با گذشت هر روز پردهء نقره یی سینما شگفت ها و شگرد های تازهء را که غیر قابل باور می نماید، به نمایش می گذارد.
فقط دو دهه قبل، فلمبرداری از یک صحنهء تخیلی آن چنان که ذهن انسان آن را تصویر می کند، یک امر ناممکن به نظر می رسید.
تصور می شد که کارگردان سینمای امریکا استیفن سپیلبرگ در سال 1993 با دینازور هایش در فلم جوراسیک پارک که بر اساس رمان مایکل کریچتون ساخته شده بود، ملیون ها سال به عقب رفت، به حیوانات افسانوی از بین رفته غول پیکر زنده گی دوباره بخشید و صفحه تازهء را روی پردهء نقره یی رنگ سینما ورق زد.
با آنهم سپیلبرگ با دینازور هایش و «جوراسیک پارک» با تصاویر های رویایی و خیال انگیز که در ذهن خلاق انسان می گذرد، بی نهایت فاصله داشت.
هنوز هم تصور می شد، انعکاس همهء تصاویر که در ذهن و تخیل انسان می گذرد، روی پرده نقره یی سینما یک امر ناممکن است.
استفاده از کمپیوتر و برنامه های خاص افکت های سینمای با گذشت هر روز دستاورد تازهء داشت و هر سال سینما بیشتر به دنیای تخیل انسانی رخنه می کرد.
در سال 2001 کارگردان سینما پیتر جکسن با ساختن فلم « لارد اوف دی رینگس» هنگامهء را در جهان سینما برپا کرد و این حقیقت را برای نخستین بار قابل لمس ساخت که دنیای هنر و تکنولوژی سینمایی هم می تواند، ره به دنیای تخیل بگشاید و این تصور قوی تر شد که:
«می شود هرآنچه را که در دنیای تخیل و رویا و در خواب ها مشاهده کرد، بروی پرده یی نقره یی رنگ سینما نیز تصویر کرد.»
سه فلم «لارد اوف دی رینگس» که پی هم تا سال 2003 ساخته و نمایش داده شدند، به صورت مجموعی 285 ملیون مصرف تولید داشت. حدود 2 ملیارد و 915 ملیون دالر عاید و 17 جایزهء جهانی سینما را از آن خودش ساخت.
«لارد اوف دی رینگس» برای نخستین بار در تاریخ سینما ثابت ساخت که تصویر تخیل بی نهایت، تصاویر بی پایان و رویا های بی حد و حدود تفکر انسانی، روی پردهء نقره یی سینما یک امر ممکن است.
جیمز کامرون که در سال 1997 با ساختن فلم «تیتانیک» از افکت های سینمایی به پیمانهء وسیع استفاده کرد. با مصرف تولید 200 ملیون دالر در فلم «تیتانیک» که فلم نامهء آن بر اساس حادثهء غم انگیز غرق شدن کشتی «تیتانیک» که در سال 1912 از انگلستان عازم امریکا بود و با یک کوه از یخ تصادم کرد، ساخته شده بود، یک ملیارد و 843 ملیون دالر عاید کرد و ده ها جایزهء سینمایی صاحب شد.
جیمز کامرون کارگردان کانادایی که فلم های مشهور چون «ترمیناتور»، «روزرستاخیز»، «مردان فضایی» و ده ها فلم دیگر را ساخته است. در سال 1994 فلمنامهء «اواتور Avatar» را در 80 صفحه نوشت. قرار بود فلمبرداری آن بعد از ختم فلم «تیتانیک» صورت گرفته و در سال 1999 ساختن فلم «اواتور Avatar» به پایان برسد.
ولی در سال 1999 جیمز کامرون متوجه شد که هنوز هم تکنالوزی لازم برای ساختن فلم «اواتور Avatar» و انعکاس دنیای تخیلاتش مساعد نیست. وی باز هم بالای فلمنامه و زبان فلم کار کرد.
