در کنار دروازهء دخولی یکی از مراکز استخدام اردوی ملی افغانستان خورد ضابط جوانی که لباس پلنگی به تن دارد و مغرورانه کلاهی نظامی را به سر نهاده، ایستاده است. وی از مراجعین ورق معرفی خط را مطالبه می کند. زمانیکه یکی از مراجعین معرفی خط را برایش ارایه می کند، خورد ضابط جوان آن را به یک تن دیگری از مراجعین می دهد تا برایش بخواند.
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
این روز ها نیرو های امنیتی افغان زیر فشار شدید قرار دارند تا قابلیت هایشان را به طور قابل ملاحظهء در همهء ساحات از امحای بیسوادی آغاز تا مسایل مربوط به امور لوژستیکی ارتقا دهند.
ناتو پروسهء انتقال وظایف محاربوی را به نیرو های پولیس و اردوی ملی افغان سرعت بخشیده، همزمان با آن می خواهد مساعدت دراز مدت اقتصادی را با نیرو های 350 هزار نفری افغان به طور قابل ملاحظهء کاهش دهد.
با وصف آن که قوماندانان ارشد نیرو های ایتلاف بین المللی ادعا می کنند که نیروهای امنیتی بهتر آموزش یافتهء افغان قادر اند، بخش اعظم مسوولیت فعالیت های محاربوی را الی پایان سال آینده از نیرو های غربی به عهده گیرند، دشواری های مانند استفاده از مواد مخدر، سطح بلند اصطحکاک، عدم موجودیت سربازان با تجربه، ضعف در امورلوژستیکی، آسیب پذیری از ناحیهء نفوذ شورشیان در صفوف نیرو های امینتی افغان در محور توجه قرار دارد.
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
اخیراً افشای یک گزارش محرم یک افسر ارشد و با تجربهء امریکایی سطح بی اعتمادی، حتی خصومت و عناد را بین نیرو های امنیتی افغان و متحدین اتلانتیک شمالی آن متبارز می سازد.
دگرمن امریکایی دانیل ال دیویس (Army Lt. Col. Daniel L. Davis) که دو دور در افغانستان اجرای وظیفه کرده است، در ماه جاری یک بررسیش را در مورد پولیس و اردوی ملی افغانستان در مجلهء اردوی امریکا نشر کرده، در آن به نکاتی اشاره می کند، که تفاوت های فرهنگی بین افغان ها و نیرو های غربی که در یک پایگاه به طور مشترک کار و فعالیت کرده اند؛ باعث ایجاد فضای نامساعد شده است.
افسران بخش روابط عامهء نیرو های غربی شاید به صورت متداوم موفقیت های برنامهء آموزش نیروهای امنیتی افغان به خصوص ارتقای قابلیت های آن ها را برجسته سازند که رهبری برخی عملیات های بزرگ را به عهده می گیرند و هزاران تن آن ها خواندن و نوشتن را آموخته اند، اما به نوشته دانیل ال دیویس فعالیت و کار روزانهء سربازان پیادهء افغان با نیروهای ناتو مملو از خشم و سو تفاهمات است.
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
بزرگترین گروپ قومی افغانستان را پشتون ها تشکیل می دهد و بخش اعظم طالبان نیز پشتون اند. موجودیت پشتون ها در پولیس و اردوی ملی افغانستان دست کم گرفته شده و این مساله باعث تنش ها در بین مقامات اردو و روابط اردو با مردم محل در مناطق پشتون نشین شده است.
در یک گزارش اخیر انتونی کوردسمن کارشناس مرکز مطالعات ستراتیژیک و بین المللی نیز گفته شده است که نظامیان مشکلات ساختاری، کمبود ترینران، عجله در انکشاف، فساد در رهبری و وفاداری به جنگ سالاران اردوی افغانستان را کم اهمیت جلو داده اند.
