ده سال قبل روهین رحمانی و تعدادی از رفقای اش 300 دالر را روی یک پروژهء آموزشی به مصرف رساند. آنها یک اتاق را به کرایه گرفته کورس آموزشی را برای افغانانی که تازه از جنگ داخلی و حاکمیت طالبان آزاد شده بودند، ایجاد کردند.
اکنون این تلاش های ابتدایی به یک نهاد بزرگ آموزشی یعنی پوهنتون کاردان مبدل شده است که درآن 8 هزار محصل در برنامه های مختلف ازعلوم سیاسی گرفته تا انجیری ساختمانی و مهندسی مصروف فراگیری علم و دانش می باشند.
این موضوع یک روند قابل توجهء برای افغانستان است که 12 سال قبل حکومت طالبان مانع شمولیت دختران در مکاتب آن بود و تعداد زیادی از افغانان تحصیل کرده مجبور به فرار از این کشور شدند.
براساس احصایه وزارت تحصیلات عالی افغانستان، حدود 8 هزار محصل درآن زمان شامل موسسات تحصیلات عالی کشور بودند که اکنون تعداد شان به 204 هزار محصل می رسد که یک پنجم آنها را دختران تشکیل می دهند.
مطابق اراقام ارایه شده از سوی وزارت تحصیلات عالی در حال حاضر 70 موسسه تحصیلات عالی خصوصی در افغانستان فعالیت داشته که در آن 74 هزار محصل درس می خوانند که بیش از یک سوم کل محصلان درافغانستان را تشکیل می دهند.
مسوولان تحصیلات عالی افغانستان می گویند، تدابیری اتخاذ شده که موسسات خصوصی آموزشی صرف برای پول کارنکنند. حتی منتقدین به این موافق اند که پیشرفت سکتور خصوصی معارف برای تعلیم و تربیت این کشور 30 ملیونی که دو- سوم آن را جوانان دارای سن 24 سال و یا پائین تر از آن تشکیل می دهند، خیلی با اهمیت است.
مائیکل سمیت رییس پوهنتون امریکایی در افغانستان گفت: « در کشورهای روبه انکشاف به طور خاص به سرمایه گذاری درعرصه تحصیلات عالی نیازاست. زیرااین کشورها به کادر رهبری نیاز بیشتر احساس می شود. »
آقای سمیت افزود، شما درین کشورها به یک سکتور قوی حکومتی و خصوصی نیاز دارید.
به نوشتهء خبرگزاری اسوشیتدپرس زمانیکه از نزدیکی ساختمان پوهنتون کاردان می گذرید دیدگاه تان از افغانستان ، لحظهء تغییر می کند.
روهین رحمانی می گوید، موسسه تحصیلی کاردان با بودجه 4 ملیون دالر فعالیت دارد و از یک محصل در برابر دیپلوم بکلوریا 6 هزار و 6 صد دالر در چهارسال تحصیلی پول اخذ می نماید. اکثریت محصلانی که از این پوهنتون فارغ می شوند کار می یابند و برای آنها ماهانه معاش خوب پرداخته می شود.
رحمانی تایید کرد که بعضی از برنامه های پوهنتون کاردان نیاز به دقت بیشتر اکادمیک دارد. اما پیش بینی نمود که معیاری شدن این موسسه به مرور زمان بهبود می یابد. اسوشیتدپرس می نویسد، طبیعی است که تعداد اندک از افغانان می توانند شامل این گونه موسسات شوند.
حتی اکثریت جوانان واجد شرایط شمولیت در موسسات تحصیلات عالی، به خاطر مصارف ترانسپورت ، خریدن کتب درسی و محل بودباش نمی توانند در پوهنتون های مجانی و دولتی به تحصیل بپردازند.
اکنون این تلاش های ابتدایی به یک نهاد بزرگ آموزشی یعنی پوهنتون کاردان مبدل شده است که درآن 8 هزار محصل در برنامه های مختلف ازعلوم سیاسی گرفته تا انجیری ساختمانی و مهندسی مصروف فراگیری علم و دانش می باشند.
این موضوع یک روند قابل توجهء برای افغانستان است که 12 سال قبل حکومت طالبان مانع شمولیت دختران در مکاتب آن بود و تعداد زیادی از افغانان تحصیل کرده مجبور به فرار از این کشور شدند.
براساس احصایه وزارت تحصیلات عالی افغانستان، حدود 8 هزار محصل درآن زمان شامل موسسات تحصیلات عالی کشور بودند که اکنون تعداد شان به 204 هزار محصل می رسد که یک پنجم آنها را دختران تشکیل می دهند.
مطابق اراقام ارایه شده از سوی وزارت تحصیلات عالی در حال حاضر 70 موسسه تحصیلات عالی خصوصی در افغانستان فعالیت داشته که در آن 74 هزار محصل درس می خوانند که بیش از یک سوم کل محصلان درافغانستان را تشکیل می دهند.
مسوولان تحصیلات عالی افغانستان می گویند، تدابیری اتخاذ شده که موسسات خصوصی آموزشی صرف برای پول کارنکنند. حتی منتقدین به این موافق اند که پیشرفت سکتور خصوصی معارف برای تعلیم و تربیت این کشور 30 ملیونی که دو- سوم آن را جوانان دارای سن 24 سال و یا پائین تر از آن تشکیل می دهند، خیلی با اهمیت است.
مائیکل سمیت رییس پوهنتون امریکایی در افغانستان گفت: « در کشورهای روبه انکشاف به طور خاص به سرمایه گذاری درعرصه تحصیلات عالی نیازاست. زیرااین کشورها به کادر رهبری نیاز بیشتر احساس می شود. »
آقای سمیت افزود، شما درین کشورها به یک سکتور قوی حکومتی و خصوصی نیاز دارید.
به نوشتهء خبرگزاری اسوشیتدپرس زمانیکه از نزدیکی ساختمان پوهنتون کاردان می گذرید دیدگاه تان از افغانستان ، لحظهء تغییر می کند.
روهین رحمانی می گوید، موسسه تحصیلی کاردان با بودجه 4 ملیون دالر فعالیت دارد و از یک محصل در برابر دیپلوم بکلوریا 6 هزار و 6 صد دالر در چهارسال تحصیلی پول اخذ می نماید. اکثریت محصلانی که از این پوهنتون فارغ می شوند کار می یابند و برای آنها ماهانه معاش خوب پرداخته می شود.
رحمانی تایید کرد که بعضی از برنامه های پوهنتون کاردان نیاز به دقت بیشتر اکادمیک دارد. اما پیش بینی نمود که معیاری شدن این موسسه به مرور زمان بهبود می یابد. اسوشیتدپرس می نویسد، طبیعی است که تعداد اندک از افغانان می توانند شامل این گونه موسسات شوند.
حتی اکثریت جوانان واجد شرایط شمولیت در موسسات تحصیلات عالی، به خاطر مصارف ترانسپورت ، خریدن کتب درسی و محل بودباش نمی توانند در پوهنتون های مجانی و دولتی به تحصیل بپردازند.
