منافع مشترک در آسیای میانه که به شورش های طالبان و ایغورها در منطقه ارتباط می گیرد، چین و ایالات متحده را باهم نزدیک ساخته است.
روزنامه گاردین در مطلب خود چندین حادثه و حملاتی را در چین که ایغورها در آن دست داشتند یاد آوری کرده و چنین نشان داده است که در بعضی از این شورش ها جنبشی بنام تحریک اسلامی ترکستان شرقی دست دارد.
به گفته مقامات چینایی ریشه های این تحریک از سوی طالبان در افغانستان و پاکستان آب می خورد. هفته گذشته حتی در این مورد صحبت می شد که همین تحریک در ربودن طیاره مالیزیایی هم سهم دارد.
البته به نوشته روزنامه این شاید صرف یک تصور باشد و ادارات استخباراتی امریکا باور ندارند که ایغورها با تعداد زیاد در افغانستان و پاکستان حضور داشته باشند.
اما نقش احتمالی پاکستان در شورش ایغور ها یک عنصر اساسی تغییر رفتار چین در افغانستان می باشد.
از سالها به این سو چین افغانستان را بحیث یک منع بزرگ معادن تیل، گاز، مس، آهن، طلا و لیتیوم که چین به آن نیاز جدی دارد حساب می کرد و از همین رو حاضر شد چندین ملیارد دالر در معدن مس عینک سرمایه گذاری نماید.
اما بعد از آنکه حملات طالبان بر معدن عینک آغاز شد پیکنگ افغانستان را نسبت به یک امکان اقتصادی بیشتر یک مشکل امنیتی می شمارد.
مقامات امریکایی گفته اند، سیاست فعلی چین در افغانستان از نگرانی در مورد تروریزم سرچشمه می گیرد.
بارنت روبین که تا چندی پیش مشاور نماینده خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان بود می گوید منافع چین و امریکا در رابطه با مناطق غربی چین با هم گره خورده است.
چنین عقیده وجود دارد که گروه های طالبانی که بر کارمندان معادن چینایی در لوگر حمله می کنند از پاکستان می آیند و چین درک کرده است که پاکستان برای متوقف ساختن آنها کافی کار نمی کند.
این عمل به نوشته روزنامه گاردین بر روابط چین و پاکستان تاثیر مستقیم گذاشته است. این یکی از دلایلی می باشد که روابط چین با هندوستان هم گرمتر شده و چین می خواهد با امریکا در افغانستان همکاری کند.
اولین بار در تاریخ چین یک وزیر امنیت این کشور به افغانستان سفر کرده و این کشور مسوولیت تعلیم 300 سرباز پولیس افغانستان را به عهده گرفته است.
چین بالای متحد قدیمی خود پاکستان فشار را افزوده است تا بیشتر از این تلاش کند و با رقیب دیرینه آن هندوستان که در گذشته رقیب چین هم بود، همکاری را بیشتر ساخته است.
اما به نوشته روزنامه چیزی که در آینده واقع می شود، به تحولات افغانستان مربوط است.
انتخابات در این کشور برگزار می شود، رییس جمهور کرزی از صحنه سیاسی خارج می شود، ناتو و امریکا قوای خود را از افغانستان خارج می کنند.
ولی به نوشته روزنامه بدبختانه ثبات و حاکمیت ملی افغانستان در این پروسه چیزیست که حتی یک قدرت بزرگ مانند چین هم نمی تواند آنرا ضمانت کند.
روزنامه گاردین در مطلب خود چندین حادثه و حملاتی را در چین که ایغورها در آن دست داشتند یاد آوری کرده و چنین نشان داده است که در بعضی از این شورش ها جنبشی بنام تحریک اسلامی ترکستان شرقی دست دارد.
به گفته مقامات چینایی ریشه های این تحریک از سوی طالبان در افغانستان و پاکستان آب می خورد. هفته گذشته حتی در این مورد صحبت می شد که همین تحریک در ربودن طیاره مالیزیایی هم سهم دارد.
البته به نوشته روزنامه این شاید صرف یک تصور باشد و ادارات استخباراتی امریکا باور ندارند که ایغورها با تعداد زیاد در افغانستان و پاکستان حضور داشته باشند.
اما نقش احتمالی پاکستان در شورش ایغور ها یک عنصر اساسی تغییر رفتار چین در افغانستان می باشد.
از سالها به این سو چین افغانستان را بحیث یک منع بزرگ معادن تیل، گاز، مس، آهن، طلا و لیتیوم که چین به آن نیاز جدی دارد حساب می کرد و از همین رو حاضر شد چندین ملیارد دالر در معدن مس عینک سرمایه گذاری نماید.
اما بعد از آنکه حملات طالبان بر معدن عینک آغاز شد پیکنگ افغانستان را نسبت به یک امکان اقتصادی بیشتر یک مشکل امنیتی می شمارد.
مقامات امریکایی گفته اند، سیاست فعلی چین در افغانستان از نگرانی در مورد تروریزم سرچشمه می گیرد.
بارنت روبین که تا چندی پیش مشاور نماینده خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان بود می گوید منافع چین و امریکا در رابطه با مناطق غربی چین با هم گره خورده است.
چنین عقیده وجود دارد که گروه های طالبانی که بر کارمندان معادن چینایی در لوگر حمله می کنند از پاکستان می آیند و چین درک کرده است که پاکستان برای متوقف ساختن آنها کافی کار نمی کند.
این عمل به نوشته روزنامه گاردین بر روابط چین و پاکستان تاثیر مستقیم گذاشته است. این یکی از دلایلی می باشد که روابط چین با هندوستان هم گرمتر شده و چین می خواهد با امریکا در افغانستان همکاری کند.
اولین بار در تاریخ چین یک وزیر امنیت این کشور به افغانستان سفر کرده و این کشور مسوولیت تعلیم 300 سرباز پولیس افغانستان را به عهده گرفته است.
چین بالای متحد قدیمی خود پاکستان فشار را افزوده است تا بیشتر از این تلاش کند و با رقیب دیرینه آن هندوستان که در گذشته رقیب چین هم بود، همکاری را بیشتر ساخته است.
اما به نوشته روزنامه چیزی که در آینده واقع می شود، به تحولات افغانستان مربوط است.
انتخابات در این کشور برگزار می شود، رییس جمهور کرزی از صحنه سیاسی خارج می شود، ناتو و امریکا قوای خود را از افغانستان خارج می کنند.
ولی به نوشته روزنامه بدبختانه ثبات و حاکمیت ملی افغانستان در این پروسه چیزیست که حتی یک قدرت بزرگ مانند چین هم نمی تواند آنرا ضمانت کند.