به عقیدهء جیمز کامرون فقط در سال 2005 بود که اندکی فضا و هوای ساختن فلم «اواتور Avatar» فراهم و مساعد شد و وی کار ساختن فلم را آغاز کرد.
بالاخره در ماه دسامبر سال 2009 فلم «اواتور Avatar» با مصرف 237 تا 310 ملیون به پایان رسید و نخست در لندن نمایش داده شد.
اینک «اواتور Avatar» هنوز هم در سراسر جهان پربیننده ترین فلم به شمار می رود و عایدات ناشی از فروش آن به دو ملیارد و 75 ملیون دالر رسیده است.
این رقم عایدات در تاریخ سینمای جهان یک امر بی سابقه می باشد. به قول منتقدین «اواتور Avatar»، «تیتانیک» را غرق کرد.
حوادث فلم «اواتور Avatar» در سال 2154 اتفاق می افتد. زمانی که بشریت درجستجو و استخراج یک منیرال نادر به نام «اونوباتونیم» به مهتاب «پاندورا» در نظام ستارگان «الفا سنتاورای» سفر می کند و با اقوام «پاندورایی» درگیر می شود.
«اواتور Avatar» تصویرگر ارزش های عاطفی انسان با همهء بلندی ها و پستی هایش و چرخش های ناشناخته ذهن و آدم هاست.
در «اواتور Avatar» تصاویر ناشناخته، ناهمگون، زیبا، متفاوت و غیر مترقبهء سرشت انسانی را دید روشن و تخیل غنامند جیمز کامرون کارگردان کانادایی زنده گی و حیات می بخشد و کامرون آن را سخاوتمندانه با همگان در سراسر جهان، تقسیم می کند.
جیمز کامرون با «اواتور Avatar» ثابت ساخت که سینما هنوز هم در خط آغازین تصویر تخیل و رویای هنری قرار دارد و با گذشت هر روز می توان آفریده ها و پدیده های غیر مترقبه یی را از آن انتظار داشت.
فقط دو دهه قبل، فلمبرداری از یک صحنهء تخیلی آن چنان که ذهن انسان آن را تصویر می کند، یک امر ناممکن به نظر می رسید.
تصور می شد که کارگردان سینمای امریکا استیفن سپیلبرگ در سال 1993 با دینازور هایش در فلم جوراسیک پارک که بر اساس رمان مایکل کریچتون ساخته شده بود، ملیون ها سال به عقب رفت، به حیوانات افسانوی از بین رفته غول پیکر زنده گی دوباره بخشید و صفحه تازهء را روی پردهء نقره یی رنگ سینما ورق زد.
با آنهم سپیلبرگ با دینازور هایش و «جوراسیک پارک» با تصاویر های رویایی و خیال انگیز که در ذهن خلاق انسان می گذرد، بی نهایت فاصله داشت.
هنوز هم تصور می شد، انعکاس همهء تصاویر که در ذهن و تخیل انسان می گذرد، روی پرده نقره یی سینما یک امر ناممکن است.
استفاده از کمپیوتر و برنامه های خاص افکت های سینمای با گذشت هر روز دستاورد تازهء داشت و هر سال سینما بیشتر به دنیای تخیل انسانی رخنه می کرد.
در سال 2001 کارگردان سینما پیتر جکسن با ساختن فلم « لارد اوف دی رینگس» هنگامهء را در جهان سینما برپا کرد و این حقیقت را برای نخستین بار قابل لمس ساخت که دنیای هنر و تکنولوژی سینمایی هم می تواند، ره به دنیای تخیل بگشاید و این تصور قوی تر شد که:
«می شود هرآنچه را که در دنیای تخیل و رویا و در خواب ها مشاهده کرد، بروی پرده یی نقره یی رنگ سینما نیز تصویر کرد.»
