می گویند تیاتر شاخه مهم هنر های نمایشی است که موضوعی به روی ستیژ با حرکات، ادا و گفتگو تمثیل می شود.
تیاترگدی هم شاخه یی از تیاتر است که گدی ها به جای انسان ها در تمثیل نقش دارند.
در افغانستان در گذشته ها نمایش تیاتر گدی رواج داشت که در برنامه های اطفال به نمایش گذاشته می شد اما با گذشت زمان و سه دهه جنگ تیاتر گدی به فراموشی سپرده شد.
اما از سال 1378 به این طرف برخی از جوانان پوهنځی هنر های پوهنتون کابل ابتکاری به خرج دادند و یک تیم هنری گدی به نام پرواز را ایجاد کردند که تا حال هفت نمایش مختلف را در سطح کشور اجرا کرده و نمایشات شان مورد استقبال شمار از جوانان و کودکان و سایرین قرار گرفت.
احمد نصیر فورمولی سرپرست تیم تیاتر گدی پرواز می گوید، اجرا نمایشات تیاتر گدی در همه ممالک به شیوه های مختلف صورت می گیرد و در افغانستان هم گدی پرواز به شیوه های مختلف مثل ماسک، تیاتر گدی دستی یعنی سر انگشت مثل سر انسان می باشد.
ادریس فقیری فارغ التحصیل پوهنځی هنر های پوهنتون کابل و یکی از اعضای تیاتر گدی پرواز که مدت چهار سال می شود در زیادتر نمایشات هم در داخل و خارج از کشور اشتراک ورزیده است می گوید، تیاتر گدی نسبت به تیاتری که خود شخص روی ستیژ کار می کند مشکل تر است چرا که تمام حرکات گدی با انگشتان انسان اجرا می شود، او از یکی از نمایشات به نام رویا و رامین را که اجرا کرده راضی به نظر می رسید.
در تیاتر گدی با حرکت در آوردن گدی به کمک دستان هنر پیشه ها موضوع داستان دنبال می شود. صدا ها و گفتگو های این گدی ها هم به دوش هنر پیشه گان پشت صحنه است.
احمد نصیر فورمولی سرپرست تیاتر گدی پرواز گفت، با آن که نمایشات شان در برخی از ولایات که انجام داده اند مورد تشویق مردم قرار گرفته، اما در دیگر ولایات که می خواهند تیاتر گدی را اجرا نمایند، از سوی بعضی از مردم به مشکلات مواجه می شوند.
به گفته فورمولی، تیم گدی پرواز در اوایل به تعداد 14 نفر می رسید اما نسبت مشکلات اقتصادی و فامیلی در شمار اعضای تیم، به خصوص طبفه اناث که فامیل ها گویا تیاتر گدی، کار درستی نیست حاضر نشده اند، کاهش به میان آمد.
اما تیم تیاتر گدی برای این که جوانان علاقه مند بتوانند به این هنر رو بیاورند ورکشاپ های آموزشی را برای جوانان مهیا ساخته است.
در اخیر احمد نصیر فورمولی گفت، عدم توجه دولت به تیاتر به خصوص تیاتر گدی، تیاتر رو به رکود است و آنها از دولت خواستار کمک در این زمینه شدند.
نداشتن تجربه کاری و مشکلات کاریابی فارغان پوهنتون ها!
با آنکه هفته گذشته در مورد بیکاری جوانان و راه های حل آن گزارشی داشتیم، اما در این هفته هم با شکایات برخی از محصلین که از پوهنتون ها فارغ می شوند و بنابر نداشتن تجربه کاری ماه ها و سال ها به دفاتر دولتی یا خصوصی کار پیدا کرده نمی توانند و مشکلاتی داشتند، ما هم خواستیم در این مورد گزارشی داشته باشیم.
امروزه ده ها هزار جوان تحصیل کرده در برزخ بیکاری دست و پا زده و مایوس و ناامید از زندگی و آینده خود، رنج می برند. کابوس پیدا کردن شغل، به مهم ترین و وحشتناک ترین دغدغه برای محصلین تبدیل شده و نگرانی از این مساله، تمام سال های تحصیل محصلین را تحت تاثیر خویش قرار داده است.
