زن حادثهء را به خاطر می آورد که در سال 1999 اتفاق افتاده است و با صدای لرزان و هراسان می گوید «...و آن مرد مرا در محضر عام شلاق زد».
نفیسه اینک 38 سال دارد و به صفت نرس در ولایت نیمروز ایفای وظیفه می کند. در آن روز نفیسه به تنهایی از خانه بیرون رفته بود تا برای کودکش شیر خریداری کند، که توسط پولیس امربالمعروف طالبان متوقف ساخته شد.
نفیسه می گوید:
«دستانم سست شدند، شیر به زمین افتاد. تصور کردم که می میرم. به تنها چیزی که فکر می کردم، کودکم بود که انتظار شیر را می کشید.»
زیر ضربات شلاق پولیس امربالمعروف طالبان، نفیسه از حال رفت و در خانهء یکی از همسایه گانش دوباره به هوش آمد. تنها جرمی که نفیسه داشت این بود که به خاطر خریداری شیر برای دخترش، بدون همراهی یک مرد از خانه بیرون شده بود.
آژانس خبری دی، پی، آی آلمان می نویسد:
تحت سلطهء طالبان در سال های 1999 الی 2001 زنده گی زنان در افغانستان خیلی دشوار و دردناک بود. آن ها اجازهء رفتن به مکاتب را نداشته، مجبور به پوشیدن چادری ساخته شده، نمی توانستند در بیرون از خانه کار کنند و بدون محرم شرعی از منازل شان خارج شوند.
بعد از سقوط رژیم طالبان زنده گی زنان افغان تغییر کرد. اکنون 3.2 ملیون دختربه مکاتب می روند. دخترک نفیسه می تواند ویدیو گیم باز کرده، برنامه های (MTV) را در کشوری مشاهده کند که شنیدن موسیقی در آن جا ممنوع بود.
زنان در ساحات مختلف زنده گی سیاسی و اجتماعی افغانستان سهم دارند. 28 درصد پارلمان افغانستان را زنان تشکیل می دهد که 9 درصد بیشتر از حد اوسط سهم زنان در سطح جهان می باشد.
گفتگو و بحث، پذیرفتن زنان به حیث یکی از جوانب مباحثه، داخل فرهنگ سیاسی جامعه شده است.
اینک با گذشت ده سال از سقوط رژیم طالبان هنوز هم دشواری های جدی در زنده گی زنان افغان وجود دارد. در شرایطی که قوت های خارجی به خروج از افغانستان آغاز کرده اند، زنان در مورد آیندهء مبهم و فردای تاریک نگرانی دارند.
آژانس خبری دی، پی، آی آلمان می نویسد:
نورجهان اکبر یک فعال حقوق زنان می گوید، حکومت افغانستان برای تامین حقوق زنان به طور کافی کار نکرده است.
بر اساس یک گزارش سازمان ملل متحد، 12 درصد زنان افغان در مقایسهء 40 درصد مردان با سواد اند. ازدواج های اجباری و قتل های ناموسی هنوز هم در افغانستان به طور گسترده یی مروج بوده، 25 در صد زنان افغان قربانی خشونت ها وبذرفتاری های جنسی اند. خشونت های فامیلی دشواریی جدیست که زنان افغانستان را تهدید می کند.
تعداد زنانی عضو پارلمان افغانستان که از افشای نام هایشان خودداری کرده اند، به آژانس خبری دی، پی، آی آلمان گفته اند، آن ها در پارلمان افغانستان نادیده گرفته می شوند. حتی برخی مردان عضو پارلمان به آن ها گفته اند، که خاموش باشند، و آن ها ناقص العقل اند.
در حین حال تعدادی زیادی از زنان افغان تلاش های کشور های غربی را در زمینهء مذاکرات صلح نیز با نگرانی دنبال کرده، زنان معلم، حقوق دان، داکتر، هنرمند و محصل از بازگشت دوبارهء طالبان و تکرار رویداد های سالیان 1996 تشویش دارند.
