شماری از کارشناسان افغان بدین باور اند که عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن به زیان افغانستان نه بلکه به ضرر خود پاکستان است.
این کارشناسان می گویند: آن کشورهایی منطقه که از تروریستان حمایت می کنند، بیشتر با خطر منزوی شدن مواجه اند.
در حالیکه یک بار دیگر نماینده گان کشورها و سازمان های مهم بین المللی در نشست بین المللی بن در مورد افغانستان گردهم آمده اند، برخی از کارشناسان افغان با توجه به سیاست های کشورهای منطقه در قبال افغانستان، این کشور ها را به دو دسته تقسیم می کنند.
احمد سعیدی کارشناس و دیپلومات سابق افغان در پاکستان می گوید: تصمیم عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن به ضرر افغانستان نه بلکه به خود این کشور است.
آقای سعیدی در صحبت با رادیو آزادی گفت: پاکستان با گرفتن این تصمیم دست به انتحار سیاسی زده است.
به گفته وی عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن این کشور را در بین کشورهای جهان منزوی می سازد.
به باور این کارشناس افغان پاکستان با این تصمیم اش نشان می دهد که خواستار برقراری صلح و ثبات در افغانستان نیست.
وی گفت:
« پاکستان با گرفتن این تصمیم در حقیقت انتحار سیاسی می کند، بعد از این پاکستان در بین کشورهای جامعه جهانی تجرید شده اهداف پوشیده و مداخله گرانه آن واضح خواهد شد، نه تنها افغانستان و امریکا بلکه کشورهای دیگر که در کنفرانس بن شرکت می کنند می دانند که پاکستان صادق نیست.
در این کنفرانس بحث در مورد صلح، کمک دوامدار به افغانستان تا سال 2024 بخاطر امنیت مطرح است، اگر پاکستان در افغانستان امنیت می خواست در این کنفرانس اشتراک می کرد.»
پاکستان در اعتراض به کشته شدن 24 سرباز اش در حمله ی ناتو، نشست بن را تحریم کرد.
شماری از کارشناسان در حالیکه نقش پاکستان را در آوردن صلح و ثبات در افغانستان کلیدی می دانند، اما بدین باوراند که عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن پیام منفی را می رساند و با این کار تلاش های صلح در افغانستان متضرر خواهد شد.
پیش از این گزارش هایی در مورد تلاش ایران برای سبوتاژ کردن کنفرانس استانبول نیز به نشر رسیده بود.
وزیر خارجه ایران در این کنفرانس که بخاطر تقویت همکاری های منطقوی با افغانستان برگزار شده بود، مخالفت اش را با امضای سند مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و امریکا ابراز کرد.
احمد سعیدی کارشناس افغان می گوید: ایران در کنفرانس بن نیز شرکت می کند، اما به گفته ی وی، ایران در بخش تطبیق فیصله های این کنفرانس همکاری نخواهد کرد:
« ایران هم مانند پاکستان بخاطرآوردن صلح و ثبات در افغانستان صادق نیست، ایران بر علاوه مداخلات نظامی و بمب گذاری ها در افغانستان، در بخش های فرهنگی و رسانه یی در افغانستان زیاد مداخله می کند.»
هر چند مسوولان حکومت افغانستان ایران را دوست این کشور می خوانند، اما مسوولان نیروهای ناتو ایران را چندین بار متهم به کمک با مخالفان مسلح نموده اند، چیزیکه مسوولان ایرانی آن را به طور مکرر رد کرده اند.
به گفته ی عمر شریفی یکی دیگر از کارشناسان افغان، کشورهای حامی تروریستان در منطقه، در حال منزوی شدن اند.
اشاره این کارشناس به کشورهای ایران و پاکستان است که در حال حاضر تحت فشارهای کشورهای جامعهء بین المللی قرار دارند.
آقای شریفی می گوید: بعضی از کشورهای دیگر مانند روسیه و چین اگر چه با حضور درازمدت امریکا در افغانستان مخالف اند، اما تامین ثبات در این کشور را به نفع شان می دانند.
به گفته این کارشناس افغان، روسیه از افزایش تروریستان در منطقه هراس دارد و چین هم در جستجوی منافع اقتصادی خود در افغانستان و کشورهای منطقه است که این دو هدف وابسته به موجودیت صلح و ثبات در افغانستان است.
آقای شریفی می گوید: مساله ی نگرانی ها بخاطر حضور درازمدت امریکا در افغانستان هم راه حل دارد:
« هرگاه هماهنگی میان متحدان غربی با دولت افغانستان در چهارچوب که محور اساسی آن حضور جامعه بین المللی، آمدن ثبات و رفع خطر تروریزم در افغانستان باشد، فکر می کنم در چنین حالات امکانات این وجود دارد که می توان به یک نقطه نظر مشترک در مورد مساله ی افغانستان با روس ها دست یافت، ولی ظاهراًً مخالفت هایی وجود دارد اما در عمق این مخالفت ها کم رنگ تر است.»
