شماری از نظامیان سابق اردوی دنمارک حکومت این کشور را متهم می سازند که تعهد خود مبنی برپناه دادن به آنعده از ترجمان ها را عملی نساخته است که با نیروهای دنمارکی در افغانستان همکاری کرده اند.
این نظامیان دنمارکی در یک نامۀ سرگشاده گفته اند که این ترجمانان در حالیکه بیرق دنمارک در لباس های آنها نصب بود، از طریق جمع آوری معلومات مهم در بارۀ تحرکات و کمین های شورشیان طالب در افغانستان به دنمارک خدمت کرده اند.
هنگامیکه نیروهای دنمارکی در سال 2013 خروج خود از افغانستان را آغاز کردند، حکومت دنمارک وعده نمود که به آنعده ترجمانانی که با نیروهای این کشور در افغانستان همکاری کرده اند پناه میدهد.
انستیتیوت مطالعات بین المللی دنمارک در گزارش ماه دسمبر سال 2014 خود گفت که از جملۀ 195 ترجمان نیروهای این کشور در افغانستان 151 نفر آنها تقاضای پناهندگی کرده اند.
از این جمله 42 درخواستی بکلی رد شده و هنوز تنها به شش نفر پناه داده شده است.
در یک پیام که در صفحۀ فیس بوک نظامیان سابق دنمارک پوست شده چنین آمده است:
" هنگامیکه می گویند ما هیچ کسی را در عقب خود در میدان جنگ تنها رها نمی کنیم، ما نظامیان این سخن را جدی می گیریم. "
آنها می گویند:
" ما باور داریم توافقیکه در آغاز در بارۀ این ترجمانان شده بود عملی نشده است. "
وزارت دفاع دنمارک که مسوولیت پناه دادن به این ترجمانان را دارد هنوز در این باره کدام تبصره نکرده است.
ترجمانان افغان که با نیروهای خارجی کار کرده اند با خروج این نیروها از افغانستان اکنون از بیم حملات تلافی جویانۀ شبه نظامیان تندرو در ترس و هراس به سر می برند.
سربازان بریتانیوی برگشته از جنگ افغانستان نیز انتقاد های مشابه بر حکومت کشور خود داشتند.
هشتاد و دو هزار نفر به حمایت از این انتقاد ها یک درخواستی را امضا کردند.
این نامه از وزارت خارجۀ بریتانیا خواست که به ترجمان های افغان در این کشور پناه دهد. در نتیجه حکومت این کشور درحدود ششصد ویزه به این ترجمانان منظورکرد.
امریکا هم به آنعده ترجمانان و همکاران اردوی این کشور در افغانستان که وظایف پر خطر انجام داده اند چهار هزار ویزه منظور کرده است.
ولی حامیان این ترجمان ها می گویند این تعداد ویزه ها کم است.
