با آنکه روز های عید اوقات خوشی برای همه مسلمانان پنداشته می شود اما برای عدهء از خانواده های که اقتصاد ضعیف دارند تجلیل از این روز ها کمرنگ است.
اما در عین حال خانواده ها و افرادی در افغانستان زنده گی می کنند که از سطح بالایی زنده گی برخوردار اند.
عبدالهادی ارغندیوال وزیر اقتصاد افغانستان یکی از همین افراد است، به همین دلیل خواستیم تا بدانیم که وی از روز های عید چگونه تجلیل می کند.
آقای ارغندیوال در صحبت با رادیو آزادی گفت که برای ادای نماز عید به مسجد ارگ ریاست جمهوری افغانستان می رود.
آقای ارغندیوال صاحب دو فرزند دختر است که یکی استاد پوهنتون و دیگری شاگرد مکتب است.
وی افزود که بخاطر مصروفیت های کاری اش نمی تواند در سایر اوقات با خانواده اش بسر ببرد و تلاش می کند تا روز های عید را با فرزندان و خانواده اش سپری کند.
وزیر اقتصاد افغانستان از افراد ثروتمند خواست تا با خانواده های نادار کمک مالی کنند تا آنان نیز بتوانند به گونه از عید تجلیل به عمل بیاورند.
اما در مقایسه با عید وزراء و سایر افراد ثروتمند عید افراد نادار رنگ دیگری دارد، تعدادی از آنها نمی توانند لباس و مواد خوارکی مناسب برایشان تهیه کنند.
یکی از خانواده های نادار که در قلعه زمان خان کابل زنده گی می کند از نبود امکانات و برگزاری عید شکایت میکند.
گل مکی مادر فرزندان این خانواده میگوید نتوانسته است به کودکانش به مناسبت عید لباس تهیه کند.
او گفت زمانی که فرزندان اش از وی تقاضا لباس و خوراکه را می کنند وی مجبور میشود تا از خانه بیرون رفته و خیرات جمع آوری میکند:
« برای عید هیچگونه آماده گی نگرفتیم، اولاد های ما نه لباس دارند و نه مواد خوراکی، فرزندان ما از ما لباس و غذا می خواهند اما نداریم و برایشان میگویم که صبر خداکنند از دست ما چه ساخته است. »
گل مکی یک پسر و دو دختر دارد و شوهر اش دچار مشکل روانی است. وی گفت که آنان عیدی ندارند، نه به خانه کسی میروند و نه کسی به خانه آنان میاید.
پشتنه دختر هشت ساله، گل میکی می گوید که بخاطر داشتن لباس نو زیاد اصرار کرد اما مادرش نخریده است:
« برای عید لباس نو ندارم، کلچه و میوه هم در خانه ما نیست بخاطر که ما پول نداریم. »
پشتنه گفت، زمانی که سایر کودکان را با لباس های نو و رنگه می بیند بسیار رنج میبرد.
خانواده های نادار از حکومت افغانستان می خواهند تا برای بلند بردن اقتصاد خانواده های فقیر و نادار کشور تلاش کند.
اما حکومت و سایر نهاد ها همواره از تعهد کمک ها و عرضه آن به نیازمندان سخن زده اند.
سحر لیوال
اما در عین حال خانواده ها و افرادی در افغانستان زنده گی می کنند که از سطح بالایی زنده گی برخوردار اند.
عبدالهادی ارغندیوال وزیر اقتصاد افغانستان یکی از همین افراد است، به همین دلیل خواستیم تا بدانیم که وی از روز های عید چگونه تجلیل می کند.
آقای ارغندیوال در صحبت با رادیو آزادی گفت که برای ادای نماز عید به مسجد ارگ ریاست جمهوری افغانستان می رود.
آقای ارغندیوال صاحب دو فرزند دختر است که یکی استاد پوهنتون و دیگری شاگرد مکتب است.
وی افزود که بخاطر مصروفیت های کاری اش نمی تواند در سایر اوقات با خانواده اش بسر ببرد و تلاش می کند تا روز های عید را با فرزندان و خانواده اش سپری کند.
وزیر اقتصاد افغانستان از افراد ثروتمند خواست تا با خانواده های نادار کمک مالی کنند تا آنان نیز بتوانند به گونه از عید تجلیل به عمل بیاورند.
اما در مقایسه با عید وزراء و سایر افراد ثروتمند عید افراد نادار رنگ دیگری دارد، تعدادی از آنها نمی توانند لباس و مواد خوارکی مناسب برایشان تهیه کنند.
یکی از خانواده های نادار که در قلعه زمان خان کابل زنده گی می کند از نبود امکانات و برگزاری عید شکایت میکند.
گل مکی مادر فرزندان این خانواده میگوید نتوانسته است به کودکانش به مناسبت عید لباس تهیه کند.
او گفت زمانی که فرزندان اش از وی تقاضا لباس و خوراکه را می کنند وی مجبور میشود تا از خانه بیرون رفته و خیرات جمع آوری میکند:
« برای عید هیچگونه آماده گی نگرفتیم، اولاد های ما نه لباس دارند و نه مواد خوراکی، فرزندان ما از ما لباس و غذا می خواهند اما نداریم و برایشان میگویم که صبر خداکنند از دست ما چه ساخته است. »
گل مکی یک پسر و دو دختر دارد و شوهر اش دچار مشکل روانی است. وی گفت که آنان عیدی ندارند، نه به خانه کسی میروند و نه کسی به خانه آنان میاید.
پشتنه دختر هشت ساله، گل میکی می گوید که بخاطر داشتن لباس نو زیاد اصرار کرد اما مادرش نخریده است:
« برای عید لباس نو ندارم، کلچه و میوه هم در خانه ما نیست بخاطر که ما پول نداریم. »
پشتنه گفت، زمانی که سایر کودکان را با لباس های نو و رنگه می بیند بسیار رنج میبرد.
خانواده های نادار از حکومت افغانستان می خواهند تا برای بلند بردن اقتصاد خانواده های فقیر و نادار کشور تلاش کند.
اما حکومت و سایر نهاد ها همواره از تعهد کمک ها و عرضه آن به نیازمندان سخن زده اند.
سحر لیوال
