بعد از حمله تروریستی یازده سپتامبر سال 2001 میلادی، جورج بوش رییس جمهور آنوقت امریکا با صدای بلند جهان را هوشدار داد "در جنگ علیه تروریزم، یا با ما باشید و یا اینکه علیه ما." بنوشته روزنامه گاردین چاپ انگلستان، در یک راپوری که اخیراً از طرف (Open Society) یا جامعه باز بنشر رسیده، از آن به بعد، 54 کشور خارجی در پروگرام جهانی اختطاف و شکنجه (CIA) که بنام توقیف گاه های غیرعادی شناخته می شوند سهم گرفتند.
به این معنی که اشخاص مظنون از روی سرک ها چیده و برداشته شده و مخفیانه بغرض تحقیق و شکنجه بکشور دیگر انتقال داده می شدند. کشور های مانند آیرلند، فنلند و دنمارک اجازه دادند تا سی-آی-ای تروریست های مظنون را به میدان های هوایی آنها انتقال بدهند. حکومت سویدن اجازه داد تا اشخاص مظنون مستقیماً به مصر انتقال داده شود و حکومت بریتانیا نیز از تمام جهات به این توقیف گاه های غیر عادی کمک نمود.
بنوشته روزنامه گاردین، در راپور های که از طرف پارلمان اروپا قبلاً بنشر رسیده، راجع به بی فایده بودن همکاری کشورهای ماورای اتلانتیک در پروگرام شکنجه به تفصیل بیان شده است. لیون پنیتا وزیر دفاع امریکا در هفته گذشته گفت:
« من فکر می کنم که بدون این تلاش ها هم ما می توانیستم اسامه بن لادن را دستگیر کنیم. »
خلاصه که (اوپن سوسایتی) با یکجا کردن مکاتیب رسمی، اظهارات سازمان های حقوق بشر و معلومات از سایر منابع، برای اولین بار یک تصویر نسبتاً کاملی از همکاری کشورهای اروپایی با ستراتیژی فوق قانون امریکا برای از بین بردن شبکه القاعده ترسیم کرده است. در راپور همچنان فهرست وسیع از تروریست های مظنون که در پروگرام سی-آی-ای دستگیر شده توام با سرنوشت بعدی هر یک آنها جمع آوری گردیده است.
طور مثال، عبدالعزیز عنایت الله یک تبعه افغان مدتی در کابل در بازداشت بوده و اکنون در زندان گوانتانامو به سر می برد. مجید مختار سیسی المغربی تبعه لیبیا در سال 2003 در پاکستان دستگیر شد و در ماه فبروری سال 2011 از زندان آزاد گردید. عبدالکریم محمود تبعه پاکستان برادر زاده خالد شیخ محمد طراح حمله یازده سپتامبر در ماه جون سال 2004 از طرف سی-آی-ای در پاکستان دستگیر گردید و اکنون معلوم نیست که او در کجا است.
امیرسنگ مولف راپور و یک قانون دان در اوپن سوسایتی به رادیو آزادی گفت:
« راپور نشان می دهد که 54 کشور به طریقه های مختلف به شمول اجازه دادن توقیفگاهای مخفی سی-آی-ای در کشور شان، دستگیری زندانیان، انتقال دادن آنها به جاهای مختلف، تهیه معلومات استخباراتی که منتج به دستگیری آنها می گردید و تعدادی از طریقه های دیگر کمک کردند. »
سنگ می گوید، مجموع اشخاص مظنون به 136 تن می رسد، ممکن تعداد آنها بیشتر باشد، اما زمانی تعداد واقعی معلوم خواهد شد که ایالات متحده امریکا و شرکای این کشور این معلومات را به دسترس عامه قرار بدهند. بعضی کشورها از سهم گیری شان در پروگرام سی-آی-ای اعتراف کرده اند و حتی بعضی از کشور ها مانند کانادا، سویدن، آسترالیا و بریتانیا به قربانیان که در توقیف گاههای غیرعادی (ICA) مورد شکنجه و آزار قرار گرفته اند غرامت پرداخته اند.
