«طیارات بی پیلوت نقش مهم را در جنگ افغانستان بازی می کند» این مطلب عنوان مقالهء تحلیلی روزنامه نیویارک تایمز است.
روزنامه می نویسد، زمان که نیرو های امریکایی و ایتلاف به مراکز طالب ها در ولسوالی مارجه ولایت هلمند هجوم بردند، آن ها این امتیاز را داشتند که بدانند مقدار زیاد بمب های روی سرک در کجا، جا به جا شده، و زمانی که بعضی از نیرو ها زیر آتش قرار گرفتند، آنها از یک سلاح کمک خواستند که به آرامی یکی از افزار نظامی همه کاره در جنگ افغانستان شده است، و آن طیاره های بی پیلوت می باشد.
استفاده از طیارات بی پیلوت به سرعت و بدون آگهی در جنگ های افغانستان توسعه یافت. به اساس راپور نظامی تازهء که به نشر رسیده است، از این طیارات اکثراً به منظور کشف استفاده می شود، اما از آغاز سال 2009 میلادی به این طرف، بیش از 200 حمله راکتی و بمی را نیز انجام داده که از این جمله، 14 حمله در چند روز گذشته در نزدیکی ولسوالی مارجه بوده است.
این حملات سه برابر بیشتر از تعداد حملات می باشد که در سال گذشته در پاکستان صورت گرفته است.
به نوشته روزنامه، اداره این طیارات را دستگاه استخبارات مرکزی امریکا سی،آی،ای به دست دارد، نه اردوی این کشور.
حملات طیارات بی پیلوت هر چند که متوجه رهبران شبکه القاعده و طالب ها می باشد، در پاکستان بحث های حساس و جنجال برانگیز را ایجاد کرده است.
اما در افغانستان، کشوری که در آن حدود 70 هزار عسکر امریکایی مستقر می باشند، استفاده از طیارات بی پیلوت به صورت پنهانی تقریباً به حیث یک نقش روز مره تبدیل شده است.
قوماندانان می گویند، این طیارات یک بخش فزاینده استراتیژی ضد شورش است که هدف از آن کاهش دادن تلفات افراد ملکی می باشد.
روزنامه در ادامه می نویسد:
جنرال مک کرستال قوماندان نیرو های ناتو در افغانستان، دستورالعمل شدید را بالای حمله طیارات وضع کرده است، خاصتاً بالای طیارات جیت جنگی که معمولاً بمب های بزرگ را پرتاب می کند.
قوماندانان می گویند، طیارات بی پیلوت که با کامره های بسیار دقیق ویدیویی مجهز می باشند، قبل از این که به حمله بپردازند، برای 20 ساعت معلومات استخباراتی را جمع آوری می کنند.
به اساس راپور های نظامی، از آغاز سال 2009 میلادی به این طرف، این طیارات حد اقل 184 راکت و 66 بمب های رهنمایی شده لایزر را بالای شورشیان مشکوک فیر کرده اند.
جنرال ستیفن مولر قوماندان بلند پایه نیرو های هوایی امریکا در افغانستان می گوید:
« استفاده از طیارات بی پیلوت در زمانی صورت می گیرد که نیرو های ما تحت آتش دشمن قرار بگیرند و یا این که کشف شود، شورشیان بمب ها را در روی زمین فرش می کنند.»
اندری ایکسوم یک کپتان سابق اردوی بریتانیا و یک تحلیل گر در مرکز امنیت در واشنگتن می گوید، نصب و ارتباط کامره های ویدیویی در طیارات بی پیلوت، در سال 2007 میلادی در عملیات ضد شورش در عراق بسیار مفید و موثر واقع شد.
اما « P.Wسنگر» یک دانشمند در موسسه برکنگس می گوید، استفاده زیاد از طیارات بی پیلوت چانس تلفات مردم ملکی را افزایش می دهد.
او می گوید:
« آن چه را که ما امروز می بینیم زمانی غیر عادی بود، اما اکنون به یک کار جدید عادی نه تنها در مبارزه علیه تروریزم بلکه در تمام محاربه ها تبدیل شده است.»
