استاد عبدالرحمن پژواک که در سازمان های "یونسکو"، "حقوق بشر"، "یونیسف" و بالاخره در سازمان ملل متحد به پژواک ملت افغان مبدل شد و در پیوستن افغانستان به اعلامیهء حقوق بشر و جنبش عدم انسلاک نقش برازنده داشت، به تاریخ 17 حوت سال ۱۲۹۸ هجری شمسی مطابق به 7 مارچ سال 1919 میلادی در خانوادهء مرحوم قاضی عبدالله در دامان بالاحصار تاریخی شهرغزنه چشم به جهان گشود.
استاد عبدالرحمن پژواک زنده گی کاری اش را از انجمن تاریخ آغاز کرد، بعد در ریاست مستقل مطبوعات کار کرد. مدتی هم مدیر مسوول روزنامهء اصلاح بود، بعد آژانس اطلاعاتی باختر را رهبری کرد و ریاست پشتو تولنه را پیش برد.
استاد پژواک در ایام تصدی اش در ادارات مختلف مطبوعاتی و فرهنگی، به اصل آزادی بیان وفادار ماند.
استاد پژواک، مبتکر و مؤلف حق تعیین سرنوشت ملت هاست که به آن "حق خود ارادیت" گفته می شود که در اثر تلاش های پژواک به حیث حق مسلم ملت ها در منشورسازمان ملل قید شده است.
از استاد عبدالرحمن پژواک کتاب ها و ترجمه های زیاد به نشر رسیده است که بانوی بلخ، حماسهء ناهید نامه، گل های اندیشه، افسانه های مردم، مردان پاراپامیزاد، یک زن، آواره، گل های کوهی، ترجمهء پیامبر اثر جبران خلیل جبران، ترجمهء اشعار رابیندرنات تاگور، الماس ناشکن و ده ها اثر دیگر در این شمار اند.
استاد پژواک که همهء عمر برای سعادت، خوشبختی و غنای ارزش های ملی و فرهنگی افغانستان دم و قدم زد، روز پنجشنبه ۱۸ جوزای سال ۱۳۷۴ هجری شمسی مطابق به 8 جون سال ۱۹۹۵ میلادی، در شهر پشاور دار فانی را وداع گفت و در قریهء باغبانی ولسوالی سرخرود ولایت ننگرهار به خاک سپرده شد.
استاد عبدالرحمن پژواک مرد آزاده، از تبار آزاده گان و باور مند به اندیشه های انسانی بود که اینک با گذشت 20 سال از خاموشی وی کلام و اندیشهء آزاد و انسانی اش هنوز همچنان زنده و باقیست.
