روزنامه انترنیشنل هرالد تربیون در شماره اخیر خود مطلبی دارد در مورد جنگ افغانستان و مشکلات آن تحت عنوان «چه سعادت و بزرگی است که انسان برای کشورش کشته شود.»
نویسنده مطلب راجر کوهن می نویسد: وقتی در باره 2000 قربانی که اردوی امریکا از سال 2001 تا امروز در افغانستان داده است فکر می کند، مصرع های شعر کپلنگ بیادش می آید که چنین معنی دارند: اگر کسی از شما سوال کند که چرا کشته می شوئید در پاسخ بگوئید بخاطری که بزرگان ما حقیقت را نگفتند.
به نوشته روزنامه، در جنگ افغانستان بسیار نکات غیر حقیقی بیان شد که فهرست آن طولانی می باشد. این بهانه که صدام حسین اسلحه کشتار جمعی دارد، توجیه بود برای آغاز جنگ در عراق که افغانستان را تا حدی بباد فراموشی داد و دامنه خشونت را در افغانستان وسعت بخشید. در حالی که هیچ اثری از چنین سلاح در عراق بدست نیامد و صدها عسکر امریکایی هم در این جنگ کشته شدند.
روزنامه می افزاید، نشان دادن اینکه در جبهه جنگ علیه تروریزم در افغانستان پیروزی مشکل نیست بعد از 11 سال معلوم شد که این تصور هم حقیقت نداشت.
به نوشته روزنامه، غیر حقیقی ترین ادعا در جنگ افغانستان این بود که پاکستان گویا در مبارزه علیه تروریزم متحد وفادار امریکا می باشد، در حالی که اگر به عقب نگاه کنیم اکثریت عساکر امریکایی در افغانستان توسط کسانی کشته شده اند که از خاک پاکستان به این کشور آمده اند.
روزنامه انترنیشنل هرالد تربیون می افزاید، کشته شدن رهبر القاعده اسامه بن لادن در خاک پاکستان هم نشان می دهد که این کشور تا چه حد از رهبران تروریزم حمایت می کرد.
نشریه فارن پالیسی هم به همین موضوع اشاره نموده در شماره اخیر خود می نویسد ، آیا هیچ کس سوال نمی کند که چگونه رهبر القاعده با خانواده اش در نزدیکی اکادمی نظامی کاکل در ابیت آباد سال ها زندگی کرد تا اینکه توسط کوماندو های امریکایی کشته شد.
به نوشته نشریه، در آغاز چنین یک ادعا وجود داشت که یک صاحب منصب سازمان استخبارات نظامی پاکستان آی اس آی به امریکا در پیدا کردن اسامه بن لادن کمک کرده است که این عمل شاید یک نوع امیدواری را برای همکاری پاکستان نشان می داد، اما در این رابطه هیچ سندی ارایه نشد و رهبری نو آی اس ای این ادعا را هم کاملاً رد کرد.
در چنین حالت چگونه می توان وفاداری این متحد نام نهاد در جنگ علیه تروریزم را حقیقت خواند.
نویسنده مطلب راجر کوهن می نویسد: وقتی در باره 2000 قربانی که اردوی امریکا از سال 2001 تا امروز در افغانستان داده است فکر می کند، مصرع های شعر کپلنگ بیادش می آید که چنین معنی دارند: اگر کسی از شما سوال کند که چرا کشته می شوئید در پاسخ بگوئید بخاطری که بزرگان ما حقیقت را نگفتند.
به نوشته روزنامه، در جنگ افغانستان بسیار نکات غیر حقیقی بیان شد که فهرست آن طولانی می باشد. این بهانه که صدام حسین اسلحه کشتار جمعی دارد، توجیه بود برای آغاز جنگ در عراق که افغانستان را تا حدی بباد فراموشی داد و دامنه خشونت را در افغانستان وسعت بخشید. در حالی که هیچ اثری از چنین سلاح در عراق بدست نیامد و صدها عسکر امریکایی هم در این جنگ کشته شدند.
روزنامه می افزاید، نشان دادن اینکه در جبهه جنگ علیه تروریزم در افغانستان پیروزی مشکل نیست بعد از 11 سال معلوم شد که این تصور هم حقیقت نداشت.
به نوشته روزنامه، غیر حقیقی ترین ادعا در جنگ افغانستان این بود که پاکستان گویا در مبارزه علیه تروریزم متحد وفادار امریکا می باشد، در حالی که اگر به عقب نگاه کنیم اکثریت عساکر امریکایی در افغانستان توسط کسانی کشته شده اند که از خاک پاکستان به این کشور آمده اند.
روزنامه انترنیشنل هرالد تربیون می افزاید، کشته شدن رهبر القاعده اسامه بن لادن در خاک پاکستان هم نشان می دهد که این کشور تا چه حد از رهبران تروریزم حمایت می کرد.
نشریه فارن پالیسی هم به همین موضوع اشاره نموده در شماره اخیر خود می نویسد ، آیا هیچ کس سوال نمی کند که چگونه رهبر القاعده با خانواده اش در نزدیکی اکادمی نظامی کاکل در ابیت آباد سال ها زندگی کرد تا اینکه توسط کوماندو های امریکایی کشته شد.
به نوشته نشریه، در آغاز چنین یک ادعا وجود داشت که یک صاحب منصب سازمان استخبارات نظامی پاکستان آی اس آی به امریکا در پیدا کردن اسامه بن لادن کمک کرده است که این عمل شاید یک نوع امیدواری را برای همکاری پاکستان نشان می داد، اما در این رابطه هیچ سندی ارایه نشد و رهبری نو آی اس ای این ادعا را هم کاملاً رد کرد.
در چنین حالت چگونه می توان وفاداری این متحد نام نهاد در جنگ علیه تروریزم را حقیقت خواند.