کارشناسان امور پاکستان و منطقه به این نظرند که دیگر وقت آنست که پاکستان خودرا قیمت فروخته و دربدل دستگیری طالبان افغان قیمت بلندتر را از امریکا تقاضا کند.
گفته می شود پاکستان دست افغانستان را در عقب حملات ضد دولتی در بلوچستان می بیند و دربدل تسلیم دهی ملابرادر و دیگر افراد طالبان به افغانستان، شاید خواهان ختم حمایت افغانستان از عملیات ضد دولتی دربلوچستان شود.
نشریه دی نیوز چاپ پاکستان درشماره اخیرش می نویسد:
پاکستان توافق کرده است فرد نمبر دوی طالبان، ملا عبدالغنی برادر را به افغانستان تسلیم کند، ولی سوال این جاست که درمورد شورشیان که حملات را دربلوچستان انجام می دهند، چی باید کرد؟
به گفتهء نویسنده، باوجود آن که نقش افغانستان در پناه دادن به عناصر بلوچ ضد پاکستان، درهفت سال آخر کمرنگ شده است، ولی بازهم این که چه می شود و چه خواهد شد؟ همه ارتباط مستقیم به خواست امریکا دارد.
تغییرات اخیر درخواست امریکا در مورد نقش پاکستان وهم منافع امنیتی امریکا درمنطقه، نتیجهء کاریست که پاکستان انجام می دهد، نه تغییر در تصمیم سیاست مردان امریکایی در واشنگتن. خاص به همین سبب اعلان پاکستان مبنی بر سهم گیری درآموزش نیروهای افغان، خوشی و اشتیاق خاص را در مقامات امریکای باعث نشد.
به گفتهء نویسندهء مقاله، تغییر درموقف امریکا به دنبال بحث های پوست کنده ازجانب پاکستان، می تواند یک تکتیک باشد. دراین مساله می توان مثال های خوب داد، مثلا :
زمانی که امریکا بالاخره رهبران گروه های ضد پاکستان را درمناطق قباییلی مورد هدف قرارداد، سی آی ای به شکل آهسته از مساله پای خودرا بیرون کشید.
یک کاهش قابل لمس هم در کمک ها به طالبان پاکستانی ازخاک افغانستان مشاهده شده است. ولی مقامات پاکستانی ازین کاهش تاحال رسماً یاد نکرده اند.
به گفته نویسنده آدمیرل مایک مولن لوی درستیز امریکا فردیست که می خواهد تشویش پاکستان را درک کند و هم درجریان چند ماه گذشته واقعاً دراین مورد تلاش کرده است، ولی با آنهم تنش های درعقب پرده دیده می شود.
یک مقالهء منتشر شده درمجله تایم اخیرا تلاش کرد ارتباط امریکا را با گروهء تروریستی جندالله کمرنگ جلوه داده و تمام ملامتی را به دوش پاکستان بیندازد و دهن ایران را به اصطلاح خاموش سازد.
به گفتهء نویسندهء مقاله اگر مقامات امریکایی به اتهامات خویش بالای متحدین پاکستانی شان که گویا آن ها عقب مقالات ضد امریکایی در روزنامه ها قراردارند، ادامه دهد، اسلام آباد نیز مخصوصا درقضایای جدی سوال هایی ازین گونه را مطرح خواهد کرد.
به همین شکل می توان تقاضای امریکا را از هند مبنی بر ازسر گیری مذاکرات صلح با پاکستان را نام برد. به گفتهء نویسندهء پاکستانی اگر پروژه بزرگ امریکا درافغانستان به خوبی به پیش می رفت، واشنگتن با کمال میل هندوستان را بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان به حیث پولیس منطقه معرفی می کرد.
به گفته نویسنده، امریکا هند و پاکستان را ظرف هشت سال گذشته درافغانستان درمقابل یکدیگر استفاده کرده است.
