ده ها هزار پاکستانی از عملیات جاریء اردوی آن کشور فرار و به مناطق پر آشوب جنوب افغانستان پناه آورده اند.
ملک عمرالدین یک بزرگ قومی که از منطقه دته خیل وزیرستان شمالی به ولایت خوست آمده می گوید:
"ما می دانیم عملیات های نظامی که آغاز می شوند مدتی زیاد دوام می کنند. این منطقه کوهستانی است و شورشیان در منطقه شان قوی اند و این برای حکومت ساده نخواهد بود که طالبان را پیدا و سرکوب کند."
بعد از آنکه اردوی پاکستان در ماه جون سال گذشته عملیات نظامی اش را علیه طالبان و دیگر گروه های تندرو در وزیرستان شمالی آغاز کرد، 210 هزار پاکستانی به افغانستان آمدند.
مناطق قبایلی سرحد میان دو کشور از دیر به این سو به حیث محل امن برای فعالیت های تندروان در حملات شان بر هر دو کشور استفاده شده است.
خوست و پکتیکا جاییکه اکثر پناهجویان پاکستانی به آنجا آمده اند، نا امن ترین ولایت های افغانستان اند.
نیروهای امنیتی افغان به دنبال خروج قوای جنگی امریکایی و ناتو، درگیر جنگ های شدید علیه طالبان در این دو ولایت بوده اند و انتظار می رود شورشیان در بهار آینده، حملات تازه را در منطقه آغاز نمایند.
در اطراف کمپ مهاجرین پاکستانی در خوست، ماین پاکان با لباس های آبی ملل متحد دیده می شوند که مشغول پاکسازی ماین های باقی مانده از جنگ های چندین سالهء افغانستان اند ولی در نزدیک این کمپ، کراچی ها و دکان های فروش اموال نیز دیده می شود که محل را رنگ مناسبی برای بود و باش می دهد.
پاکستانی ها می گویند، افغان ها با آنها مهمان نوازی کرده اند.
ادارات ملل متحد در همکاری با مقامات ولایتی در تلاش ایجاد سرپناه، رساندن مواد غذایی و خدمات صحی و مکاتب برای مهاجرین اند.
بو شک رییس ادارهء مهاجرین ملل متحد در افغانستان می گوید، انتظار ندارد سیل مهاجرین به افغانستان در آیندهء نزدیک متوقف گردد.
او گفت بیش از 40 هزار خانوادهء پاکستانی به افغانستان آمده اند و 58 درصد مهاجرین کمپ غلام خان، اطفال اند.
نگرانی های ابتدایی در مورد اینکه تندروان شاید با استفاده از سیل مهاجرین مخفیانه وارد افغانستان شوند کاهش یافته است.
بو شک گفت: "چنان به نظر می رسد آنهایی را که کمک می کنیم مردم عام ملکی اند."
ولی دیپلوماتان و آگاهان امور مناطق سرحدی میان افغانستان و پاکستان می گویند، به باور آنها شورشیان نیز از عملیات جاری اردوی پاکستان در بین همین مهاجرین به افغانستان آمده اند.
یک دیپلومات غربی که به شرط افشا نشدن نامش سخن می گفت به آژانس خبری اسوشیتدپرس گفته است:
"این غیر قابل جلوگیری است که تندروان به این سمت می آیند و این یک مشکل برای نهاد های افغان است."
در اطراف این کمپ نیرو های مسلح افغان و زره پوش ها موجود اند که امنیت و نظم پروسهء ثبت و راجستر مهاجرین را تامین می کنند.
حیات الله یک طفل ده سالهء مهاجر می گوید، دو ماه پیش همراه با والدین و چهار برادرش به کمپ غلام خان آمد. دلش برای موترکی که با آن بازی می کرد تنگ است. حیات الله می گوید:
"ما در اینجا خوش نیستیم، ما خواهان خانه های خود هستیم، از مدرسه و مکتب خود دور هستیم و دست خالی به اینجا آمده ایم."
