فصل جنگ های امسال یک آزمون جدی برای نیروهای امنیتی افغانستان بود که بعد از اخذ مسوولیت های امنیتی، برای نخستین بار بطور مستقلانه در برابر شورشیان طالب ایستاده گی کردند.
مرکز خبری رادیو آزادی می نویسد:
در حالیکه پایان فصل جنگ های سال جاری نزدیک است، نتایج آن را می توان از دیدگاه های متفاوت ارزیابی کرد. اگر از یک طرف نیروهای امنیتی افغانستان توانستند جلو طالبان را بگیرند، اما آن ها قادر نشدند پیروزی قابل ملاحظهء را هم بدست بیاورند و تلفات آن ها نیز چشمگیر بوده است.
وزارت داخلهء افغانستان به تاریخ 29 اکتوبر ارقام تلفات نیروهای مربوط آن وزارت را ارایه کرد. از آغاز ماه اپریل که معمولاً فصل جنگ ها در افغانستان آغاز و تا اخیر ماه اکتوبر که ختم می شود، 2052 عضو نیروهای پولیس ملی و محلی کشته و بیش از 5000 تن دیگر زخمی شده اند؛ در حالیکه رقم مجموعی تلفات و زخمی ها در سال 2012 میلادی حدود 1800 تن بوده است.
در سال جاری طالبان 6604 عملیات، 50 حملهء انتحاری و 1704 حملهء مستقیم را بالای نیروهای پولیس انجام دادند که تعداد آن نسبت به سال گذشته بیشتر است.
مارک میلکی (Mark Milley) جنرال امریکایی که قوماندانی نیروهای پیاده ناتو را به عهده دارد، در ماه سپتامبر گفت، ماهانه 50 تا 100 عسکر اردوی ملی افغانستان کشته می شوند.
دیوید یونگ (David Young) یک مشاور ملکی ناتو در شرق افغانستان، رقم بلند تلفات نیروهای افغان را باعث نگرانی دانسته، می گوید:
"حتی قبل از این تلفات نیز نیروهای امنیتی افغانستان به خاطر ترک وظیفه مجبور بودند، یک سوم صفوف شان را تعویض کنند. اینک به خاطر مسایل آشکار مربوط به روحیهء عساکر، تلفات بطور فاحش زیاد است. در حقیقت ارقام تلفات یک تهدید به مراتب بیشتر از ترک وظیفه را متوجه نیروهای امنیتی افغانستان می سازد."
با وصف تلفات و پیشگویی های بدبینانهء برخی ها، نیروهای امنیتی افغانستان متحمل شکست از طالبان نشدند.
راین اویانس (Ryan Evans) معاون نهاد مستقل نشنل انترست در واشنگتن توانایی نیروهای امنیتی افغانستان را با کاهش منابع خارجی تمویل آن ها در ارتباط دانسته، می گوید:
"این روند را ما در جریان 30 سال گذشته در افغانستان مشاهده می کنیم. زمانیکه نیروهای اتحادشوروی افغانستان را ترک کردند، نیروهای امنیتی افغان به مراکز شهرها عقب رفتند. قبل از خروج نیروهای امریکایی نیز در جریان چند سال اخیر آن ها همین کار را می کنند. آن ها آنچه را که کمر بند آهنین خوانده می شود، بدور مراکز و ولایات تشکیل داده اند و من تصور می کنیم این کار بیشتر سرعت یابد."
در حالیکه قرار است تا سال 2015 مساعدت ها از 7 ملیارد به 4 ملیارد دالر کاهش داده شود، انتظار می رود که تعداد نیروهای امنیتی افغانستان که اکنون به 352 هزار تن می رسد، نیز به 230 هزار تن کاهش یابد.
مرکز خبری رادیو آزادی می نویسد:
در حالیکه پایان فصل جنگ های سال جاری نزدیک است، نتایج آن را می توان از دیدگاه های متفاوت ارزیابی کرد. اگر از یک طرف نیروهای امنیتی افغانستان توانستند جلو طالبان را بگیرند، اما آن ها قادر نشدند پیروزی قابل ملاحظهء را هم بدست بیاورند و تلفات آن ها نیز چشمگیر بوده است.
وزارت داخلهء افغانستان به تاریخ 29 اکتوبر ارقام تلفات نیروهای مربوط آن وزارت را ارایه کرد. از آغاز ماه اپریل که معمولاً فصل جنگ ها در افغانستان آغاز و تا اخیر ماه اکتوبر که ختم می شود، 2052 عضو نیروهای پولیس ملی و محلی کشته و بیش از 5000 تن دیگر زخمی شده اند؛ در حالیکه رقم مجموعی تلفات و زخمی ها در سال 2012 میلادی حدود 1800 تن بوده است.
در سال جاری طالبان 6604 عملیات، 50 حملهء انتحاری و 1704 حملهء مستقیم را بالای نیروهای پولیس انجام دادند که تعداد آن نسبت به سال گذشته بیشتر است.
مارک میلکی (Mark Milley) جنرال امریکایی که قوماندانی نیروهای پیاده ناتو را به عهده دارد، در ماه سپتامبر گفت، ماهانه 50 تا 100 عسکر اردوی ملی افغانستان کشته می شوند.
دیوید یونگ (David Young) یک مشاور ملکی ناتو در شرق افغانستان، رقم بلند تلفات نیروهای افغان را باعث نگرانی دانسته، می گوید:
"حتی قبل از این تلفات نیز نیروهای امنیتی افغانستان به خاطر ترک وظیفه مجبور بودند، یک سوم صفوف شان را تعویض کنند. اینک به خاطر مسایل آشکار مربوط به روحیهء عساکر، تلفات بطور فاحش زیاد است. در حقیقت ارقام تلفات یک تهدید به مراتب بیشتر از ترک وظیفه را متوجه نیروهای امنیتی افغانستان می سازد."
با وصف تلفات و پیشگویی های بدبینانهء برخی ها، نیروهای امنیتی افغانستان متحمل شکست از طالبان نشدند.
راین اویانس (Ryan Evans) معاون نهاد مستقل نشنل انترست در واشنگتن توانایی نیروهای امنیتی افغانستان را با کاهش منابع خارجی تمویل آن ها در ارتباط دانسته، می گوید:
"این روند را ما در جریان 30 سال گذشته در افغانستان مشاهده می کنیم. زمانیکه نیروهای اتحادشوروی افغانستان را ترک کردند، نیروهای امنیتی افغان به مراکز شهرها عقب رفتند. قبل از خروج نیروهای امریکایی نیز در جریان چند سال اخیر آن ها همین کار را می کنند. آن ها آنچه را که کمر بند آهنین خوانده می شود، بدور مراکز و ولایات تشکیل داده اند و من تصور می کنیم این کار بیشتر سرعت یابد."
در حالیکه قرار است تا سال 2015 مساعدت ها از 7 ملیارد به 4 ملیارد دالر کاهش داده شود، انتظار می رود که تعداد نیروهای امنیتی افغانستان که اکنون به 352 هزار تن می رسد، نیز به 230 هزار تن کاهش یابد.
