زلمی دوازده ساله که لباس سرخ رنگ بر تن دارد، مثل هزاران مهاجر غیر قانونی افغان از صبح تا شام سرگردان می گردد، او خریطهء پلاستیکی می فروشد.
زلمی می گوید: اگر ایران نمی بود، ما هم نمی بودیم.
او می گوید، دیگر به افغانستان بر نمی گردد.
مجلهء ایکونومیست چاپ لندن نوشته است که زلمی سه سال پیش از خانواده اش در هرات جدا شد. او هیچگاهی به مکتب نرفته است.
زلمی از فروش خریطه های پلاستیکی روزانه یک و نیم لک ریال به دست می آورد که چیزی بیش از چهار دالر امریکایی می شود.
به نوشتهء ایکونومیست، سه دهه جنگ در افغانستان، ایران را به کشوری مبدل ساخته که شمار زیادی از مهاجران عمدتاً از مناطق شهری در آن سرازیر شده اند.
بر اساس گزارش ها، یک ملیون مهاجر افغان به طور قانونی در ایران زندگی می کنند، اما نیم ملیون دیگر آنان درین کشور غیر قانونی استند.
ایکونومیست نوشته است که وضعیت نابسامان اقتصادی در ایران و همچنان پالیسی های حکومت این کشور، بسیاری از مهاجران افغان را مجبور ساخته تا به افغانستان بروند یا راهسپار ترکیه، یونان و دیگر کشورها شوند.
یک مرد افغان که نامش را نگرفته به رادیو آزادی پیام گذاشته و گفته است ارزش واحد پول ایران کاهش یافته و مزدی را که او در بدل کارش به دست می آورد، مشکلی را حل نمی کند:
«کاری شود که به افغانستان برگردیم. آن جا کار کنیم. این جا، کار کردن به درد نمی خورد. ارزش تومان پایین است، کار فایده ندارد.»
مجلهء ایکونومیست نوشته است که در ده سال گذشته پنج ملیون و هفت صد هزار افغان به وطن برگشته اند.
به نوشتهء ایکونومیست، حکومت ایران ظرف ده سال گذشته به مهاجران افغان اهمیت نداده است، از دادن یک کار با عزت به آنان خودداری کرده و آنان را در مطبوعات به نام های جنایتکار و قاچاقبر معرفی کرده است.
بر اساس گزارش، اطفال مهاجران غیر قانونی افغان در ایران اجازهء درس خواندن و بهره مند شدن از خدمات صحی را ندارند.
حمید یک مهاجر چهل و سه سالهء افغان که از بیش از ده سال به طور قانونی در ایران زندگی می کند، به مجلهء ایکونومیست گفته است: مقام های ایرانی با او رویهء بد می کنند و افغان ها مثل ایرانی ها از امتیازات برخوردار نیستند.
حمید گفته است: پولیس ایران خانه های مهاجران افغان را تلاشی می کنند، ثروت شان را می دزدند و سپس از خاک ایران خارج شان می کنند.
زلمی می گوید: اگر ایران نمی بود، ما هم نمی بودیم.
او می گوید، دیگر به افغانستان بر نمی گردد.
مجلهء ایکونومیست چاپ لندن نوشته است که زلمی سه سال پیش از خانواده اش در هرات جدا شد. او هیچگاهی به مکتب نرفته است.
زلمی از فروش خریطه های پلاستیکی روزانه یک و نیم لک ریال به دست می آورد که چیزی بیش از چهار دالر امریکایی می شود.
به نوشتهء ایکونومیست، سه دهه جنگ در افغانستان، ایران را به کشوری مبدل ساخته که شمار زیادی از مهاجران عمدتاً از مناطق شهری در آن سرازیر شده اند.
بر اساس گزارش ها، یک ملیون مهاجر افغان به طور قانونی در ایران زندگی می کنند، اما نیم ملیون دیگر آنان درین کشور غیر قانونی استند.
ایکونومیست نوشته است که وضعیت نابسامان اقتصادی در ایران و همچنان پالیسی های حکومت این کشور، بسیاری از مهاجران افغان را مجبور ساخته تا به افغانستان بروند یا راهسپار ترکیه، یونان و دیگر کشورها شوند.
یک مرد افغان که نامش را نگرفته به رادیو آزادی پیام گذاشته و گفته است ارزش واحد پول ایران کاهش یافته و مزدی را که او در بدل کارش به دست می آورد، مشکلی را حل نمی کند:
«کاری شود که به افغانستان برگردیم. آن جا کار کنیم. این جا، کار کردن به درد نمی خورد. ارزش تومان پایین است، کار فایده ندارد.»
مجلهء ایکونومیست نوشته است که در ده سال گذشته پنج ملیون و هفت صد هزار افغان به وطن برگشته اند.
به نوشتهء ایکونومیست، حکومت ایران ظرف ده سال گذشته به مهاجران افغان اهمیت نداده است، از دادن یک کار با عزت به آنان خودداری کرده و آنان را در مطبوعات به نام های جنایتکار و قاچاقبر معرفی کرده است.
بر اساس گزارش، اطفال مهاجران غیر قانونی افغان در ایران اجازهء درس خواندن و بهره مند شدن از خدمات صحی را ندارند.
حمید یک مهاجر چهل و سه سالهء افغان که از بیش از ده سال به طور قانونی در ایران زندگی می کند، به مجلهء ایکونومیست گفته است: مقام های ایرانی با او رویهء بد می کنند و افغان ها مثل ایرانی ها از امتیازات برخوردار نیستند.
حمید گفته است: پولیس ایران خانه های مهاجران افغان را تلاشی می کنند، ثروت شان را می دزدند و سپس از خاک ایران خارج شان می کنند.
