با داخل شدن به دارالمجانین چشمم به دختران و زنان افتاد که بیماری روانی داشته و با چهره های معصوم و نامطمئن به دیگران نگاه می کردند.
بعضی از این زنان از دوره طالبان به اینسو در این محل نگهداری می شوند و شماری هم تازه به جمع آنها پیوسته اند.
فرشته و فیروزه دو خواهری هستند که حدود دو سال پیش بخاطر مرگ خواهر بزرگ شان از ایران به افغانستان آمده بودند ولی بعد از اندک زمانی به دلیل مریضی روانی به مرستون آورده شده اند.
این دو خواهر در دارالمجانین اظهار دلتنگی کرده می گویند:
"سلام من به خدمت پدر جان عزیز و محترمم. خواهش می کنم جانتان جور باشه بابه جان ما می خواهیم زودتر پیشتان بیاییم بابه جان. بسیار دق آوردیم روی مقبول تان را ندیدیم بابه جان.
سلام خود را به پدر جان مهربانم و علی سجاد جان می رسانم من می خواهم نور چشمان تان را ببینم پدر جان."
آنها علاقه زیاد به دیدن برنامه های تلویزیونی داشته و با صدای بلند آواز می خوانند.
نفیسه دختر جوانیست که از 3 سال به اینسو در دارالمجانین کابل نگهداری می شود، وی با چشمان اشک بار از خانواده اش که به دیدنش نمی آیند شکایت می کند:
"بیادرهایم استند پدرم است کاکاهایم استن، کاکاهایم هم ده قصیم نیستن خواهرهایم هم ده قصیم نیستن ... هیچ کس نمی یایه که دلم به درد آمده فامیل دیگران می یایه دویده دویده میرم پیششان که ببینم برایشان چی آورده اند. می خواهم یکبار مرا پیش پدرم ببرند برش بگویم پدر جان تو خو نازدانه نگاه کرده بودی ما را چرا ایلایم کردی اینجا؟"
مسوولین می گویند، که 58 خانم در این دارالمجانین نگهداری می شوند و به آنها آموختن الفبا، مراعات کردن حفظ الصحه، پوشاک، خوراک و چگونگی استفاده از ادویه آموزش داده می شود.
محمد زاهد کوشان رییس مرستون و دارالمجانین می گوید که همه مصارف آنان را سره میاشت می پردازد.
وی می گوید که برای این مریضان از طرف شب ادویه داده می شود و به همین دلیل از طرف روز نا آرامی نمی کنند.
آقای کوشان در صحبت به رادیو آزادی چنین گفت:
"در مجموع مستفید شوندگان مستقیم مرستون های هلال احمر افغانستان 1209 نفر استند. کسانی استند که شبانه روزی از مزایای جمعیت و مرستون هایش استفاده می کنند، محیط باز برای تفریح دارند، برای ورزش دارند."
آقای کوشان می گوید، دلیل اصلی ابتلای خانم ها به مریضی روانی خشونت های خانوادگی و یک سلسله مشکلات دیگر می باشد.
وی می گوید که در ولایات کابل، ننگرهار، قندهار، بلخ و هرات پنج مرستون فعال بوده که به تعداد 160 خانم میان سال، 327 مرد، 136 دختر جوان و نوجوان و 168 پسر جوان و نوجوان در آن نگهداری می شوند.
نگین جهان آرا
