در توزیع جوایز اسکار برای فلم های سینمایی و مستند در هالیود شاید بیشتر به فلم های پر زرق و برق، افسونگر و عشقی تمرکز شود.
اما مشاهده تمام فلم های که امسال برای رقابت ها در جشنوارهء اسکار پیشنهاد شده اند، ساده نیست. زیرا در میان آنها فلمی مستندی پیشنهاد شده که چشم انسان کمتر توانایی دیدن آن را دارد.
این فلم مستند پاکستانی بنام سیوینگ فیس است که کمک داکتری را به زنی که قربانی تیزاب پاشی شده، نشان می دهد.
این زن از سوی کسی دیگر نه بلکه از سوی شوهرش مورد حمله قرار گرفته است.
هیترماهیر گزارشگر مرکز خبر رادیو آزادی با کارگردان این فلم و داکترکه با جراحی پلاستیک، این زن را در پاکستان تداوی کرده، صحبت نموده و گزارشی را تهیه کرده است.
وقتی مردم در مورد هالیود و مراسم توزیع اسکار فکر می کند، کسی در این تصور نیست که چیزهای زشت، بد و خشن را ببیند، مانند چهرهء زنی که در فلم مستند سیوینگ فیس نشان داده شده است.
در این فلم مردی بر صورت همسرش تیزاب می پاشد و به او برای همیشه چهره زشت می دهد. فلم مستند سیوینگ فیس که چشمان انسان به مشکل قدرت دیدن آن را دارد، برای جایزه اسکار که مراسم توزیع آن روز یکشنبه برگزار می گردد، پیشنهاد شده است.
شرمین عبید چینوی دایریکتر این فلم مستند می داند که عدهء از اشتراک کننده گان این مراسم امکان دارد که بعد از دیدن چند صحنه اول فلم چشمان شان را از تماشا فلم برگردانند. زیرا او این عکس العمل را هنگام نمایش فلم در سینما مشاهده کرده است:
« برای کسانیکه این فلم را مشاهده کرده اند، برخی از تصاویر آن خیلی ناراحت کننده بوده است. زیرا شما چهره زنی را می بیننید که شدیدا ًآسیب دیده است. شما در این فلم به سوی زنی می بینید که تمام چهره او شاریده و از بین رفته است. اما عدهء از تماشا چیان این فلم می گویند، آنها امیدوار اند که این فلم بتواند روحیه زنان را احیا کند و اطمینان حاصل شود که زنان دیگر در پاکستان چنین چیزی را محتمل نخواهند شد.»
خانم شرمین که فلم سیوینگ فیس را یکجا با فلم ساز امریکایی بنام دانیال جونگ ساخته و آن را در رقابت های فلم های کتگوری مستند برای گرفتن بلند ترین جایزه گذشته است، باور دارد که این یگانه راه یست که می تواند توجه بیشتر را برای توقف حملات توسط تیزاب جلب نماید.
در برخی از بخش های پاکستان برای شوهران که همسران شان اعمال ناخوش آیند را انجام می دهند و برای مردان که دوست دختر شان آنها را رها می کنند، در عمل ظاهراً انتقام جویانه تیزاب پاشی به صورت آنها، یک عمل خیلی ساده است.
انجمن زیر نام نجات یافته گان تیزاب پاشی می گوید، هر سال به صورت حدود 150 زن در پاکستان تیزاب پاشیده می شود.
به گفتهء این موسسه 150 رقم خیلی پایین است. زیرا زنان از شرم و حیا نمی خواهند این موضوع را خبر بدهند و یا خواستار کمک شوند.
فلم مستند سیوینگ فیس بر کار داکتر محمد جاوید جراح موفق در لندن که به نجات دهندهء این زنان مبدل شده است، تمرکز کرده است.
داکتر جاوید می گوید، او فقط چهار سال پیش از چنین اتفاق های اطلاع حاصل کرده است که بر زنان پاکستانی چنین حملاتی صورت می گیرند.