بنوشته روزنامه گاردین، رییس جمهور بوش در آنوقت گفته بود، ایالات متحده امریکا موضوع را تعقیب می نماید و آن کشور های که در جنگ علیه تروریزم همکاری نه نمایند مسوول خواهند بود. به امید این که راپور (اوپن سوسایتی) همچنین یک گامی باشد بسوی جواب گفتن و مسوول شناختن آنعده از کشور های که درین پروگرام سهم گرفتند و فعال بودند.
به این معنی که اشخاص مظنون از روی سرک ها چیده و برداشته شده و مخفیانه بغرض تحقیق و شکنجه بکشور دیگر انتقال داده می شدند. کشور های مانند آیرلند، فنلند و دنمارک اجازه دادند تا سی-آی-ای تروریست های مظنون را به میدان های هوایی آنها انتقال بدهند. حکومت سویدن اجازه داد تا اشخاص مظنون مستقیماً به مصر انتقال داده شود و حکومت بریتانیا نیز از تمام جهات به این توقیف گاه های غیر عادی کمک نمود.
بنوشته روزنامه گاردین، در راپور های که از طرف پارلمان اروپا قبلاً بنشر رسیده، راجع به بی فایده بودن همکاری کشورهای ماورای اتلانتیک در پروگرام شکنجه به تفصیل بیان شده است. لیون پنیتا وزیر دفاع امریکا در هفته گذشته گفت:
« من فکر می کنم که بدون این تلاش ها هم ما می توانیستم اسامه بن لادن را دستگیر کنیم. »
خلاصه که (اوپن سوسایتی) با یکجا کردن مکاتیب رسمی، اظهارات سازمان های حقوق بشر و معلومات از سایر منابع، برای اولین بار یک تصویر نسبتاً کاملی از همکاری کشورهای اروپایی با ستراتیژی فوق قانون امریکا برای از بین بردن شبکه القاعده ترسیم کرده است. در راپور همچنان فهرست وسیع از تروریست های مظنون که در پروگرام سی-آی-ای دستگیر شده توام با سرنوشت بعدی هر یک آنها جمع آوری گردیده است.
طور مثال، عبدالعزیز عنایت الله یک تبعه افغان مدتی در کابل در بازداشت بوده و اکنون در زندان گوانتانامو به سر می برد. مجید مختار سیسی المغربی تبعه لیبیا در سال 2003 در پاکستان دستگیر شد و در ماه فبروری سال 2011 از زندان آزاد گردید. عبدالکریم محمود تبعه پاکستان برادر زاده خالد شیخ محمد طراح حمله یازده سپتامبر در ماه جون سال 2004 از طرف سی-آی-ای در پاکستان دستگیر گردید و اکنون معلوم نیست که او در کجا است.
امیرسنگ مولف راپور و یک قانون دان در اوپن سوسایتی به رادیو آزادی گفت:
« راپور نشان می دهد که 54 کشور به طریقه های مختلف به شمول اجازه دادن توقیفگاهای مخفی سی-آی-ای در کشور شان، دستگیری زندانیان، انتقال دادن آنها به جاهای مختلف، تهیه معلومات استخباراتی که منتج به دستگیری آنها می گردید و تعدادی از طریقه های دیگر کمک کردند. »
سنگ می گوید، مجموع اشخاص مظنون به 136 تن می رسد، ممکن تعداد آنها بیشتر باشد، اما زمانی تعداد واقعی معلوم خواهد شد که ایالات متحده امریکا و شرکای این کشور این معلومات را به دسترس عامه قرار بدهند. بعضی کشورها از سهم گیری شان در پروگرام سی-آی-ای اعتراف کرده اند و حتی بعضی از کشور ها مانند کانادا، سویدن، آسترالیا و بریتانیا به قربانیان که در توقیف گاههای غیرعادی (ICA) مورد شکنجه و آزار قرار گرفته اند غرامت پرداخته اند.
بنوشته روزنامه گاردین، رییس جمهور بوش در آنوقت گفته بود، ایالات متحده امریکا موضوع را تعقیب می نماید و آن کشور های که در جنگ علیه تروریزم همکاری نه نمایند مسوول خواهند بود. به امید این که راپور (اوپن سوسایتی) همچنین یک گامی باشد بسوی جواب گفتن و مسوول شناختن آنعده از کشور های که درین پروگرام سهم گرفتند و فعال بودند.
