شماری از بزرگان قومی ولایت ننگرهار می گویند که افراد مسلح غیر مسوول در ولسوالی های اچین و سپین غر این ولایت زندان های شخصی ایجاد کرده اند.
آنها می گویند که در زندان های ایجاد شده در ولسوالی های اچین و سپین غر این ولایت که در نزدیک سرحد با پاکستان موقعیت دارند، ده ها کودک و نوجوان اختطاف شده، نگهداری می شوند.
ملاجان شینواری یکی از بزرگان قومی در ولسوالی اچین می گوید، برخی افراد از آنسوی خط دیورند نیز شامل این گروه اند که در قاچاق مواد مخدر، اسلحه، اختطاف و ایجاد ناامنی ها در منطقه دست دارند.
در عین حال ملک عثمان یکی از بزرگان قومی ولسوالی سپین غر نیز موجودیت زندان های شخصی در این ولسوالی را تایید می کند.
آقای عثمانی در این مورد چنین گفت:
« کار مواد مخدر جریان دارد، زندان های شخصی وجود دارد، افراد اختطاف می شوند، مردم فکر می کنند که این کار طالب است اما طالب این کار را نمی کند افراد دیگر هستند که این کار ها را انجام می دهند.»
آنان همچنان گفتند که اختطاف کننده گان بخاطر بدست آوردن پول، این کار ها را انجام می دهند.
تاجبر 25 ساله یکی از باشنده های ولسوالی اچین گفته که وی چهار ماه در قید اختطاف کننده گان بسر برده است.
تاجبر می گوید که وی در یک منزل با ده ها تن دیگر که آنها نیز اختطاف شده بودند، زندانی بود:
« موترِ که همرایم بود آن را هم گرفتند، سه نفر دیگر که با من بودند آنها را نیز باز داشت کردند، دست ها، پا ها و چشم های ما را بسته کردند، در آنجا 35 تن دیگر نیز زندانی بودند، تقریباً چهار ماه در آنجا زندانی بودم، اطفال خرد سن نیز در آنجا بودند.»
در همین حال یک طفل خرد سال که تازه از چنگ رباینده گان رها شده در مورد اینکه شب و روز اش را در آنجا چگونه سپری کرده به رادیو آزادی چنین گفت:
« من تاج محمد ده ساله استم، ظالمان زمانی که مرا گرفتند چشمانم را پلستر کردند و دو ماه همانطور چشم بسته مرا نگهداری کردند و بالاخره پس از دو ماه برای یک ساعت چشمانم را باز کردند و بعداً دوباره بسته کردند، مرا لت و کوب نیز کردند.»
از سوی دیگر شماری از وکلا در ولسی جرگه افغانستان می گویند، عدم حاکمیت حکومت در برخی از مناطق سبب شده تا افراد مسلح غیر مسوول در ولسوالی های یاد شده و مناطق دور افتاده برای مردم مشکل ایجاد نمایند.
فرشته انوری نماینده مردم ننگرهار در ولسی جرگه در صحبت با رادیو آزادی گفت:
« نخست موجودیت افراد مسلح غیر مسوول است، دوم دشمنی های شخصی به اوج اش رسیده است و سوم این زندان ها در مناطقی ساخته شده اند که تحت کنترول دولت نیست.»
اما در این میان قوماندان امنیه ننگرهار موجودیت زندان های شخصی را در حال حاضر در ولسوالی های اچین و سپین غر، رد می کند.
فضل احمد شیرزاد قوماندان امنیه ننگرهار می گوید، از دو ماه بدینسو هیچ شکایت رسمی را در مورد این مساله ثبت نکرده اند.
آقای شیرزاد همچنان می گوید، بخاطر تامین امنیت این مناطق، 400 پولیس محلی را توظیف کرده اند:
« در مورد گذشته ها من بحث نمی کنم اما در دو ماه گذشته کدام واقعه در این مورد ثبت نگردیده است، سران قومی نیز از اختطاف کسی شکایت نکرده و کمک نه خواسته اند. بخاطر حل این مشکلات 400 پولیس محلی توظیف شده اند و آیساف نیز تعهد نموده که در این زمینه همکاری می نماید.»
در همین حال شماری از کارشناسان می گویند، حکومت افغانستان باید بخاطر تامین امنیت و حاکمیت قانون در مناطق سرحدی با پاکستان توجه جدی نماید.
به گفته آنها، تا زمانیکه حکومت های افغانستان، پاکستان و جامعه جهانی بخاطر تامین امنیت مناطق سرحدی دو طرف خط دیورند اقدامات لازم را انجام ندهند، تامین امنیت در سایر نقاط کشور نیز با مشکلات روبرو می گردد.