داکتر جاوید که برای اشتراک در مراسم توزیع جوایز در لاس انجلس حضور دارد، گفت او نمی دانست و از حملات تیزاب پاشی آگاهی نداشت:
« هنگامیکه من در مورد آن خبر شدم، گفتم که این موضوعی نیست که پنهان نگهداشته شود و این موضوع باید به شکل از اشکال برملا گردد. این از خود ماست از طرف خودما و از سوی جامعه ما. اگر شما امکانات و مهارت برای کمک به قربانیان آن را داشته باشید باید در مورد چیزی انجام دهید. زیرا افراد محل شما سبب چنین نا امیدی ها به زنان شده اند و دولت در حفاظت از این افراد و کشانیدن مرتکبین آن به عدالت و قضا ناکام است و شما می بینید که عملاً چنین وقایع رخ می دهند. همین بود احساس کردم که یک کاری را باید انجام دهم.»
ذکیه یکی از این قربانیان است که فلم سیوینگ فیس روی قصهء آن تمرکز دارد:
« این اتاق ایست که زنده گی من در اینجا به آتش کشانیده شد. در همین اتاق زنده گی من از بین رفت و برباد شدم.»
کارگردان این فلم مستند می گوید که ذکیه توسط شوهرش مورد حملهء تیزاب پاشی قرار گرفته است.
حمله بر صورت زنان تنها صدمه فزیکی بر آنها نبوده، بلکه آنها با از دست دادن صورت شان از ترس ظاهر شدن در محضرعام گرفته تا از دست دادن اعتماد به خود صدمهء روانی نیز می بینند.
گفته می شود که با تلاش های مدافعین قربانیان حملات تیزاب پاشی، اکنون پاکستان قوانینی را وضع کرده که بر اساس آن به مرتکبین این جرم 14 سال زندان تعیین شده است. اما تا هنوز برای تطبیق و اجرای این قانون مشکلات وجود دارد.
دایریکتر و آنانی که برای ساختن این فلم کمک کرده اند، امیدوارند که این فلم آغاز برای کمک به جلوگیری از چنین حوادث باشد.
اما مشاهده تمام فلم های که امسال برای رقابت ها در جشنوارهء اسکار پیشنهاد شده اند، ساده نیست. زیرا در میان آنها فلمی مستندی پیشنهاد شده که چشم انسان کمتر توانایی دیدن آن را دارد.
این فلم مستند پاکستانی بنام سیوینگ فیس است که کمک داکتری را به زنی که قربانی تیزاب پاشی شده، نشان می دهد.
این زن از سوی کسی دیگر نه بلکه از سوی شوهرش مورد حمله قرار گرفته است.
هیترماهیر گزارشگر مرکز خبر رادیو آزادی با کارگردان این فلم و داکترکه با جراحی پلاستیک، این زن را در پاکستان تداوی کرده، صحبت نموده و گزارشی را تهیه کرده است.
وقتی مردم در مورد هالیود و مراسم توزیع اسکار فکر می کند، کسی در این تصور نیست که چیزهای زشت، بد و خشن را ببیند، مانند چهرهء زنی که در فلم مستند سیوینگ فیس نشان داده شده است.
در این فلم مردی بر صورت همسرش تیزاب می پاشد و به او برای همیشه چهره زشت می دهد. فلم مستند سیوینگ فیس که چشمان انسان به مشکل قدرت دیدن آن را دارد، برای جایزه اسکار که مراسم توزیع آن روز یکشنبه برگزار می گردد، پیشنهاد شده است.
شرمین عبید چینوی دایریکتر این فلم مستند می داند که عدهء از اشتراک کننده گان این مراسم امکان دارد که بعد از دیدن چند صحنه اول فلم چشمان شان را از تماشا فلم برگردانند. زیرا او این عکس العمل را هنگام نمایش فلم در سینما مشاهده کرده است:
« برای کسانیکه این فلم را مشاهده کرده اند، برخی از تصاویر آن خیلی ناراحت کننده بوده است. زیرا شما چهره زنی را می بیننید که شدیدا ًآسیب دیده است. شما در این فلم به سوی زنی می بینید که تمام چهره او شاریده و از بین رفته است. اما عدهء از تماشا چیان این فلم می گویند، آنها امیدوار اند که این فلم بتواند روحیه زنان را احیا کند و اطمینان حاصل شود که زنان دیگر در پاکستان چنین چیزی را محتمل نخواهند شد.»