دگروال اکبرستانکزی یکی از مسوولین استخدام اردوی ملی نیز با تایید اینکه برخی پرسش ها مانند اینکه تازه استخدام شده گان در مورد شورشیان چی نظر دارند و یا اینکه به حکومت افغانستان وفاداراند یا خیر؟ نا پرسیده باقی می ماند، می گوید:
«چرا ما از آن ها این سوال را بپرسیم؟ کی حقیقت را خواهد گفت؟»
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
این روز ها نیرو های امنیتی افغان زیر فشار شدید قرار دارند تا قابلیت هایشان را به طور قابل ملاحظهء در همهء ساحات از امحای بیسوادی آغاز تا مسایل مربوط به امور لوژستیکی ارتقا دهند.
ناتو پروسهء انتقال وظایف محاربوی را به نیرو های پولیس و اردوی ملی افغان سرعت بخشیده، همزمان با آن می خواهد مساعدت دراز مدت اقتصادی را با نیرو های 350 هزار نفری افغان به طور قابل ملاحظهء کاهش دهد.
با وصف آن که قوماندانان ارشد نیرو های ایتلاف بین المللی ادعا می کنند که نیروهای امنیتی بهتر آموزش یافتهء افغان قادر اند، بخش اعظم مسوولیت فعالیت های محاربوی را الی پایان سال آینده از نیرو های غربی به عهده گیرند، دشواری های مانند استفاده از مواد مخدر، سطح بلند اصطحکاک، عدم موجودیت سربازان با تجربه، ضعف در امورلوژستیکی، آسیب پذیری از ناحیهء نفوذ شورشیان در صفوف نیرو های امینتی افغان در محور توجه قرار دارد.
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
اخیراً افشای یک گزارش محرم یک افسر ارشد و با تجربهء امریکایی سطح بی اعتمادی، حتی خصومت و عناد را بین نیرو های امنیتی افغان و متحدین اتلانتیک شمالی آن متبارز می سازد.
دگرمن امریکایی دانیل ال دیویس (Army Lt. Col. Daniel L. Davis) که دو دور در افغانستان اجرای وظیفه کرده است، در ماه جاری یک بررسیش را در مورد پولیس و اردوی ملی افغانستان در مجلهء اردوی امریکا نشر کرده، در آن به نکاتی اشاره می کند، که تفاوت های فرهنگی بین افغان ها و نیرو های غربی که در یک پایگاه به طور مشترک کار و فعالیت کرده اند؛ باعث ایجاد فضای نامساعد شده است.
افسران بخش روابط عامهء نیرو های غربی شاید به صورت متداوم موفقیت های برنامهء آموزش نیروهای امنیتی افغان به خصوص ارتقای قابلیت های آن ها را برجسته سازند که رهبری برخی عملیات های بزرگ را به عهده می گیرند و هزاران تن آن ها خواندن و نوشتن را آموخته اند، اما به نوشته دانیل ال دیویس فعالیت و کار روزانهء سربازان پیادهء افغان با نیروهای ناتو مملو از خشم و سو تفاهمات است.
روزنامهء لوس آنجلس تایمز می نویسد:
بزرگترین گروپ قومی افغانستان را پشتون ها تشکیل می دهد و بخش اعظم طالبان نیز پشتون اند. موجودیت پشتون ها در پولیس و اردوی ملی افغانستان دست کم گرفته شده و این مساله باعث تنش ها در بین مقامات اردو و روابط اردو با مردم محل در مناطق پشتون نشین شده است.
در یک گزارش اخیر انتونی کوردسمن کارشناس مرکز مطالعات ستراتیژیک و بین المللی نیز گفته شده است که نظامیان مشکلات ساختاری، کمبود ترینران، عجله در انکشاف، فساد در رهبری و وفاداری به جنگ سالاران اردوی افغانستان را کم اهمیت جلو داده اند.
دگروال اکبرستانکزی یکی از مسوولین استخدام اردوی ملی نیز با تایید اینکه برخی پرسش ها مانند اینکه تازه استخدام شده گان در مورد شورشیان چی نظر دارند و یا اینکه به حکومت افغانستان وفاداراند یا خیر؟ نا پرسیده باقی می ماند، می گوید:
«چرا ما از آن ها این سوال را بپرسیم؟ کی حقیقت را خواهد گفت؟»
