پایین بودن کیفیت کالای وارداتی و در مقابل بلند بودن قیمت این کالا ها شکایت ها و نگرانی های باشنده گان کابل را در پی داشته است. این باشنده گان می گویند، که شماری از تاجران افغان به کمپنی های خارجی فرمایش تولید کالای با کیفیت پایین را می دهند و زمانی که آنرا به افغانستان وارد می کنند با قیمت بلند بالای مردم به فروش می رسانند.
به گفته این افراد هنگامی که آنان یک لباس را با قیمت بلند خریداری می کنند توقع دارند تا مدت زیادی از آن لباس استفاده کنند.
برخی از باشنده گان کابل در این مورد می گویند:
« تکه ها را متر سه صد و چهار صد گرفته بودند اما با یک بار شستن همه اش خراب شد، این موضوع به تاجران ارتباط می گیرد اما توجه دولت هم مهم است که وجود ندارد. »
« روغن های پاکستانی بسیار بی کیفیت است کلش از مغز استخوان ساخته می شود اما دولت کنترول نمی کند، هر کس غم جیب خود را می خورد. »
« تاجران می گویند که به کیفیت پایین تولید کنید اما با قیمت بلند می فروشند. »
این شکایت ها نه تنها از پایین بودن کیفیت کالا بلند شده اند بلکه پایین بودن کیفیت مواد خوراکه وارداتی به افغانستان نیز انتقاد های مردم را برانگیخته است. هرچند بیشتر این انتقاد ها از تاجران افغان صورت می گیرد و مردم می گویند که تاجران این کشور باید اقتصاد مردم شان در نظر گیرند، اما اتاق تجارت و صنایع افغانستان این شکایت ها را به شکلی نادرست می خواند.
خان جان الکوزی معاون این اتاق به رادیو آزادی گفت که تاجران افغان مطابق به تقاضای بازار به افغانستان جنس وارد می کنند اما این به آن معنا نیست که این جنس کاملاً بی کیفیت است.
« اگر کسی آگاهانه این کار را بکند و مال بی کیفیت را به فروش برساند واقعاً که این کار از لحاظ اصولی و قانونی جرم پنداشته می شود. در این شک نیست که جنسی که به افغانستان وارد می شود به کیفیتی نیست که چین برای اروپا می سازد، اما این به این معنا نیست که کیفیت یک جنس کاملاً خراب باشد که در یک بار شستن از بین برود.»
تعدادی زیادی از مردم از حکومت نیز شکایت می کنند که در بخش کنترول کالای بی کیفیت ناتوان است و با کسانی که اموال بی کیفیت را وارد کشور می کنند هیچ گونه برخوردی نمی کند. اما اداره نورم و استندرد در افغانستان از کار روی یک طرحی سخن می زند که به اساس آن از ورود امتعه بی کیفیت در این کشور جلوگیری می شود.
مجیب الرحمان خطیر معاون تخنیکی این اداره:
« طرح پیشنهادی ما که به اساس آن یک کمیته مشترک از اداره ملی ستندرد، وزارت های تجارت و صنایع، اقصاد و مالیه ایجاد شده که در چهار ماه آینده یک طرح ملی را برای جلوگیری از ورود امتعه بی کیفیت به کشور به شورای ملی ستندرد و شورای وزیران ارایه خواهیم کرد. »
در این حال برخی از تاجران به این باور اند که اکثر اموال بی کیفیت به شکل قاچاقی وارد افغانستان می شود. آگاهان امور اقتصادی می گویند، که یکی از شاخصه های اقتصاد بازار ایجاد رقابت میان تاجران است، اما به باور آنان در افغانستان نه رقابتی وجود دارد و نه هم نرخ معینی بالای کالا گذاشته می شود.
در حال حاضر بیشترین اجناس و مواد خوراکه مورد ضرورت افغانستان از کشور های خارجی وارد کشور می گردد. به اساس گزارش ها سال گذشته تجار افغان به ارزش بیش از شش میلیارد دالر امریکایی مواد غذایی و اجناس مورد ضرورت این کشور را از پاکستان وارد این کشور کرده اند. در کنار پاکستان چین و ایران به ترتیب کشورهای اند که بیشتر تولیدات شان درافغانستان به مصر می رسد.
