورشگران به اهداف دراز مدت دولت سازی و حمایت صلح در افغانستان صدمه وارد کرده است.
در گزارش تاکید می شود به هر اندازه که تعداد عساکر خارجی در افغانستان بیشتر شود به همان اندازه مقاومت و نا رضایتی مردم افغانستان هم بیشتر می شود.
هرچند در گزارش گفته می شود که این موسسه در انتظار تقویه قوای بشری ومنابع مالی در افغانستان می باشد، اما از سازمان ملل متحد می خواهد راهی را پیش بگیرد که افغانستان به سمت بهبود حرکت نماید.
در بخش اخیر گزارش موسسه فریدا آمده است که سازمان ملل متحد می تواند در ایجاد صلح در این منطقه نا آرام و آسیب پذیر نقش مهمی را به عهده بگیرد.
در گزارش گفته می شود تنها سازمان ملل متحد به حیث یک ارگان بی طرف می تواند به شکل قانونی در مذاکرات صلح میانجیگری نماید و زمینه برای ایجاد یک ستراتیژی سیاسی را فراهم سازد.
