در بین ده ها تنی که در یک زندان در مرکز شهر کابل تلاش دارند، ثابت کنند که دزد و شورشی نیستند، جوانان چشم سیاهی را می توان دید که با صدای آرام صحبت می کند. وی به یک اتهام غیر معمول زندانیست.
اتهام این جوان بیست و سه ساله سکهـ اینست که گویا به طور کاذب و دروغین ادعای تابیعت افغانستان را کرده است.
بلجیت سنگ بیست و سه ساله با صدای آرام می گوید که در افغانستان متولد شده است. زمانیکه 5 سال داشت، فامیلش در اثر جنگ ها و هراس از تعقیب مذهبی از افغانستان مهاجرت کرده اند.
بلجیت سنگ به تاریخ ششم جولای سال 2010 توسط یک طیارهء بریتش ایرویس در یک پرواز مهاجرین دیپورت شدهء افغان از بریتانیا به کابل آمد و از آن زمان تا اکنون در بازداشت بسر می برد. مقامات می گویند، وی افغان نمی باشد.
روزنامهء واشینگتن پوست می نویسد:
قضیهء بلجیت سنگ بخشی از عدم تحمل مذهبی را در افغانستان نشان می دهد که باعث کاهش روز افزون تعداد سکهـ های افغان شده است.
این قضیه همچنان روشنایی محکوم کنندهء را بر سیستم قضایی افغانستان می افگند که امریکا تلاش دارد، بار بیشتر مسوولیت را به عهدهء مقامات افغان و حکومت حامد کرزی قرار دهد.
بعد از سقوط رژیم طالبان، ترویج تحمل مذهبی یکی از اهداف ایالات متحدهء امریکا و متحدینش را تشکیل می داد، اما اقلیت های مذهبی که یک درصد نفوس افغانستان را تشکیل می دهند تا هنوز هم با محرومیت های مواجه اند.
بلجیت سنگ در مصاحبه اخیرش از زندان کابل، گفته است:
«من به هر کشور دیگر می روم. به غیر از این کشور که در آن انسان های بی گناه را برای یک نیم سال در زندان نگهمیدارند.»
روزنامهء واشینگتن پوست می نویسد:
سکهـ ها از یک دین توحیدی پیروی می کنند که در قرن پانزدهم بنیاد گذاشته شده است و زمانی هم یک بخش قابل ملاحظهء را در جامعهء افغانی تشکیل می دادند.
در چند دههء اخیر جامعهء افغانی بیشتر محافظه کار شده، سکهـ ها مورد اذیت قرار گرفته و به دیدهء کفار به آنها نگریسته شده است. آن ها به صورت کتلوی به هندوستان مهاجرت کرده اند.
بزرگان جامعهء سکهـ های افغان می گویند اینک چند صد و شاید هم حدود هزار سکهـ در افغانستان بیشتر باقی نمانده باشد.
اوتار سنگ سابق وکیل پارلمان و یک رهبر جامعهء سکهـ های افغان می گوید: «در جریان جنگ های داخلی سال های 1990 هزاران ملکیت سکهـ ها در افغانستان مورد تاراج و غارت قرار گرفت. آینده کار یابی و مشاغل در خارج از محدودهء اجتماع سکهـ ها تاریک است. حکومت از گشایش محلات به آتش سپردن اموات شانه خالی می کند تا آن ها بتونند مراسم مذهبی شان را اجرا کنند.»
اوتار سنگ که با بلجیت سنگ بازداشت شده، قرابت و خویشاوندی ندارد، می گوید:
«شرایط زنده گی در افغانستان برای سکهـ ها و هندو ها روز به روز دشوار تر شده می رود، افردا باقی مانده که دیگر تحمل نمی توانند به هندوستان می روند.»
بلجیت سنگ می گوید، مادر و پدر اندرش در اثر جنگ ها داخلی در سال های 1990 خانهء شان را در جلال آباد ترک کرده؛ به پاکستان مهاجر شدند. بعد هم به بحرین و مصر رفته از آن جا به اتریش به طور قاچاقی رفتند. چون کار هایشان مدت زیاد را در اتریش در بر می گرفت، وی به امید قبول شدن به انگلستان رفت و از آن جا دوباره به افغانستان دیپورت شده است.
رحمت الله نظری معاون لوی څارنوالی افغانستان با اظهار اینکه تحقیق در مورد قضیهء بلجیت سنگ ادامه دارد؛ می گوید، آن ها متیقن نشده اند که وی تبعهء افغانستان می باشد.
رحمت الله نظری معاون لوی څارنوالی افغانستان در یک مصاحبه گفته است:
«کسانیکه به خاطر پناهنده گی به کشور های غربی می روند، برای اینکه زودتر قبول شوند می گویند که افغان هستند.»
رحمت الله نظری می گوید، آن ها هیچ کسی را در افغانستان نیافته اند که بلجیت سنگ را بشناسد و افغان بودن وی را تصدیق کند.
