با گذشت ده سال از برگزاری کنفرانس بن در مورد افغانستان، شماری از شرکت کننده گان این کنفرانس می گویند: فیصله های کنفرانس بن درست عملی نشده است.
از برگزاری کنفرانس بن در حالی ده سال می گذرد که از یک سو انتقاد ها در مورد عملی نشدن برخی از فیصله های این کنفرانس وجود داشته و از سوی دیگر آماده گی ها برای برگزاری کنفرانس دوم بن ادامه دارد.
پاچاخان ځدران یکی از شرکت کننده گان کنفرانس بن، فیصله های این کنفرانس را مهم می داند.
اما می گوید: این فیصله ها از سوی حکومت افغانستان و جامعهء جهانی درست عملی نشده است:
« در آن وقت فیصله هایی در کنفرانس بن صورت گرفت، اما یک فیصله هم عملی نشده است، فقط لویه جرگه قانون اساسی تدویر شد و انتخابات برگزار شد، دیگر هیچ فیصلهء عملی نشده است.»
کنفرانس«بن» اولین نشستی بود که پس از سقوط رژیم طالبان، در سال 2001 در تلاش برای حل بحران افغانستان برگزار شد.
در زمان برگزاری این کنفرانس، در افغانستان دولت، رییس جمهور، پولیس و اردو وجود نداشت، یعنی این کشور فاقد ساختار های اداری و قانونی بود.
کنفرانس بن زمانی برگزار گردید که تنظیم های مخالف رژیم طالبان در افغانستان برای سقوط این رژیم با جامعه جهانی همکاری کرده و در عین حال خواهان برخی از حقوق مهم نیز شدند.
در این نشست هیات های افغان با وجود اختلافات میان شان، به اثر فشار جامعه ی جهانی 9 روز به بحث و گفتگو پرداختند.
سپس روی توافقاتی در بخش های مختلف به خصوص تدوین قانون اساسی افغانستان، تقسیم قدرت، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شورای ملی، دست یافتند.
در حالی که برخی از توافقات نشست بن عملی شده است، اما شماری از کارشناسان افغان از حضور برخی از چهره ها به عنوان نماینده های مردم افغانستان در این نشست به شدت انتقاد می کنند.
حاجی سید داوود کارشناس افغان می گوید: حضور همین چهره در نشست بن سبب شده تا فیصله های کنفرانس بن درست تطبیق نشود:
« کسانیکه در کنفرانس بن شرکت داشتند، بیشتر افرادی بودند که در ده سال گذشته بخاطر چوکی و منافع و تنظیم خود کار کردند که متاسفانه نتایج آن را امروز می بینیم که قانون تطبیق نشد، قوای امنیتی به پا ایستاد نشد، ظرفیت های اداری درست بلند برده نشد و در بخش تعلیم و تربیه و صحت هنوز هم مشکلات وجود دارد.»
به گفته وی، جامعه جهانی ادعا کرده است که در جریان ده سال گذشته 56 ملیارد دالر را به حکومت افغانستان مساعدت نموده، اما حکومت افغانستان تنها از بدست آوردن 18 ملیارد دالر در ده سال گذشته سخن می زند.
این کارشناس افغان جامعهء جهانی را در بخش مصارف پول های کمک شده با افغانستان بیشتر ملامت می دانند:
« جامعهء بین المللی هم کمک های خود را درست انجام نداده و مقداری از کمک ها را خود شان از طریق ادارات موازی، وزارت خانه ها، ولایات و کمپنی های امنیتی به مصرف رسانده اند که هشتاد درصد این کمک ها حیف و میل شده است.
آنها هم پلان درست و دقیق برای کمک های شان به افغانستان نداشته اند.»
آقای داوود فساد در ادارت دولتی، افزایش کشت مواد مخدر و گماشتن افراد بی تجربه در پست های دولتی را موارد دیگر از مشکلات در ده سال گذشته در افغانستان می داند.
ساکنان شهر کابل نیز در ده سال گذشته شاهد تحولات گوناگون در افغانستان بوده اند که گفته می شود در مطابقت با فیصله های کنفرانس بن صورت گرفته است.
شماری از باشنده های کابل در این مورد چنین می گویند:
« ما از کنفرانس بن هیچ خیری ندیده ایم خطر هنوز هم وجود دارد، انتحاری است ناامنی است و هر لحظه احساس خطر می کنیم.»
« من نسبت به فیصله های کنفرانس بن خوشبین استم، بخاطریکه تمام انکشافات در عرصه نظامی و سیاسی در ده سال گذشته از برکت کنفرانس بن بوده است.»
با وجود تلاش های ده ساله ی جامعه جهانی برای جلوگیری از فعالیت های تخریبی مخالفان مسلح دولت در افغانستان، هنوز هم مردم از موجودیت چالش های امنیتی در کشور شکایت داشته و همه روزه قربانی حوادث مختلف در نقاط مختلف افغانستان می شوند.
قرار است حوادث و پیشرفت ها در ده سال گذشته در کنفرانس دوم بن که در پنج دسمبر در کشور جرمنی برگزار می گردد، مورد ارزیابی قرار گرفته و جامعه جهانی با حکومت افغانستان روی کمک ها در ده سال آینده صحبت نمایند.
