به تاریخ بیست و ششم سپتامبر سال 1983 دگرمن ستنیسلاو پتروف (Stanislav Petrov) مثل همیشه بالای وظیفه اش در حومهء شهر مسکو حاضر شده بود.
ستنیسلاو پتروف در تاسیسات مستحکم نظامی زیر زمینی کار می کرد که سیستم رادارهای پیشرفته اوکوی(Oko) اتحادشوروی سابق از آن جا رهبری می شد. شب از نیمه گذشته بود که زنگ خطر به صدا در آمد.
دگرمن پتروف متوجه شد، یک ستلایت نشان می دهد که ایالات متحدهء امریکا پنح راکت قاره پیما را به استقامت اتحاد شوروی فیر کرده است.
ستنیسلاو پتروف می گوید:
"صفحه ای که در برابرم قرار داشت، فوراً سرخ شد و زنگ خطر آنچنان بلند به صدا در آمده بود که مرده از قبر بیرون می کرد."
فقط چند هفته قبل از این حادثه، اتحاد شوروی اشتباهاً یک طیارهء مسافربری کوریایی جنوبی را به گمان اینکه طیارهء نظامیست، سرنگون ساخته بود که در اثر آن 269 مسافر ملکی به شمول یک عضو کانگرس امریکا کشته شده بودند. تنش ها بین دو کشور در سطحی بود که اگر پتروف به سیستم های هوشدارد دهنده اعتماد می کرد، اورا می بخشیدند.
دستورالعمل طوری بود که پتروف باید فوراً هوشدار سیستم های رادار را به افسران مافوقش اطلاع می داد که می توانست به تصویب حملهء متقابل اتمی و آغاز یک جنگ کامل هستوی بیانجامد.
دگرمن ستنیسلاو پتروف این کار نکرد و با خودش فکر کرد، اگر امریکا بر اتحاد شوروی حمله کند، صرف پنج راکت را فیر نخواهد کرد. از جانب دیگر پتروف به سیستم کشف راکتی که به تازه گی تعبیه شده بود نیز اعتماد نداشت و سیستم های رادار زمینی هم فیر راکت ها را تایید نمی کردند.
ستنیسلاو پتروف می گوید:
"احساس خنده آوری به من دست داد، نمی خواستم اشتباه کنم و تصمیم خودرا گرفتم."
بعد تر ستلایت ها نشان دادند که انعکاس نور آفتاب را بر فراز ابرها به جای فیر راکت ها اشتباه گرفته اند و سیستم های کمپوتری هم که باید آن را فلتر می کرد درست کار نکرده بودند.
بعد از تحقیقات جدی از دگرمن ستنیسلاو پتروف، از تصمیم وی استقبال و حتی مدال برایش وعده داده شد. اما از مدال خبری نشد و به خاطر عدم تنظیم اسناد لازم برای وی اخطار هم داده شد.
دگرمن ستنیسلاو پتروف می گوید، بعد تر دانشمندان ارشد اتحاد شوروی سابق موجودیت یک اشتباه را در سیستم های کمپیوتری تشخیص کردند. پتروف 44 ساله قبل از وقت تقاعد کرد و با دشواری های عصبی مقابل شد.
بعد از گذشت سال ها دگرمن متقاعد ستنیسلاوپتروف به خاطر نقشی که در جلوگیری از آغاز جنگ اتمی ایفا کرده بود، در سال 2006 میلادی به سازمان ملل متحد در نیویارک رفت و جایزهء نهاد اتباع جهان به او داده شد.
در یک اعلامیهء ماموریت روسیه در سازمان ملل متحد اینکه یک شخص بطور انفرادی بتواند جنگ اتمی را آغاز و یا از آن جلوگیری کند، رد شده است.
ستنیسلاو پتروف در تاسیسات مستحکم نظامی زیر زمینی کار می کرد که سیستم رادارهای پیشرفته اوکوی(Oko) اتحادشوروی سابق از آن جا رهبری می شد. شب از نیمه گذشته بود که زنگ خطر به صدا در آمد.
دگرمن پتروف متوجه شد، یک ستلایت نشان می دهد که ایالات متحدهء امریکا پنح راکت قاره پیما را به استقامت اتحاد شوروی فیر کرده است.
ستنیسلاو پتروف می گوید:
"صفحه ای که در برابرم قرار داشت، فوراً سرخ شد و زنگ خطر آنچنان بلند به صدا در آمده بود که مرده از قبر بیرون می کرد."
فقط چند هفته قبل از این حادثه، اتحاد شوروی اشتباهاً یک طیارهء مسافربری کوریایی جنوبی را به گمان اینکه طیارهء نظامیست، سرنگون ساخته بود که در اثر آن 269 مسافر ملکی به شمول یک عضو کانگرس امریکا کشته شده بودند. تنش ها بین دو کشور در سطحی بود که اگر پتروف به سیستم های هوشدارد دهنده اعتماد می کرد، اورا می بخشیدند.
دستورالعمل طوری بود که پتروف باید فوراً هوشدار سیستم های رادار را به افسران مافوقش اطلاع می داد که می توانست به تصویب حملهء متقابل اتمی و آغاز یک جنگ کامل هستوی بیانجامد.
دگرمن ستنیسلاو پتروف این کار نکرد و با خودش فکر کرد، اگر امریکا بر اتحاد شوروی حمله کند، صرف پنج راکت را فیر نخواهد کرد. از جانب دیگر پتروف به سیستم کشف راکتی که به تازه گی تعبیه شده بود نیز اعتماد نداشت و سیستم های رادار زمینی هم فیر راکت ها را تایید نمی کردند.
ستنیسلاو پتروف می گوید:
"احساس خنده آوری به من دست داد، نمی خواستم اشتباه کنم و تصمیم خودرا گرفتم."
بعد تر ستلایت ها نشان دادند که انعکاس نور آفتاب را بر فراز ابرها به جای فیر راکت ها اشتباه گرفته اند و سیستم های کمپوتری هم که باید آن را فلتر می کرد درست کار نکرده بودند.
بعد از تحقیقات جدی از دگرمن ستنیسلاو پتروف، از تصمیم وی استقبال و حتی مدال برایش وعده داده شد. اما از مدال خبری نشد و به خاطر عدم تنظیم اسناد لازم برای وی اخطار هم داده شد.
دگرمن ستنیسلاو پتروف می گوید، بعد تر دانشمندان ارشد اتحاد شوروی سابق موجودیت یک اشتباه را در سیستم های کمپیوتری تشخیص کردند. پتروف 44 ساله قبل از وقت تقاعد کرد و با دشواری های عصبی مقابل شد.
بعد از گذشت سال ها دگرمن متقاعد ستنیسلاوپتروف به خاطر نقشی که در جلوگیری از آغاز جنگ اتمی ایفا کرده بود، در سال 2006 میلادی به سازمان ملل متحد در نیویارک رفت و جایزهء نهاد اتباع جهان به او داده شد.
در یک اعلامیهء ماموریت روسیه در سازمان ملل متحد اینکه یک شخص بطور انفرادی بتواند جنگ اتمی را آغاز و یا از آن جلوگیری کند، رد شده است.
