زن روستایی در ولسوالی خنجان ولایت بغلان یک جریب زمین خود را که از موقعیت بسیار خوب برخوردار است، جهت اعمار مکتب به حدود پنج صد شاگرد خورد سال که با طی نمودن فاصله های زیاد و پر خطر به مکاتب دور می روند، اهدا کرد.
قمر الدین یک بزرگ قومی قریه گزان این ولسوالی می گوید: این زن بیوه که گل پری نام دارد و بهترین زمین خود در کنار شاهراه دوشی خنجان را که شش لک افغانی قیمت دارد در اختیار معارف گذاشته است و از دولت می خواهد تا آن را مکتب چند صنفی برای شاگردان خورد سال قریه اش اعمار نماید.
مردم این قریه گفته اند که در قریه آنها مکتب وجود ندارد و از این که بچه های خورد سال شان بیش ازین توان رفتن به مکاتب دور دست را ندارند باید دولت در همین زمین اهدا شده مکتبی را برای آنها اعمار نماید.
این مردم که بیشتر از کار های انجام شده توسط ریاست انکشاف دهات راضی به نظر می رسند از همین اداره تقاضای اعمار این مکتب را دارند و می گویند:
« نام من عبدالواجد از قریه گزان هستم، بچه های ما در دو مکتب که از ما ساعت ها فاصله دارند می روند البته راه که آنها می روند در کنار شاهراه عمومی و خیلی پر خطر است.
قبول کنید دل ما به حال همین طفلک های ما می سوزد که ما هر روز برای شان وعده دروغین می دهیم و امیدوارشان می کنیم که به زودی مکتب خود شان اعمار می شود، ولی ما از دروغ گفتن خسته شدیم و آنها از این وعده ها خسته شده اند.
دولت می گفت، جای برای مکتب ندارید ولی حالا آن زن که دلش به حال بچه های ما سوخت و زمین خود را وقف مکتب کرد کسی آن را جور نمی کند.
ما از ریاست انکشاف دهات می خواهیم تا در برنامه سال بعد اش این مکتب ما را جور کند.»
انجنیرعبدالرب حکیمی رییس احیا و انکشاف دهات بغلان نیز با ستایش ازین اقدام خانم مذکور گفت: حتماً در بر آورده شدن آرزوی این زن خیرخواه همکاری لازم را انجام می دهد:
« من کاملاً حاضرم، آنها پیشنهاد شان را بیاورند ما حتماً ایشان را از عمق دل کمک می کنیم و در برنامه بعدی خود آن را جور می کنیم.»
در ولایت بغلان مردم زیاد وجود دارند که قسمت از زمین های شان را وقف مدارس، مساجد و معارف کرده اند، اما کمتر زنی تا به حال دیده شده که نیم از دارایی خود یعنی چنین زمین اعلی در کنار شاهراه را وقف مکتب نماید.
باید گفت: با وجود آن که سالانه چندین تعمیر مکتب در ولایت بغلان اعمار می گردد، هنوز نزدیک به نیم از شاگردان مکاتب این ولایت در فضای باز و نا مساعد آموزشی، درس می خوانند.
مسوولان ریاست معارف بغلان که دلیل آن را رشد بیسابقه معارف در ولایت بغلان می دانند، می گویند: سال به سال مشکل بی سر پناهی شاگردان کم و تا چند سال آینده تمام مکاتب بغلان دارای تعمیر و اتاق های مجهز درسی خواهد شد.
بشیر احمد غزالی، بغلان
قمر الدین یک بزرگ قومی قریه گزان این ولسوالی می گوید: این زن بیوه که گل پری نام دارد و بهترین زمین خود در کنار شاهراه دوشی خنجان را که شش لک افغانی قیمت دارد در اختیار معارف گذاشته است و از دولت می خواهد تا آن را مکتب چند صنفی برای شاگردان خورد سال قریه اش اعمار نماید.
مردم این قریه گفته اند که در قریه آنها مکتب وجود ندارد و از این که بچه های خورد سال شان بیش ازین توان رفتن به مکاتب دور دست را ندارند باید دولت در همین زمین اهدا شده مکتبی را برای آنها اعمار نماید.
این مردم که بیشتر از کار های انجام شده توسط ریاست انکشاف دهات راضی به نظر می رسند از همین اداره تقاضای اعمار این مکتب را دارند و می گویند:
« نام من عبدالواجد از قریه گزان هستم، بچه های ما در دو مکتب که از ما ساعت ها فاصله دارند می روند البته راه که آنها می روند در کنار شاهراه عمومی و خیلی پر خطر است.
قبول کنید دل ما به حال همین طفلک های ما می سوزد که ما هر روز برای شان وعده دروغین می دهیم و امیدوارشان می کنیم که به زودی مکتب خود شان اعمار می شود، ولی ما از دروغ گفتن خسته شدیم و آنها از این وعده ها خسته شده اند.
دولت می گفت، جای برای مکتب ندارید ولی حالا آن زن که دلش به حال بچه های ما سوخت و زمین خود را وقف مکتب کرد کسی آن را جور نمی کند.
ما از ریاست انکشاف دهات می خواهیم تا در برنامه سال بعد اش این مکتب ما را جور کند.»
انجنیرعبدالرب حکیمی رییس احیا و انکشاف دهات بغلان نیز با ستایش ازین اقدام خانم مذکور گفت: حتماً در بر آورده شدن آرزوی این زن خیرخواه همکاری لازم را انجام می دهد:
« من کاملاً حاضرم، آنها پیشنهاد شان را بیاورند ما حتماً ایشان را از عمق دل کمک می کنیم و در برنامه بعدی خود آن را جور می کنیم.»
در ولایت بغلان مردم زیاد وجود دارند که قسمت از زمین های شان را وقف مدارس، مساجد و معارف کرده اند، اما کمتر زنی تا به حال دیده شده که نیم از دارایی خود یعنی چنین زمین اعلی در کنار شاهراه را وقف مکتب نماید.
باید گفت: با وجود آن که سالانه چندین تعمیر مکتب در ولایت بغلان اعمار می گردد، هنوز نزدیک به نیم از شاگردان مکاتب این ولایت در فضای باز و نا مساعد آموزشی، درس می خوانند.
مسوولان ریاست معارف بغلان که دلیل آن را رشد بیسابقه معارف در ولایت بغلان می دانند، می گویند: سال به سال مشکل بی سر پناهی شاگردان کم و تا چند سال آینده تمام مکاتب بغلان دارای تعمیر و اتاق های مجهز درسی خواهد شد.
بشیر احمد غزالی، بغلان