فرخنده فارغ پوهنځی شرعیات پوهنتون کابل می گوید، از وقتی که فارغ شده به چندین دفتر دولتی و شخصی مراجعه کرده اما بنا به نداشتن تجربه کاری، شامل وظیفه نشده است.
وحیدالله میا خیل که فعلاً در یکی از دفاتر دولتی کار می کند می گوید، بعد از اینکه از بخش اقتصاد فارغ شد مدت هشت ماه نتوانست کار پیدا کند و بدون کدام امتیاز مدتی در بعضی از ادارات کار کرد تا که تجربه کاری حاصل کند و زمینه یافتن کار برایش مساعد گردد. او از دولت خواست تا در این زمینه توجه نماید.
مساعد نشدن کار برای محصلینی که از پوهنتون ها فارغ می شوند و شرط گذاری تجربه کاری مشکلی است که زیادتر جوانان به آن دچار استند اما قانون کار در این مورد چی می گوید؟
سید ذبیح الله ساویز رییس عمومی دارالانشاء کمیسیون اصلاحات اداری و خدامات ملکی گفت، در قانون هیچ وقت نگفته که کسی که از پوهنتون فارغ شده باشد بدون تجربه نمی تواند در خدمات ملکی داخل شود آنها می توانند در بست پنج و شش شامل خدمات ملکی شوند.
وقتی از مسولان وزارت تحصیلات عالی افغانستان در این مورد پرسیدیم گفتند که وزارت تحصیلات یک وزارت تنظیم کننده در راستای مسایل علمی و اکادمیک است در این راستا هم کوشش خود را نموده است تا محصلین کار های خود را به صورت خوب تر و به شکل آموزشی و پرکتیکی پیش ببرند.
عبدالعظیم نور بخش سخنگوی این وزارت گفت، تحصیلات عالی حدود 35 لابراتوار را در پوهنتون ها و موسسات تحصیلات عالی افغانستان به کمک بانک جهانی و سایر کشور ها افتتاح نموده تا عملاً محصلین در قسمت کار های عملی آموزش دیده و زمانیکه از پوهنتون فارغ می شوند از بابت یافتن کار و تجربه کاری نگرانی نداشته باشند.
آقای نوربخش در ادامه گفت، یک محصل زمانیکه از یک رشته فارغ می شود باید آمادگی های عام و تام داشته باشد تا بتواند به طرف کار برود، اما متاسفانه بعضی مشکلات وجود دارد که برای حل آن اقدام نموده اند.
با آنکه وزارت تحصیلات عالی افغانستان می گوید که کار های عملی برای محصلین در دروان تحصیل آموزش داده می شود تا بعد از فراغت بتوانند کار پیدا کنند و تجربه کاری داشته باشند و با برخی از ادارات دولتی هم هماهنگی دارند، ما هم با وزارت کار و امور اجتماعی در این مورد در تماس شدیم که تحصیلات عالی در این مورد کدام هماهنگی با این وزارت دارد؟ در پاسخ علی افتخاری سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی و شهدا و معلولین چنین گفت، قبلاً با وزارت تحصیلات عالی یک هماهنگی خوب وجود داشت اما با گذشت زمان از بین رفت اگر وزرات تحصیلات عالی بخواهد که فارغین پوهنتون ها را به این وزارت راجع کند وزارت کار و امور اجتماعی آماده هر نوع همکاری با این وزارت است.
به باور آگاهان با بیان حرف ها نمی توان مشکل بیکاری را حل کرد بلکه این امر گام های عملی و برنامه های جدی می طلبد. اما محب الرحمن محب که از پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل فارغ شده می گوید، از زمان متعلمی و محصلی در کنار درس ها کار هم می کرد و به این فکر بود تا باشد بعد از فارغ شدن به مشکلات نداشتن تجربه کاری مواجه نشود.
محب الرحمن محب در ادامهء حرف هایش در مورد نداشتن تجربه کاری محصلین و مساعد نشدن کار برای شان در ادارت را مشکل دولت و همچنان مشکل محصلین دانست.
پس چی خوب است خود مسوولیت پذیر بود و برای رفع مشکلات و نجات از مشکلات بیکاری سعی و کوشش کرد تا هیچ گاه بیکاری سراغ فرد نیاید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فرزوان حبیب زاده
تیاترگدی هم شاخه یی از تیاتر است که گدی ها به جای انسان ها در تمثیل نقش دارند.