بعضی از کارشناسان افغان از حکومت افغانستان می خواهند تا در این کنفرانس تصویر درست از ده سال گذشته را به جامعه جهانی ارایه نماید.
از برگزاری کنفرانس بن در حالی ده سال می گذرد که از یک سو انتقاد ها در مورد عملی نشدن برخی از فیصله های این کنفرانس وجود داشته و از سوی دیگر آماده گی ها برای برگزاری کنفرانس دوم بن ادامه دارد.
پاچاخان ځدران یکی از شرکت کننده گان کنفرانس بن، فیصله های این کنفرانس را مهم می داند.
اما می گوید: این فیصله ها از سوی حکومت افغانستان و جامعهء جهانی درست عملی نشده است:
« در آن وقت فیصله هایی در کنفرانس بن صورت گرفت، اما یک فیصله هم عملی نشده است، فقط لویه جرگه قانون اساسی تدویر شد و انتخابات برگزار شد، دیگر هیچ فیصلهء عملی نشده است.»
کنفرانس«بن» اولین نشستی بود که پس از سقوط رژیم طالبان، در سال 2001 در تلاش برای حل بحران افغانستان برگزار شد.
در زمان برگزاری این کنفرانس، در افغانستان دولت، رییس جمهور، پولیس و اردو وجود نداشت، یعنی این کشور فاقد ساختار های اداری و قانونی بود.
کنفرانس بن زمانی برگزار گردید که تنظیم های مخالف رژیم طالبان در افغانستان برای سقوط این رژیم با جامعه جهانی همکاری کرده و در عین حال خواهان برخی از حقوق مهم نیز شدند.
در این نشست هیات های افغان با وجود اختلافات میان شان، به اثر فشار جامعه ی جهانی 9 روز به بحث و گفتگو پرداختند.
سپس روی توافقاتی در بخش های مختلف به خصوص تدوین قانون اساسی افغانستان، تقسیم قدرت، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شورای ملی، دست یافتند.
در حالی که برخی از توافقات نشست بن عملی شده است، اما شماری از کارشناسان افغان از حضور برخی از چهره ها به عنوان نماینده های مردم افغانستان در این نشست به شدت انتقاد می کنند.
حاجی سید داوود کارشناس افغان می گوید: حضور همین چهره در نشست بن سبب شده تا فیصله های کنفرانس بن درست تطبیق نشود:
« کسانیکه در کنفرانس بن شرکت داشتند، بیشتر افرادی بودند که در ده سال گذشته بخاطر چوکی و منافع و تنظیم خود کار کردند که متاسفانه نتایج آن را امروز می بینیم که قانون تطبیق نشد، قوای امنیتی به پا ایستاد نشد، ظرفیت های اداری درست بلند برده نشد و در بخش تعلیم و تربیه و صحت هنوز هم مشکلات وجود دارد.»
به گفته وی، جامعه جهانی ادعا کرده است که در جریان ده سال گذشته 56 ملیارد دالر را به حکومت افغانستان مساعدت نموده، اما حکومت افغانستان تنها از بدست آوردن 18 ملیارد دالر در ده سال گذشته سخن می زند.
این کارشناس افغان جامعهء جهانی را در بخش مصارف پول های کمک شده با افغانستان بیشتر ملامت می دانند:
« جامعهء بین المللی هم کمک های خود را درست انجام نداده و مقداری از کمک ها را خود شان از طریق ادارات موازی، وزارت خانه ها، ولایات و کمپنی های امنیتی به مصرف رسانده اند که هشتاد درصد این کمک ها حیف و میل شده است.
آنها هم پلان درست و دقیق برای کمک های شان به افغانستان نداشته اند.»
آقای داوود فساد در ادارت دولتی، افزایش کشت مواد مخدر و گماشتن افراد بی تجربه در پست های دولتی را موارد دیگر از مشکلات در ده سال گذشته در افغانستان می داند.
ساکنان شهر کابل نیز در ده سال گذشته شاهد تحولات گوناگون در افغانستان بوده اند که گفته می شود در مطابقت با فیصله های کنفرانس بن صورت گرفته است.
شماری از باشنده های کابل در این مورد چنین می گویند:
« ما از کنفرانس بن هیچ خیری ندیده ایم خطر هنوز هم وجود دارد، انتحاری است ناامنی است و هر لحظه احساس خطر می کنیم.»
« من نسبت به فیصله های کنفرانس بن خوشبین استم، بخاطریکه تمام انکشافات در عرصه نظامی و سیاسی در ده سال گذشته از برکت کنفرانس بن بوده است.»
با وجود تلاش های ده ساله ی جامعه جهانی برای جلوگیری از فعالیت های تخریبی مخالفان مسلح دولت در افغانستان، هنوز هم مردم از موجودیت چالش های امنیتی در کشور شکایت داشته و همه روزه قربانی حوادث مختلف در نقاط مختلف افغانستان می شوند.
قرار است حوادث و پیشرفت ها در ده سال گذشته در کنفرانس دوم بن که در پنج دسمبر در کشور جرمنی برگزار می گردد، مورد ارزیابی قرار گرفته و جامعه جهانی با حکومت افغانستان روی کمک ها در ده سال آینده صحبت نمایند.
بعضی از کارشناسان افغان از حکومت افغانستان می خواهند تا در این کنفرانس تصویر درست از ده سال گذشته را به جامعه جهانی ارایه نماید.