بعد از آن که اعضای لویه جرگه عنعنوی افغانستان از ایجاد مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده ی امریکا حمایت مشروط کردند و هم چنان از ایجاد تاسیسات نظامی امریکا در افغانستان حمایت شد، مقامات روسی از امریکا خواستند تا در مورد ایجاد پایگاه های نظامی اش در افغانستان وضاحت بدهد.
روسیه هم یکی از کشورهای با اهمیت در منطقه خوانده می شود و به باور برخی از آگاهان، این کشور هر زمانیکه خواسته باشد، می تواند راه اکمالات نیروهای ناتو را در شمال افغانستان مسدود کند.
هر چند پیش از این چین از هر نوع معامله سیاسی با افغانستان انکار کرده اما این کشور در کنفرانس استانبول موقف سیاسی خود را روشن ساخت.
معاون وزیر خارجه چین در کنفرانس استانبول خواهان احترام به حاکمیت ملی افغانستان از سوی جامعه ی جهانی شد و از افغان ها خواست تا بخاطر تامین صلح و ثبات در کشورشان با هم متحد شوند.
به عقیده کارشناسان افغان بعد از روسیه و چین، ترکیه نیز در مسایل مربوط به افغانستان به خصوص تامین صلح، نقش فعال دارد.
محمد اسماعیل قاسمیار مشاور امور بین المللی شورای عالی صلح افغانستان می گوید: ترکیه در تلاش تامین صلح و ثبات در افغانستان است:
« خوشبختانه ترکیه با در نظر داشت روابط دیرینه با افغانستان نیت نیک نسبت به برقراری صلح در افغانستان دارد تا صلح در افغانستان و منطقه تامین شود.»
در حالی که از حضور جامعه جهانی در افغانستان ده سال می گذرد، اما انتقاد هایی وجود دارد که تلاش های افغانستان و متحدان اش در زمینه ی برقرار ثبات در افغانستان موثر نبوده است.
شماری از کارشناسان بخاطر رفع ناامنی ها و بیرون رفت از مشکلات در افغانستان همکاری کشورهای منطقه را ضروری می دانند و می گویند: بخاطر جلب این همکاری ها به اقدامات حکومت افغانستان جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا نیاز بیشتر دیده می شود.
این کارشناسان می گویند: آن کشورهایی منطقه که از تروریستان حمایت می کنند، بیشتر با خطر منزوی شدن مواجه اند.
در حالیکه یک بار دیگر نماینده گان کشورها و سازمان های مهم بین المللی در نشست بین المللی بن در مورد افغانستان گردهم آمده اند، برخی از کارشناسان افغان با توجه به سیاست های کشورهای منطقه در قبال افغانستان، این کشور ها را به دو دسته تقسیم می کنند.
احمد سعیدی کارشناس و دیپلومات سابق افغان در پاکستان می گوید: تصمیم عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن به ضرر افغانستان نه بلکه به خود این کشور است.
آقای سعیدی در صحبت با رادیو آزادی گفت: پاکستان با گرفتن این تصمیم دست به انتحار سیاسی زده است.
به گفته وی عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن این کشور را در بین کشورهای جهان منزوی می سازد.
به باور این کارشناس افغان پاکستان با این تصمیم اش نشان می دهد که خواستار برقراری صلح و ثبات در افغانستان نیست.
وی گفت:
« پاکستان با گرفتن این تصمیم در حقیقت انتحار سیاسی می کند، بعد از این پاکستان در بین کشورهای جامعه جهانی تجرید شده اهداف پوشیده و مداخله گرانه آن واضح خواهد شد، نه تنها افغانستان و امریکا بلکه کشورهای دیگر که در کنفرانس بن شرکت می کنند می دانند که پاکستان صادق نیست.
در این کنفرانس بحث در مورد صلح، کمک دوامدار به افغانستان تا سال 2024 بخاطر امنیت مطرح است، اگر پاکستان در افغانستان امنیت می خواست در این کنفرانس اشتراک می کرد.»
پاکستان در اعتراض به کشته شدن 24 سرباز اش در حمله ی ناتو، نشست بن را تحریم کرد.
شماری از کارشناسان در حالیکه نقش پاکستان را در آوردن صلح و ثبات در افغانستان کلیدی می دانند، اما بدین باوراند که عدم شرکت پاکستان در کنفرانس بن پیام منفی را می رساند و با این کار تلاش های صلح در افغانستان متضرر خواهد شد.
پیش از این گزارش هایی در مورد تلاش ایران برای سبوتاژ کردن کنفرانس استانبول نیز به نشر رسیده بود.