در افغانستان در گذشته ها نمایش تیاتر گدی رواج داشت که در برنامه های اطفال به نمایش گذاشته می شد اما با گذشت زمان و سه دهه جنگ تیاتر گدی به فراموشی سپرده شد.
اما از سال 1378 به این طرف برخی از جوانان پوهنځی هنر های پوهنتون کابل ابتکاری به خرج دادند و یک تیم هنری گدی به نام پرواز را ایجاد کردند که تا حال هفت نمایش مختلف را در سطح کشور اجرا کرده و نمایشات شان مورد استقبال شمار از جوانان و کودکان و سایرین قرار گرفت.
احمد نصیر فورمولی سرپرست تیم تیاتر گدی پرواز می گوید، اجرا نمایشات تیاتر گدی در همه ممالک به شیوه های مختلف صورت می گیرد و در افغانستان هم گدی پرواز به شیوه های مختلف مثل ماسک، تیاتر گدی دستی یعنی سر انگشت مثل سر انسان می باشد.
ادریس فقیری فارغ التحصیل پوهنځی هنر های پوهنتون کابل و یکی از اعضای تیاتر گدی پرواز که مدت چهار سال می شود در زیادتر نمایشات هم در داخل و خارج از کشور اشتراک ورزیده است می گوید، تیاتر گدی نسبت به تیاتری که خود شخص روی ستیژ کار می کند مشکل تر است چرا که تمام حرکات گدی با انگشتان انسان اجرا می شود، او از یکی از نمایشات به نام رویا و رامین را که اجرا کرده راضی به نظر می رسید.
در تیاتر گدی با حرکت در آوردن گدی به کمک دستان هنر پیشه ها موضوع داستان دنبال می شود. صدا ها و گفتگو های این گدی ها هم به دوش هنر پیشه گان پشت صحنه است.
احمد نصیر فورمولی سرپرست تیاتر گدی پرواز گفت، با آن که نمایشات شان در برخی از ولایات که انجام داده اند مورد تشویق مردم قرار گرفته، اما در دیگر ولایات که می خواهند تیاتر گدی را اجرا نمایند، از سوی بعضی از مردم به مشکلات مواجه می شوند.
به گفته فورمولی، تیم گدی پرواز در اوایل به تعداد 14 نفر می رسید اما نسبت مشکلات اقتصادی و فامیلی در شمار اعضای تیم، به خصوص طبفه اناث که فامیل ها گویا تیاتر گدی، کار درستی نیست حاضر نشده اند، کاهش به میان آمد.
اما تیم تیاتر گدی برای این که جوانان علاقه مند بتوانند به این هنر رو بیاورند ورکشاپ های آموزشی را برای جوانان مهیا ساخته است.
در اخیر احمد نصیر فورمولی گفت، عدم توجه دولت به تیاتر به خصوص تیاتر گدی، تیاتر رو به رکود است و آنها از دولت خواستار کمک در این زمینه شدند.
نداشتن تجربه کاری و مشکلات کاریابی فارغان پوهنتون ها!
با آنکه هفته گذشته در مورد بیکاری جوانان و راه های حل آن گزارشی داشتیم، اما در این هفته هم با شکایات برخی از محصلین که از پوهنتون ها فارغ می شوند و بنابر نداشتن تجربه کاری ماه ها و سال ها به دفاتر دولتی یا خصوصی کار پیدا کرده نمی توانند و مشکلاتی داشتند، ما هم خواستیم در این مورد گزارشی داشته باشیم.
امروزه ده ها هزار جوان تحصیل کرده در برزخ بیکاری دست و پا زده و مایوس و ناامید از زندگی و آینده خود، رنج می برند. کابوس پیدا کردن شغل، به مهم ترین و وحشتناک ترین دغدغه برای محصلین تبدیل شده و نگرانی از این مساله، تمام سال های تحصیل محصلین را تحت تاثیر خویش قرار داده است.
فرخنده فارغ پوهنځی شرعیات پوهنتون کابل می گوید، از وقتی که فارغ شده به چندین دفتر دولتی و شخصی مراجعه کرده اما بنا به نداشتن تجربه کاری، شامل وظیفه نشده است.
