آرامگاه امیر علیشیر نوایی به سبک معماری هراتی اعمار شد

سر انجام بعد از کش و گیرها وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان آرامگاه امیر علیشیر نوایی وزیر دانشمند سلطان حسین بایقراء را به سبک و معماری اصیل هراتی اعمار کرد.

مسوولان آمریت حفظ آبدات تاریخی در ولایت هرات می گویند، آرامگاه امیر علیشیر نوایی از سوی شرکت ساختمانی افغانی دیار سازان از مواد و مصالح تولید هرات ساخته شده است.

ایام الدین اجمل آمر آبدات تاریخی ولایت هرات می گوید، این بنای تاریخی به ارزش بیش از سه میلیون افغانی از بودجه انکشافی وزرات اطلاعات افغانستان انجام یافته است.

آمر آبدات تاریخی ولایت هرات از نبود بودجه لازم برای حفظ آثار و آبدات تاریخی و کمبود تشکیلات لازم در این ولایت انتقاد می کند.

او گفت، اگر دولت افغانستان در این مورد توجه جدی را انجام ندهد بیشتر آبدات و ساحات باستانی در این ولایت غربی افغانستان نابود خواهد شد.

از سوی هم داکتر داود شاه صبا والی ولایت هرات از مقامات مرکزی افغانستان به خاطر آنچه بی توجهی به ارزش های فرهنگی در این مناطق خوانده می شود انتقاد می کند.

والی هرات از حکومت افغانستان می خواهد تا برنامه مناسب را برای حفظ آثار و آبدات تاریخی مردم افغانستان روی دست بگیرد.

او گفت، اگر مقامات مسوول آثار فرهنگی را مرمت و بازسازی نکنند نسل های بعدی از دیدن این ارزش ها محروم خواهند ماند.

امیر علیشیر نوایی وزیر دانشمند سلطان حسین بایقراء در سال 906 هجری قمری وفات کرده و آرامگاه اش در همان سال و در زمان سلطان حسین بایقراء ساخته شده است.

گنبد آرامگاه علیشیر نوایی در سال 1304 در زمانی که که مصلی هرات تخریب شده بود نیز کاملاً صدمه دیده و از بین رفت.

این مقبره در حالی باقی مانده بود که در سال 1326 هجری شمسی غلام حیدرخان مختار زاده یکتن از تاجران افغان به شکل امروزی آنرا اعمار کرد.

بالاخره دولت ازبکستان با توافق دولت افغانستان در 1383 هجری شمسی آرامگاه علیشیر نوایی را تخریب کرد تا به شکل دیگر بسازد اما این موضوع با مخالفت یونسکو همراه شد.

دولت ازبکستان این بناً به همان وضعیت رها کرد تا بلاخره وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان تصیمیم گرفت، تا آرامگاه امیر علیشیر نوایی را به سبک معماری اصیل هرات ترمیم کند.

امیر علیشیر نوایی در زمان صدارت خود 370 بنای عام المنفعه را اعمار کرده بود. گنبد امیر علیشیر نوایی در فاصله تقریباً صد متری مقبره گوهر شاد و بیگم و در نزدیکی مناره های مصلی هرات موقعیت دارد.

به اساس اطلاعات آمریت حفظ آبدات تاریخی هرات هم اکنون 430 آبده و ساحه باستانی ثبت و راجستر این اداره است که گفته می شود بیشترین شان در حال نابودی قرار دارند.