فرشته ندا
آنها می گویند که در زندان های ایجاد شده در ولسوالی های اچین و سپین غر این ولایت که در نزدیک سرحد با پاکستان موقعیت دارند، ده ها کودک و نوجوان اختطاف شده، نگهداری می شوند.
ملاجان شینواری یکی از بزرگان قومی در ولسوالی اچین می گوید، برخی افراد از آنسوی خط دیورند نیز شامل این گروه اند که در قاچاق مواد مخدر، اسلحه، اختطاف و ایجاد ناامنی ها در منطقه دست دارند.
در عین حال ملک عثمان یکی از بزرگان قومی ولسوالی سپین غر نیز موجودیت زندان های شخصی در این ولسوالی را تایید می کند.
آقای عثمانی در این مورد چنین گفت:
« کار مواد مخدر جریان دارد، زندان های شخصی وجود دارد، افراد اختطاف می شوند، مردم فکر می کنند که این کار طالب است اما طالب این کار را نمی کند افراد دیگر هستند که این کار ها را انجام می دهند.»
آنان همچنان گفتند که اختطاف کننده گان بخاطر بدست آوردن پول، این کار ها را انجام می دهند.
تاجبر 25 ساله یکی از باشنده های ولسوالی اچین گفته که وی چهار ماه در قید اختطاف کننده گان بسر برده است.
تاجبر می گوید که وی در یک منزل با ده ها تن دیگر که آنها نیز اختطاف شده بودند، زندانی بود:
« موترِ که همرایم بود آن را هم گرفتند، سه نفر دیگر که با من بودند آنها را نیز باز داشت کردند، دست ها، پا ها و چشم های ما را بسته کردند، در آنجا 35 تن دیگر نیز زندانی بودند، تقریباً چهار ماه در آنجا زندانی بودم، اطفال خرد سن نیز در آنجا بودند.»
در همین حال یک طفل خرد سال که تازه از چنگ رباینده گان رها شده در مورد اینکه شب و روز اش را در آنجا چگونه سپری کرده به رادیو آزادی چنین گفت:
« من تاج محمد ده ساله استم، ظالمان زمانی که مرا گرفتند چشمانم را پلستر کردند و دو ماه همانطور چشم بسته مرا نگهداری کردند و بالاخره پس از دو ماه برای یک ساعت چشمانم را باز کردند و بعداً دوباره بسته کردند، مرا لت و کوب نیز کردند.»
از سوی دیگر شماری از وکلا در ولسی جرگه افغانستان می گویند، عدم حاکمیت حکومت در برخی از مناطق سبب شده تا افراد مسلح غیر مسوول در ولسوالی های یاد شده و مناطق دور افتاده برای مردم مشکل ایجاد نمایند.
فرشته انوری نماینده مردم ننگرهار در ولسی جرگه در صحبت با رادیو آزادی گفت:
« نخست موجودیت افراد مسلح غیر مسوول است، دوم دشمنی های شخصی به اوج اش رسیده است و سوم این زندان ها در مناطقی ساخته شده اند که تحت کنترول دولت نیست.»
اما در این میان قوماندان امنیه ننگرهار موجودیت زندان های شخصی را در حال حاضر در ولسوالی های اچین و سپین غر، رد می کند.
فضل احمد شیرزاد قوماندان امنیه ننگرهار می گوید، از دو ماه بدینسو هیچ شکایت رسمی را در مورد این مساله ثبت نکرده اند.
آقای شیرزاد همچنان می گوید، بخاطر تامین امنیت این مناطق، 400 پولیس محلی را توظیف کرده اند:
« در مورد گذشته ها من بحث نمی کنم اما در دو ماه گذشته کدام واقعه در این مورد ثبت نگردیده است، سران قومی نیز از اختطاف کسی شکایت نکرده و کمک نه خواسته اند. بخاطر حل این مشکلات 400 پولیس محلی توظیف شده اند و آیساف نیز تعهد نموده که در این زمینه همکاری می نماید.»
در همین حال شماری از کارشناسان می گویند، حکومت افغانستان باید بخاطر تامین امنیت و حاکمیت قانون در مناطق سرحدی با پاکستان توجه جدی نماید.
به گفته آنها، تا زمانیکه حکومت های افغانستان، پاکستان و جامعه جهانی بخاطر تامین امنیت مناطق سرحدی دو طرف خط دیورند اقدامات لازم را انجام ندهند، تامین امنیت در سایر نقاط کشور نیز با مشکلات روبرو می گردد.
فرشته ندا