روزنامه می نویسد، زمان که نیرو های امریکایی و ایتلاف به مراکز طالب ها در ولسوالی مارجه ولایت هلمند هجوم بردند، آن ها این امتیاز را داشتند که بدانند مقدار زیاد بمب های روی سرک در کجا، جا به جا شده، و زمانی که بعضی از نیرو ها زیر آتش قرار گرفتند، آنها از یک سلاح کمک خواستند که به آرامی یکی از افزار نظامی همه کاره در جنگ افغانستان شده است، و آن طیاره های بی پیلوت می باشد.
استفاده از طیارات بی پیلوت به سرعت و بدون آگهی در جنگ های افغانستان توسعه یافت. به اساس راپور نظامی تازهء که به نشر رسیده است، از این طیارات اکثراً به منظور کشف استفاده می شود، اما از آغاز سال 2009 میلادی به این طرف، بیش از 200 حمله راکتی و بمی را نیز انجام داده که از این جمله، 14 حمله در چند روز گذشته در نزدیکی ولسوالی مارجه بوده است.
این حملات سه برابر بیشتر از تعداد حملات می باشد که در سال گذشته در پاکستان صورت گرفته است.
به نوشته روزنامه، اداره این طیارات را دستگاه استخبارات مرکزی امریکا سی،آی،ای به دست دارد، نه اردوی این کشور.
حملات طیارات بی پیلوت هر چند که متوجه رهبران شبکه القاعده و طالب ها می باشد، در پاکستان بحث های حساس و جنجال برانگیز را ایجاد کرده است.
اما در افغانستان، کشوری که در آن حدود 70 هزار عسکر امریکایی مستقر می باشند، استفاده از طیارات بی پیلوت به صورت پنهانی تقریباً به حیث یک نقش روز مره تبدیل شده است.
قوماندانان می گویند، این طیارات یک بخش فزاینده استراتیژی ضد شورش است که هدف از آن کاهش دادن تلفات افراد ملکی می باشد.
روزنامه در ادامه می نویسد:
جنرال مک کرستال قوماندان نیرو های ناتو در افغانستان، دستورالعمل شدید را بالای حمله طیارات وضع کرده است، خاصتاً بالای طیارات جیت جنگی که معمولاً بمب های بزرگ را پرتاب می کند.
قوماندانان می گویند، طیارات بی پیلوت که با کامره های بسیار دقیق ویدیویی مجهز می باشند، قبل از این که به حمله بپردازند، برای 20 ساعت معلومات استخباراتی را جمع آوری می کنند.
به اساس راپور های نظامی، از آغاز سال 2009 میلادی به این طرف، این طیارات حد اقل 184 راکت و 66 بمب های رهنمایی شده لایزر را بالای شورشیان مشکوک فیر کرده اند.
جنرال ستیفن مولر قوماندان بلند پایه نیرو های هوایی امریکا در افغانستان می گوید:
« استفاده از طیارات بی پیلوت در زمانی صورت می گیرد که نیرو های ما تحت آتش دشمن قرار بگیرند و یا این که کشف شود، شورشیان بمب ها را در روی زمین فرش می کنند.»
اندری ایکسوم یک کپتان سابق اردوی بریتانیا و یک تحلیل گر در مرکز امنیت در واشنگتن می گوید، نصب و ارتباط کامره های ویدیویی در طیارات بی پیلوت، در سال 2007 میلادی در عملیات ضد شورش در عراق بسیار مفید و موثر واقع شد.
اما « P.Wسنگر» یک دانشمند در موسسه برکنگس می گوید، استفاده زیاد از طیارات بی پیلوت چانس تلفات مردم ملکی را افزایش می دهد.
او می گوید:
« آن چه را که ما امروز می بینیم زمانی غیر عادی بود، اما اکنون به یک کار جدید عادی نه تنها در مبارزه علیه تروریزم بلکه در تمام محاربه ها تبدیل شده است.»
