مظاهره کننده گان در کنار تقبیح نمودن خشونت علیه زنان خواهان تامین صلح، عدالت و حاکمیت قانون در افغانستان شده اند.
این مظاهره کننده گان به روز پنجشنبه از مقابل لیسه حبیبیه الی مقر شورای ملی راه پیمایی کرده و خواهان اعاده حقوق شان گردیدند.
در جریان همین مظاهره فعالان زن نامهء را که عنوانی رییس جمهور افغانستان نوشته بودند به خوانش گرفتند.
بخشی از این نامه را یکی از تنظیم کننده های این مظاهره چنین بیان کرد:
« جناب رییس جمهور، ما زنان افغانستان خواهان جلوگیری از خشونت های که حاکم بر زنان است می باشیم، ما خواهان پروسه انتخابات شفاف و عادلانه هستیم و همچنان توجه حکومت را در از بین بردن خشونت می خواهیم. »
این خانم ها یک روز پیش از هشت مارچ که مصادف است به روز جهانی زن دست به مظاهره زدند.
فعالان حقوق زن در کنار نامهء سرگشاده به رییس جمهور کرزی یک قطع نامه را نیز صادر کرده اند.
در بخشی از این قطع نامه چنین آمده است:
« ما زنان خواهان حقوق خود هستیم، ما خواهان از بین بردن خویش خوری، قوم گرایی و فساد اداری هستیم، اگر سیستم به این روند باشد زنان نمی توانند در ادارات دولتی جذب شوند و بیرون از منازل شان از امنیت برخوردار باشند حکومت باید زمینه مشارکت های سیاسی را برای زنان مساعد بسازد. »
این صدا ها در حالی بلند می شوند، که از 10 سال به این طرف برعلاوه وزارت امور زنان ده ها موسسه و سازمان غیر حکومتی بخاطر دفاع ازحقوق زن در افغانستان فعالیت دارد.
اما گزارش ها می رسانند که هنوز هم خشونت در برابر زنان به پیمانه زیاد وجود دارد.
رواج های قبل از وقت و بدون مشوره دختر، لت و کوب از سوی خانواده شوهر تجاوز از جمله موارد اند که شماری از زنان افغان همه روز با آن دست به گریبان اند.
این مظاهره کننده گان به روز پنجشنبه از مقابل لیسه حبیبیه الی مقر شورای ملی راه پیمایی کرده و خواهان اعاده حقوق شان گردیدند.
در جریان همین مظاهره فعالان زن نامهء را که عنوانی رییس جمهور افغانستان نوشته بودند به خوانش گرفتند.
بخشی از این نامه را یکی از تنظیم کننده های این مظاهره چنین بیان کرد:
« جناب رییس جمهور، ما زنان افغانستان خواهان جلوگیری از خشونت های که حاکم بر زنان است می باشیم، ما خواهان پروسه انتخابات شفاف و عادلانه هستیم و همچنان توجه حکومت را در از بین بردن خشونت می خواهیم. »
این خانم ها یک روز پیش از هشت مارچ که مصادف است به روز جهانی زن دست به مظاهره زدند.
فعالان حقوق زن در کنار نامهء سرگشاده به رییس جمهور کرزی یک قطع نامه را نیز صادر کرده اند.
در بخشی از این قطع نامه چنین آمده است:
« ما زنان خواهان حقوق خود هستیم، ما خواهان از بین بردن خویش خوری، قوم گرایی و فساد اداری هستیم، اگر سیستم به این روند باشد زنان نمی توانند در ادارات دولتی جذب شوند و بیرون از منازل شان از امنیت برخوردار باشند حکومت باید زمینه مشارکت های سیاسی را برای زنان مساعد بسازد. »
این صدا ها در حالی بلند می شوند، که از 10 سال به این طرف برعلاوه وزارت امور زنان ده ها موسسه و سازمان غیر حکومتی بخاطر دفاع ازحقوق زن در افغانستان فعالیت دارد.
اما گزارش ها می رسانند که هنوز هم خشونت در برابر زنان به پیمانه زیاد وجود دارد.
رواج های قبل از وقت و بدون مشوره دختر، لت و کوب از سوی خانواده شوهر تجاوز از جمله موارد اند که شماری از زنان افغان همه روز با آن دست به گریبان اند.