وزیر خارجه ایران در این کنفرانس که بخاطر تقویت همکاری های منطقوی با افغانستان برگزار شده بود، مخالفت اش را با امضای سند مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و امریکا ابراز کرد.
احمد سعیدی کارشناس افغان می گوید: ایران در کنفرانس بن نیز شرکت می کند، اما به گفته ی وی، ایران در بخش تطبیق فیصله های این کنفرانس همکاری نخواهد کرد:
« ایران هم مانند پاکستان بخاطرآوردن صلح و ثبات در افغانستان صادق نیست، ایران بر علاوه مداخلات نظامی و بمب گذاری ها در افغانستان، در بخش های فرهنگی و رسانه یی در افغانستان زیاد مداخله می کند.»
هر چند مسوولان حکومت افغانستان ایران را دوست این کشور می خوانند، اما مسوولان نیروهای ناتو ایران را چندین بار متهم به کمک با مخالفان مسلح نموده اند، چیزیکه مسوولان ایرانی آن را به طور مکرر رد کرده اند.
به گفته ی عمر شریفی یکی دیگر از کارشناسان افغان، کشورهای حامی تروریستان در منطقه، در حال منزوی شدن اند.
اشاره این کارشناس به کشورهای ایران و پاکستان است که در حال حاضر تحت فشارهای کشورهای جامعهء بین المللی قرار دارند.
آقای شریفی می گوید: بعضی از کشورهای دیگر مانند روسیه و چین اگر چه با حضور درازمدت امریکا در افغانستان مخالف اند، اما تامین ثبات در این کشور را به نفع شان می دانند.
به گفته این کارشناس افغان، روسیه از افزایش تروریستان در منطقه هراس دارد و چین هم در جستجوی منافع اقتصادی خود در افغانستان و کشورهای منطقه است که این دو هدف وابسته به موجودیت صلح و ثبات در افغانستان است.
آقای شریفی می گوید: مساله ی نگرانی ها بخاطر حضور درازمدت امریکا در افغانستان هم راه حل دارد:
« هرگاه هماهنگی میان متحدان غربی با دولت افغانستان در چهارچوب که محور اساسی آن حضور جامعه بین المللی، آمدن ثبات و رفع خطر تروریزم در افغانستان باشد، فکر می کنم در چنین حالات امکانات این وجود دارد که می توان به یک نقطه نظر مشترک در مورد مساله ی افغانستان با روس ها دست یافت، ولی ظاهراًً مخالفت هایی وجود دارد اما در عمق این مخالفت ها کم رنگ تر است.»
بعد از آن که اعضای لویه جرگه عنعنوی افغانستان از ایجاد مشارکت ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده ی امریکا حمایت مشروط کردند و هم چنان از ایجاد تاسیسات نظامی امریکا در افغانستان حمایت شد، مقامات روسی از امریکا خواستند تا در مورد ایجاد پایگاه های نظامی اش در افغانستان وضاحت بدهد.
روسیه هم یکی از کشورهای با اهمیت در منطقه خوانده می شود و به باور برخی از آگاهان، این کشور هر زمانیکه خواسته باشد، می تواند راه اکمالات نیروهای ناتو را در شمال افغانستان مسدود کند.
هر چند پیش از این چین از هر نوع معامله سیاسی با افغانستان انکار کرده اما این کشور در کنفرانس استانبول موقف سیاسی خود را روشن ساخت.
معاون وزیر خارجه چین در کنفرانس استانبول خواهان احترام به حاکمیت ملی افغانستان از سوی جامعه ی جهانی شد و از افغان ها خواست تا بخاطر تامین صلح و ثبات در کشورشان با هم متحد شوند.
به عقیده کارشناسان افغان بعد از روسیه و چین، ترکیه نیز در مسایل مربوط به افغانستان به خصوص تامین صلح، نقش فعال دارد.
محمد اسماعیل قاسمیار مشاور امور بین المللی شورای عالی صلح افغانستان می گوید: ترکیه در تلاش تامین صلح و ثبات در افغانستان است:
« خوشبختانه ترکیه با در نظر داشت روابط دیرینه با افغانستان نیت نیک نسبت به برقراری صلح در افغانستان دارد تا صلح در افغانستان و منطقه تامین شود.»
در حالی که از حضور جامعه جهانی در افغانستان ده سال می گذرد، اما انتقاد هایی وجود دارد که تلاش های افغانستان و متحدان اش در زمینه ی برقرار ثبات در افغانستان موثر نبوده است.
شماری از کارشناسان بخاطر رفع ناامنی ها و بیرون رفت از مشکلات در افغانستان همکاری کشورهای منطقه را ضروری می دانند و می گویند: بخاطر جلب این همکاری ها به اقدامات حکومت افغانستان جامعه جهانی بخصوص ایالات متحده امریکا نیاز بیشتر دیده می شود.