خانم شرمین که فلم سیوینگ فیس را یکجا با فلم ساز امریکایی بنام دانیال جونگ ساخته و آن را در رقابت های فلم های کتگوری مستند برای گرفتن بلند ترین جایزه گذشته است، باور دارد که این یگانه راه یست که می تواند توجه بیشتر را برای توقف حملات توسط تیزاب جلب نماید.
در برخی از بخش های پاکستان برای شوهران که همسران شان اعمال ناخوش آیند را انجام می دهند و برای مردان که دوست دختر شان آنها را رها می کنند، در عمل ظاهراً انتقام جویانه تیزاب پاشی به صورت آنها، یک عمل خیلی ساده است.
انجمن زیر نام نجات یافته گان تیزاب پاشی می گوید، هر سال به صورت حدود 150 زن در پاکستان تیزاب پاشیده می شود.
به گفتهء این موسسه 150 رقم خیلی پایین است. زیرا زنان از شرم و حیا نمی خواهند این موضوع را خبر بدهند و یا خواستار کمک شوند.
فلم مستند سیوینگ فیس بر کار داکتر محمد جاوید جراح موفق در لندن که به نجات دهندهء این زنان مبدل شده است، تمرکز کرده است.
داکتر جاوید می گوید، او فقط چهار سال پیش از چنین اتفاق های اطلاع حاصل کرده است که بر زنان پاکستانی چنین حملاتی صورت می گیرند.
داکتر جاوید که برای اشتراک در مراسم توزیع جوایز در لاس انجلس حضور دارد، گفت او نمی دانست و از حملات تیزاب پاشی آگاهی نداشت:
« هنگامیکه من در مورد آن خبر شدم، گفتم که این موضوعی نیست که پنهان نگهداشته شود و این موضوع باید به شکل از اشکال برملا گردد. این از خود ماست از طرف خودما و از سوی جامعه ما. اگر شما امکانات و مهارت برای کمک به قربانیان آن را داشته باشید باید در مورد چیزی انجام دهید. زیرا افراد محل شما سبب چنین نا امیدی ها به زنان شده اند و دولت در حفاظت از این افراد و کشانیدن مرتکبین آن به عدالت و قضا ناکام است و شما می بینید که عملاً چنین وقایع رخ می دهند. همین بود احساس کردم که یک کاری را باید انجام دهم.»
ذکیه یکی از این قربانیان است که فلم سیوینگ فیس روی قصهء آن تمرکز دارد:
« این اتاق ایست که زنده گی من در اینجا به آتش کشانیده شد. در همین اتاق زنده گی من از بین رفت و برباد شدم.»
کارگردان این فلم مستند می گوید که ذکیه توسط شوهرش مورد حملهء تیزاب پاشی قرار گرفته است.
حمله بر صورت زنان تنها صدمه فزیکی بر آنها نبوده، بلکه آنها با از دست دادن صورت شان از ترس ظاهر شدن در محضرعام گرفته تا از دست دادن اعتماد به خود صدمهء روانی نیز می بینند.
گفته می شود که با تلاش های مدافعین قربانیان حملات تیزاب پاشی، اکنون پاکستان قوانینی را وضع کرده که بر اساس آن به مرتکبین این جرم 14 سال زندان تعیین شده است. اما تا هنوز برای تطبیق و اجرای این قانون مشکلات وجود دارد.
دایریکتر و آنانی که برای ساختن این فلم کمک کرده اند، امیدوارند که این فلم آغاز برای کمک به جلوگیری از چنین حوادث باشد.
