با گسترش خشونت و افراط گرایی به مناطق شمال افغانستان که در گذشته معمول نبود، کندز در حال حاضر به بحران بشری روبرو بوده و هزاران خانواده در گرداب خشونت در این ولایت گیرمانده اند.
فریاد کودک مولودالدین باشنده ولایت کندز که در درگیری ها بین طالبان و نیروهای حکومتی زخمی شده، نشان دهندۀ این است که هزاران افغان در میدان های جنگ که اکنون به مناطق شمال افغانستان گسترش یافته، گیرمانده اند.
ملکی ها و غیر نظامیان کندز اکنون باری حملات شورشیان را به شانه می کشند. جاییکه به محل داغ نبرد حملات تابستانی طالبان مبدل شده است.
ملکی ها و غیر نظامیان مانند مولودالدین از مناطق که جنگ و زدو خورد جریان دارد، به مرکز شهر کندز فرار کرده و بدون نان و خوراک، در نا امیدی مطلق در زیر خیمه ها بسر می برند.
مولودالدین که 46 سال عمر دارد با همسر و شش طفل اش از ولسوالی جنگ زده چار دره قندز فرار کرده است.
این دهقان افغان به خبرگزاری فرانس پرس گفته است:
" ما خانه، کاشانه و محصولات زراعتی خود را در فصل حاصل آن رها کردیم."
او گفت که آنها اکنون بدون خانه، گرسنه و تشنه، توقع کمک را دارند.
دهقان دیگر باشندۀ ولسوالی چهار دره در توضیح مشکل اش به خبر گزاری فرانس پرس خط به زمین کشیده گفت: طالبان از یک سو و قوای حکومتی از سوی دیگر، آنها را در وسط تحت فشار قرار می دهند.
جورجت گاگنون مسوول حقوق بشر سازمان ملل متحد در کابل در این اواخر در یک اعلامیه گفت که پیامد های جنگ و بحران از تلفات و جراحت افراد ملکی هم بیشتر است.
به گفته وی، خشونت های مربوط به جنگ از بیجا شدن های مردم گرفته تا از بین رفتن منابع معیشتی آنها و دیگر ضایعات، نیز خانواده های افغان را متضرر ساخته است.
برنامۀ خوراکی جها تخمین می کند، 3700 خانواده در حملات تابستانی طالبان در کندز بیجا شده که آسیب پذیر بوده و نیاز مبرم به کمک دارند.
ادارۀ داکتران بدون سرحد در این ولایت می گوید، در مراکز آنها بیش از 225 زخمی جنگ بستر اند.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، بیش از 18 هزار خانوادۀ نیازمند به کمک در کندز به این سازمان درخواست کمک داده اند.
همزمان با این، امرالدین ولی معاون شورای ولایتی کندز به این باور است که افغانستان به طور جدی به بحران رهبری روبرو می باشد.
وی می پرسد که آیا در حکومت کسی به این توجه دارد که هر روز ملکی ها کشته می شوند؟