به گفتهء آقای نظری حکومت افغانستان منتظر است تا انگلستان دوباره بلجیت سنگ بپذیرد و یا کدام کشور دیگر تابعیت وی را تصدیق کند.
اتهام این جوان بیست و سه ساله سکهـ اینست که گویا به طور کاذب و دروغین ادعای تابیعت افغانستان را کرده است.
بلجیت سنگ بیست و سه ساله با صدای آرام می گوید که در افغانستان متولد شده است. زمانیکه 5 سال داشت، فامیلش در اثر جنگ ها و هراس از تعقیب مذهبی از افغانستان مهاجرت کرده اند.
بلجیت سنگ به تاریخ ششم جولای سال 2010 توسط یک طیارهء بریتش ایرویس در یک پرواز مهاجرین دیپورت شدهء افغان از بریتانیا به کابل آمد و از آن زمان تا اکنون در بازداشت بسر می برد. مقامات می گویند، وی افغان نمی باشد.
روزنامهء واشینگتن پوست می نویسد:
قضیهء بلجیت سنگ بخشی از عدم تحمل مذهبی را در افغانستان نشان می دهد که باعث کاهش روز افزون تعداد سکهـ های افغان شده است.
این قضیه همچنان روشنایی محکوم کنندهء را بر سیستم قضایی افغانستان می افگند که امریکا تلاش دارد، بار بیشتر مسوولیت را به عهدهء مقامات افغان و حکومت حامد کرزی قرار دهد.
بعد از سقوط رژیم طالبان، ترویج تحمل مذهبی یکی از اهداف ایالات متحدهء امریکا و متحدینش را تشکیل می داد، اما اقلیت های مذهبی که یک درصد نفوس افغانستان را تشکیل می دهند تا هنوز هم با محرومیت های مواجه اند.
بلجیت سنگ در مصاحبه اخیرش از زندان کابل، گفته است:
«من به هر کشور دیگر می روم. به غیر از این کشور که در آن انسان های بی گناه را برای یک نیم سال در زندان نگهمیدارند.»
روزنامهء واشینگتن پوست می نویسد:
سکهـ ها از یک دین توحیدی پیروی می کنند که در قرن پانزدهم بنیاد گذاشته شده است و زمانی هم یک بخش قابل ملاحظهء را در جامعهء افغانی تشکیل می دادند.
در چند دههء اخیر جامعهء افغانی بیشتر محافظه کار شده، سکهـ ها مورد اذیت قرار گرفته و به دیدهء کفار به آنها نگریسته شده است. آن ها به صورت کتلوی به هندوستان مهاجرت کرده اند.
بزرگان جامعهء سکهـ های افغان می گویند اینک چند صد و شاید هم حدود هزار سکهـ در افغانستان بیشتر باقی نمانده باشد.
اوتار سنگ سابق وکیل پارلمان و یک رهبر جامعهء سکهـ های افغان می گوید: «در جریان جنگ های داخلی سال های 1990 هزاران ملکیت سکهـ ها در افغانستان مورد تاراج و غارت قرار گرفت. آینده کار یابی و مشاغل در خارج از محدودهء اجتماع سکهـ ها تاریک است. حکومت از گشایش محلات به آتش سپردن اموات شانه خالی می کند تا آن ها بتونند مراسم مذهبی شان را اجرا کنند.»
اوتار سنگ که با بلجیت سنگ بازداشت شده، قرابت و خویشاوندی ندارد، می گوید:
«شرایط زنده گی در افغانستان برای سکهـ ها و هندو ها روز به روز دشوار تر شده می رود، افردا باقی مانده که دیگر تحمل نمی توانند به هندوستان می روند.»
بلجیت سنگ می گوید، مادر و پدر اندرش در اثر جنگ ها داخلی در سال های 1990 خانهء شان را در جلال آباد ترک کرده؛ به پاکستان مهاجر شدند. بعد هم به بحرین و مصر رفته از آن جا به اتریش به طور قاچاقی رفتند. چون کار هایشان مدت زیاد را در اتریش در بر می گرفت، وی به امید قبول شدن به انگلستان رفت و از آن جا دوباره به افغانستان دیپورت شده است.
رحمت الله نظری معاون لوی څارنوالی افغانستان با اظهار اینکه تحقیق در مورد قضیهء بلجیت سنگ ادامه دارد؛ می گوید، آن ها متیقن نشده اند که وی تبعهء افغانستان می باشد.
رحمت الله نظری معاون لوی څارنوالی افغانستان در یک مصاحبه گفته است:
«کسانیکه به خاطر پناهنده گی به کشور های غربی می روند، برای اینکه زودتر قبول شوند می گویند که افغان هستند.»
رحمت الله نظری می گوید، آن ها هیچ کسی را در افغانستان نیافته اند که بلجیت سنگ را بشناسد و افغان بودن وی را تصدیق کند.
به گفتهء آقای نظری حکومت افغانستان منتظر است تا انگلستان دوباره بلجیت سنگ بپذیرد و یا کدام کشور دیگر تابعیت وی را تصدیق کند.