وحیدالله میا خیل که فعلاً در یکی از دفاتر دولتی کار می کند می گوید، بعد از اینکه از بخش اقتصاد فارغ شد مدت هشت ماه نتوانست کار پیدا کند و بدون کدام امتیاز مدتی در بعضی از ادارات کار کرد تا که تجربه کاری حاصل کند و زمینه یافتن کار برایش مساعد گردد. او از دولت خواست تا در این زمینه توجه نماید.
مساعد نشدن کار برای محصلینی که از پوهنتون ها فارغ می شوند و شرط گذاری تجربه کاری مشکلی است که زیادتر جوانان به آن دچار استند اما قانون کار در این مورد چی می گوید؟
سید ذبیح الله ساویز رییس عمومی دارالانشاء کمیسیون اصلاحات اداری و خدامات ملکی گفت، در قانون هیچ وقت نگفته که کسی که از پوهنتون فارغ شده باشد بدون تجربه نمی تواند در خدمات ملکی داخل شود آنها می توانند در بست پنج و شش شامل خدمات ملکی شوند.
وقتی از مسولان وزارت تحصیلات عالی افغانستان در این مورد پرسیدیم گفتند که وزارت تحصیلات یک وزارت تنظیم کننده در راستای مسایل علمی و اکادمیک است در این راستا هم کوشش خود را نموده است تا محصلین کار های خود را به صورت خوب تر و به شکل آموزشی و پرکتیکی پیش ببرند.
عبدالعظیم نور بخش سخنگوی این وزارت گفت، تحصیلات عالی حدود 35 لابراتوار را در پوهنتون ها و موسسات تحصیلات عالی افغانستان به کمک بانک جهانی و سایر کشور ها افتتاح نموده تا عملاً محصلین در قسمت کار های عملی آموزش دیده و زمانیکه از پوهنتون فارغ می شوند از بابت یافتن کار و تجربه کاری نگرانی نداشته باشند.
آقای نوربخش در ادامه گفت، یک محصل زمانیکه از یک رشته فارغ می شود باید آمادگی های عام و تام داشته باشد تا بتواند به طرف کار برود، اما متاسفانه بعضی مشکلات وجود دارد که برای حل آن اقدام نموده اند.
با آنکه وزارت تحصیلات عالی افغانستان می گوید که کار های عملی برای محصلین در دروان تحصیل آموزش داده می شود تا بعد از فراغت بتوانند کار پیدا کنند و تجربه کاری داشته باشند و با برخی از ادارات دولتی هم هماهنگی دارند، ما هم با وزارت کار و امور اجتماعی در این مورد در تماس شدیم که تحصیلات عالی در این مورد کدام هماهنگی با این وزارت دارد؟ در پاسخ علی افتخاری سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی و شهدا و معلولین چنین گفت، قبلاً با وزارت تحصیلات عالی یک هماهنگی خوب وجود داشت اما با گذشت زمان از بین رفت اگر وزرات تحصیلات عالی بخواهد که فارغین پوهنتون ها را به این وزارت راجع کند وزارت کار و امور اجتماعی آماده هر نوع همکاری با این وزارت است.
به باور آگاهان با بیان حرف ها نمی توان مشکل بیکاری را حل کرد بلکه این امر گام های عملی و برنامه های جدی می طلبد. اما محب الرحمن محب که از پوهنځی زبان و ادبیات پوهنتون کابل فارغ شده می گوید، از زمان متعلمی و محصلی در کنار درس ها کار هم می کرد و به این فکر بود تا باشد بعد از فارغ شدن به مشکلات نداشتن تجربه کاری مواجه نشود.
محب الرحمن محب در ادامهء حرف هایش در مورد نداشتن تجربه کاری محصلین و مساعد نشدن کار برای شان در ادارت را مشکل دولت و همچنان مشکل محصلین دانست.
پس چی خوب است خود مسوولیت پذیر بود و برای رفع مشکلات و نجات از مشکلات بیکاری سعی و کوشش کرد تا هیچ گاه بیکاری سراغ فرد نیاید.
ترتیب کننده برنامه هوای تازه: فرزوان حبیب زاده
