حملهء انتحاری مادر رحمت الله را برای همیش از او گرفت

اعضای خانواده های قربانیان غیر نظامی حملات انتحاری و انفجاری در افغانستان، حکومت این کشور و در عین حال مخالفان مسلح را مسوول قتل عزیزان شان میدانند.

رحمت الله یک کودک افغان است که با شدت می گیرید ولی نمیداند چی اتفاقی افتاده است. او یک و نیم سال، عمر دارد و در حمله انتحاری روز یکشنبه، مادرش را برای همیشه از دست داد.

این کودک، در جستجوی مادرش است و او را نمی یابد.

مرگ تازه بیگم، تنها کوچکترین پسر او را متاثر نساخته بلکه حنیفه دختر جوان این زن را هم با عالمی از غم ها و اندوه تنها گذاشته است.

تازه بیگم که یک خانم خانه بود، صبح روز یکشنبه زمانی که می خواست به خانه خواهرش برود، با حادثهء روبرو شد که تصورش را هم نکرده بود.

او در ایستگاهی در ساحه کارته نو شهر کابل منتظر موتر بود که حمله انتحاری رخ داد و جان وی را گرفت.

این زن دو دختر و یک پسر داشت.

حنیفه دختر بیست ساله تازه بیگم با چشمان اشک بار و در حالی که از مرگ مادر اش نهایت متاثر شده، مخالفان مسلح دولت را مسوول این کار میداند.

حنیفه گفت خون بی گناهان به چه عنوان ریخته می شود و کی برای این مساله پاسخگو است:

« طالبان مسلح که ادعای جهاد را می کنند آیا خون مادر من که بیگناه ریخته شد چگونه جهاد است اگر تمام عمر جهاد کنند امریکایی و یا هر کسی دیگر را کافر گفته می کشند اما مادر من و آن پسر دیگر که بی گناه شهید شدند، چه گفته کشته شدند نه کافر بودند و نه پولیس و نه در اردوی ملی، طالبان این کار را چه گفته می کنند، برای انجام این کار چه توجیهء دارند در آخرت جواب خون مادر مرا چگونه پاسخ میدهند؟ »

در حمله انتحاری روز یکشنبه در ساحه کارته نو کابل که یک موتر اردوی ملی را هدف قرار داد چهار تن به شمول دو غیر نظامی کشته و بیست و دو تن دیگر زخمی شدند.

تازه بیگم و شاهد نعیمی که گرداننده یک برنامه در رادیو خصوصی نوا بود، دو غیر نظامی بودند که در این حادثه جان دادند.

تقریباً همه روزه از کشته شدن غیرنظامیان در گوشه و کنار افغانستان گزارش داده می شود اما کابل و برخی ولایات دیگر در روز های اخیر شاهد افزایش حملات مخالفان مسلح و کشته شدن تعداد زیادی از افراد ملکی بوده اند.

در این حال محمد رضا شوهر تازه بیگم زنی که در حمله انتحاری روز یکشنبه کشته شد، حکومت افغانستان را مسوول مرگ همسر اش میداند.

محمد رضا در صحبت با رادیو آزادی گفت که وظیفهء حکومت است تا امنیت جان اتباع کشور را تضمین کند:

« من دولت را قاتل همسرم میدانم و این مساله را با جدیت بیان می کنم، اگر دولت به گونه درست دولتداری کند امنیت راه و دروازه ها را کنترول می کند، افراد که قصد حمله انتحاری را دارند شناسایی می کند.

آیا رئیس جمهور از وضعیت زنده گی و حالت خانواده و فرزندان ما کرزی خبر دارد؟ ملت را تباه کرد، اگر جلو حملات انتحاری را گرفته نمی تواند لطفاً قدرت را رها کند تا کی این همه؟
من از فرزندانم نگهداری کنم و یا به کار و غریبی ام بروم، دولت بیایید و تمام خانواده ما را بکشد زیرا دیگر چارهء نداریم. »

از سوی دیگر خواهر تازه بیگم در حالی که در سوگ مرگ خواهرش گریه می کرد از سرنوشت فرزندان خواهر اش نگران بود.

او از حکومت خواست تا جلو حملات انتحاری و انفجاری مخالفان مسلح را بگیرد:

« همیشره مرا تکه تکه کردند خواهرک مرا پارچه، پارچه کردند بیخبر آمدیم که جنازه اش در حویلی گذاشته شده بود، خانه اش به چه حال شد، فرزندان اش بی سرنوشت شدند شوهر اش در وضعیت بدی قرار دارد چه کنیم چی چاره داریم، باید دولت باید مانع این چنین حملات طالبان مسلح شود. »

این تنها تازه بیگم نیست که با جان دادن در یک حملهء انتحاری، خانواده اش را به ماتم نشانده است بلکه صدها خانواده دیگر نیز در افغانستان وجود دارند که با از دست دادن عزیزان شان در حملات انتحاری و انفجاری در کشور، داغ همیشگی را بر دل دارند.

حدود سه ماه پیش یوناما یا دفتر هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان گفته بود که میزان تلفات غیر نظامیان در این کشور در هشت ماه اول سال 2013 میلادی نسبت به زمان مشابه سال گذشته، شانزده درصد افزایش داشته است.


سحر لیوال