به گفته این افراد هنگامی که آنان یک لباس را با قیمت بلند خریداری می کنند توقع دارند تا مدت زیادی از آن لباس استفاده کنند.
برخی از باشنده گان کابل در این مورد می گویند:
« تکه ها را متر سه صد و چهار صد گرفته بودند اما با یک بار شستن همه اش خراب شد، این موضوع به تاجران ارتباط می گیرد اما توجه دولت هم مهم است که وجود ندارد. »
« روغن های پاکستانی بسیار بی کیفیت است کلش از مغز استخوان ساخته می شود اما دولت کنترول نمی کند، هر کس غم جیب خود را می خورد. »
« تاجران می گویند که به کیفیت پایین تولید کنید اما با قیمت بلند می فروشند. »
این شکایت ها نه تنها از پایین بودن کیفیت کالا بلند شده اند بلکه پایین بودن کیفیت مواد خوراکه وارداتی به افغانستان نیز انتقاد های مردم را برانگیخته است. هرچند بیشتر این انتقاد ها از تاجران افغان صورت می گیرد و مردم می گویند که تاجران این کشور باید اقتصاد مردم شان در نظر گیرند، اما اتاق تجارت و صنایع افغانستان این شکایت ها را به شکلی نادرست می خواند.
خان جان الکوزی معاون این اتاق به رادیو آزادی گفت که تاجران افغان مطابق به تقاضای بازار به افغانستان جنس وارد می کنند اما این به آن معنا نیست که این جنس کاملاً بی کیفیت است.
« اگر کسی آگاهانه این کار را بکند و مال بی کیفیت را به فروش برساند واقعاً که این کار از لحاظ اصولی و قانونی جرم پنداشته می شود. در این شک نیست که جنسی که به افغانستان وارد می شود به کیفیتی نیست که چین برای اروپا می سازد، اما این به این معنا نیست که کیفیت یک جنس کاملاً خراب باشد که در یک بار شستن از بین برود.»
تعدادی زیادی از مردم از حکومت نیز شکایت می کنند که در بخش کنترول کالای بی کیفیت ناتوان است و با کسانی که اموال بی کیفیت را وارد کشور می کنند هیچ گونه برخوردی نمی کند. اما اداره نورم و استندرد در افغانستان از کار روی یک طرحی سخن می زند که به اساس آن از ورود امتعه بی کیفیت در این کشور جلوگیری می شود.
مجیب الرحمان خطیر معاون تخنیکی این اداره:
« طرح پیشنهادی ما که به اساس آن یک کمیته مشترک از اداره ملی ستندرد، وزارت های تجارت و صنایع، اقصاد و مالیه ایجاد شده که در چهار ماه آینده یک طرح ملی را برای جلوگیری از ورود امتعه بی کیفیت به کشور به شورای ملی ستندرد و شورای وزیران ارایه خواهیم کرد. »
در این حال برخی از تاجران به این باور اند که اکثر اموال بی کیفیت به شکل قاچاقی وارد افغانستان می شود. آگاهان امور اقتصادی می گویند، که یکی از شاخصه های اقتصاد بازار ایجاد رقابت میان تاجران است، اما به باور آنان در افغانستان نه رقابتی وجود دارد و نه هم نرخ معینی بالای کالا گذاشته می شود.
در حال حاضر بیشترین اجناس و مواد خوراکه مورد ضرورت افغانستان از کشور های خارجی وارد کشور می گردد. به اساس گزارش ها سال گذشته تجار افغان به ارزش بیش از شش میلیارد دالر امریکایی مواد غذایی و اجناس مورد ضرورت این کشور را از پاکستان وارد این کشور کرده اند. در کنار پاکستان چین و ایران به ترتیب کشورهای اند که بیشتر تولیدات شان درافغانستان به مصر می رسد.