سه فلم «لارد اوف دی رینگس» که پی هم تا سال 2003 ساخته و نمایش داده شدند، به صورت مجموعی 285 ملیون مصرف تولید داشت. حدود 2 ملیارد و 915 ملیون دالر عاید و 17 جایزهء جهانی سینما را از آن خودش ساخت.
«لارد اوف دی رینگس» برای نخستین بار در تاریخ سینما ثابت ساخت که تصویر تخیل بی نهایت، تصاویر بی پایان و رویا های بی حد و حدود تفکر انسانی، روی پردهء نقره یی سینما یک امر ممکن است.
جیمز کامرون که در سال 1997 با ساختن فلم «تیتانیک» از افکت های سینمایی به پیمانهء وسیع استفاده کرد. با مصرف تولید 200 ملیون دالر در فلم «تیتانیک» که فلم نامهء آن بر اساس حادثهء غم انگیز غرق شدن کشتی «تیتانیک» که در سال 1912 از انگلستان عازم امریکا بود و با یک کوه از یخ تصادم کرد، ساخته شده بود، یک ملیارد و 843 ملیون دالر عاید کرد و ده ها جایزهء سینمایی صاحب شد.
جیمز کامرون کارگردان کانادایی که فلم های مشهور چون «ترمیناتور»، «روزرستاخیز»، «مردان فضایی» و ده ها فلم دیگر را ساخته است. در سال 1994 فلمنامهء «اواتور Avatar» را در 80 صفحه نوشت. قرار بود فلمبرداری آن بعد از ختم فلم «تیتانیک» صورت گرفته و در سال 1999 ساختن فلم «اواتور Avatar» به پایان برسد.
ولی در سال 1999 جیمز کامرون متوجه شد که هنوز هم تکنالوزی لازم برای ساختن فلم «اواتور Avatar» و انعکاس دنیای تخیلاتش مساعد نیست. وی باز هم بالای فلمنامه و زبان فلم کار کرد.
به عقیدهء جیمز کامرون فقط در سال 2005 بود که اندکی فضا و هوای ساختن فلم «اواتور Avatar» فراهم و مساعد شد و وی کار ساختن فلم را آغاز کرد.
بالاخره در ماه دسامبر سال 2009 فلم «اواتور Avatar» با مصرف 237 تا 310 ملیون به پایان رسید و نخست در لندن نمایش داده شد.
اینک «اواتور Avatar» هنوز هم در سراسر جهان پربیننده ترین فلم به شمار می رود و عایدات ناشی از فروش آن به دو ملیارد و 75 ملیون دالر رسیده است.
این رقم عایدات در تاریخ سینمای جهان یک امر بی سابقه می باشد. به قول منتقدین «اواتور Avatar»، «تیتانیک» را غرق کرد.
حوادث فلم «اواتور Avatar» در سال 2154 اتفاق می افتد. زمانی که بشریت درجستجو و استخراج یک منیرال نادر به نام «اونوباتونیم» به مهتاب «پاندورا» در نظام ستارگان «الفا سنتاورای» سفر می کند و با اقوام «پاندورایی» درگیر می شود.
«اواتور Avatar» تصویرگر ارزش های عاطفی انسان با همهء بلندی ها و پستی هایش و چرخش های ناشناخته ذهن و آدم هاست.
در «اواتور Avatar» تصاویر ناشناخته، ناهمگون، زیبا، متفاوت و غیر مترقبهء سرشت انسانی را دید روشن و تخیل غنامند جیمز کامرون کارگردان کانادایی زنده گی و حیات می بخشد و کامرون آن را سخاوتمندانه با همگان در سراسر جهان، تقسیم می کند.
جیمز کامرون با «اواتور Avatar» ثابت ساخت که سینما هنوز هم در خط آغازین تصویر تخیل و رویای هنری قرار دارد و با گذشت هر روز می توان آفریده ها و پدیده های غیر مترقبه یی را از آن انتظار داشت.