با کلیک روی متن این مطلب را می توان شنید!
نفیسه اینک 38 سال دارد و به صفت نرس در ولایت نیمروز ایفای وظیفه می کند. در آن روز نفیسه به تنهایی از خانه بیرون رفته بود تا برای کودکش شیر خریداری کند، که توسط پولیس امربالمعروف طالبان متوقف ساخته شد.
نفیسه می گوید:
«دستانم سست شدند، شیر به زمین افتاد. تصور کردم که می میرم. به تنها چیزی که فکر می کردم، کودکم بود که انتظار شیر را می کشید.»
زیر ضربات شلاق پولیس امربالمعروف طالبان، نفیسه از حال رفت و در خانهء یکی از همسایه گانش دوباره به هوش آمد. تنها جرمی که نفیسه داشت این بود که به خاطر خریداری شیر برای دخترش، بدون همراهی یک مرد از خانه بیرون شده بود.
آژانس خبری دی، پی، آی آلمان می نویسد:
تحت سلطهء طالبان در سال های 1999 الی 2001 زنده گی زنان در افغانستان خیلی دشوار و دردناک بود. آن ها اجازهء رفتن به مکاتب را نداشته، مجبور به پوشیدن چادری ساخته شده، نمی توانستند در بیرون از خانه کار کنند و بدون محرم شرعی از منازل شان خارج شوند.
بعد از سقوط رژیم طالبان زنده گی زنان افغان تغییر کرد. اکنون 3.2 ملیون دختربه مکاتب می روند. دخترک نفیسه می تواند ویدیو گیم باز کرده، برنامه های (MTV) را در کشوری مشاهده کند که شنیدن موسیقی در آن جا ممنوع بود.
زنان در ساحات مختلف زنده گی سیاسی و اجتماعی افغانستان سهم دارند. 28 درصد پارلمان افغانستان را زنان تشکیل می دهد که 9 درصد بیشتر از حد اوسط سهم زنان در سطح جهان می باشد.
گفتگو و بحث، پذیرفتن زنان به حیث یکی از جوانب مباحثه، داخل فرهنگ سیاسی جامعه شده است.
اینک با گذشت ده سال از سقوط رژیم طالبان هنوز هم دشواری های جدی در زنده گی زنان افغان وجود دارد. در شرایطی که قوت های خارجی به خروج از افغانستان آغاز کرده اند، زنان در مورد آیندهء مبهم و فردای تاریک نگرانی دارند.
آژانس خبری دی، پی، آی آلمان می نویسد:
نورجهان اکبر یک فعال حقوق زنان می گوید، حکومت افغانستان برای تامین حقوق زنان به طور کافی کار نکرده است.
بر اساس یک گزارش سازمان ملل متحد، 12 درصد زنان افغان در مقایسهء 40 درصد مردان با سواد اند. ازدواج های اجباری و قتل های ناموسی هنوز هم در افغانستان به طور گسترده یی مروج بوده، 25 در صد زنان افغان قربانی خشونت ها وبذرفتاری های جنسی اند. خشونت های فامیلی دشواریی جدیست که زنان افغانستان را تهدید می کند.
تعداد زنانی عضو پارلمان افغانستان که از افشای نام هایشان خودداری کرده اند، به آژانس خبری دی، پی، آی آلمان گفته اند، آن ها در پارلمان افغانستان نادیده گرفته می شوند. حتی برخی مردان عضو پارلمان به آن ها گفته اند، که خاموش باشند، و آن ها ناقص العقل اند.
در حین حال تعدادی زیادی از زنان افغان تلاش های کشور های غربی را در زمینهء مذاکرات صلح نیز با نگرانی دنبال کرده، زنان معلم، حقوق دان، داکتر، هنرمند و محصل از بازگشت دوبارهء طالبان و تکرار رویداد های سالیان 1996 تشویش دارند.
با کلیک روی متن این مطلب را می توان شنید!