ازین رو به نوشته روزنامه، پاکستان دیگر نه باید تلاش های خودرا برضد افراط گرایان در قلمرو خود، ارزان بفروشد.
گفته می شود پاکستان دست افغانستان را در عقب حملات ضد دولتی در بلوچستان می بیند و دربدل تسلیم دهی ملابرادر و دیگر افراد طالبان به افغانستان، شاید خواهان ختم حمایت افغانستان از عملیات ضد دولتی دربلوچستان شود.
نشریه دی نیوز چاپ پاکستان درشماره اخیرش می نویسد:
پاکستان توافق کرده است فرد نمبر دوی طالبان، ملا عبدالغنی برادر را به افغانستان تسلیم کند، ولی سوال این جاست که درمورد شورشیان که حملات را دربلوچستان انجام می دهند، چی باید کرد؟
به گفتهء نویسنده، باوجود آن که نقش افغانستان در پناه دادن به عناصر بلوچ ضد پاکستان، درهفت سال آخر کمرنگ شده است، ولی بازهم این که چه می شود و چه خواهد شد؟ همه ارتباط مستقیم به خواست امریکا دارد.
تغییرات اخیر درخواست امریکا در مورد نقش پاکستان وهم منافع امنیتی امریکا درمنطقه، نتیجهء کاریست که پاکستان انجام می دهد، نه تغییر در تصمیم سیاست مردان امریکایی در واشنگتن. خاص به همین سبب اعلان پاکستان مبنی بر سهم گیری درآموزش نیروهای افغان، خوشی و اشتیاق خاص را در مقامات امریکای باعث نشد.
به گفتهء نویسندهء مقاله، تغییر درموقف امریکا به دنبال بحث های پوست کنده ازجانب پاکستان، می تواند یک تکتیک باشد. دراین مساله می توان مثال های خوب داد، مثلا :
زمانی که امریکا بالاخره رهبران گروه های ضد پاکستان را درمناطق قباییلی مورد هدف قرارداد، سی آی ای به شکل آهسته از مساله پای خودرا بیرون کشید.
یک کاهش قابل لمس هم در کمک ها به طالبان پاکستانی ازخاک افغانستان مشاهده شده است. ولی مقامات پاکستانی ازین کاهش تاحال رسماً یاد نکرده اند.
به گفته نویسنده آدمیرل مایک مولن لوی درستیز امریکا فردیست که می خواهد تشویش پاکستان را درک کند و هم درجریان چند ماه گذشته واقعاً دراین مورد تلاش کرده است، ولی با آنهم تنش های درعقب پرده دیده می شود.
یک مقالهء منتشر شده درمجله تایم اخیرا تلاش کرد ارتباط امریکا را با گروهء تروریستی جندالله کمرنگ جلوه داده و تمام ملامتی را به دوش پاکستان بیندازد و دهن ایران را به اصطلاح خاموش سازد.
به گفتهء نویسندهء مقاله اگر مقامات امریکایی به اتهامات خویش بالای متحدین پاکستانی شان که گویا آن ها عقب مقالات ضد امریکایی در روزنامه ها قراردارند، ادامه دهد، اسلام آباد نیز مخصوصا درقضایای جدی سوال هایی ازین گونه را مطرح خواهد کرد.
به همین شکل می توان تقاضای امریکا را از هند مبنی بر ازسر گیری مذاکرات صلح با پاکستان را نام برد. به گفتهء نویسندهء پاکستانی اگر پروژه بزرگ امریکا درافغانستان به خوبی به پیش می رفت، واشنگتن با کمال میل هندوستان را بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان به حیث پولیس منطقه معرفی می کرد.
به گفته نویسنده، امریکا هند و پاکستان را ظرف هشت سال گذشته درافغانستان درمقابل یکدیگر استفاده کرده است.
ازین رو به نوشته روزنامه، پاکستان دیگر نه باید تلاش های خودرا برضد افراط گرایان در قلمرو خود، ارزان بفروشد.
